𝙼𝚢 𝙿𝙺

Part 3

Unicode

"ထူးထူးဆန်းဆန်း ရေကူးကန်ဘက်လာလို့ပါလား"

ရေကူးနေရင်းသူ့ကိုမြင်သွားပုံရတဲ့ အွန်ဝူးက ကန်အစပ်အနားကိုကူးလာကာ ဘောင်ကိုမေးတင်ပြီးလှမ်းမေးလိုက်သည်။တစ်ကယ်တော့ သူအခန်းထဲမှာရှိနေရင် ပီကေကို တွေ့နေရအုံးမှာမလား။ဒင်းလေးက တစ်မျိူးမဟုတ်တစ်မျိူး စိတ်အနှောက်အယှက်ပေးနေအုံးမှာ။ဒါကြောင့်ပဲ ရေကူးကန်ဘက်ထွက်လာခဲ့လိုက်တာ။

"မင်းကိုမေးမလို့၊ညနေအားလား"

"အားပါတယ်၊ဘာလို့လဲ"

"မုန့်သွားစားရအောင်၊မင်းနဲ့လည်းသွားမစားရတာကြာပြီလေ"

ဂျောင်ကုရဲ့အ‌ဖြေကို အွန်ဝူးက နောက်ကျောခိုင်းပြီး လက်မထောင်ပြသည်။

"ငါကျောင်းရှေ့မှာ ဘဲ စောင့်နေမယ်နော်"

အွန်ဝူးကို ပြောပြီးစာကြည့်တိုက်ဘက်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။တစ်ကယ်တော့ အွန်ဝူးနဲ့ကျွန်တော်နဲ့က ငယ်‌သူငယ်ချင်းတွေပဲဆိုပါတော့။အထက်တန်းအထိ အတူတူပေမယ့် တက္ကသိုလ်ရောက်မှသာ မေဂျာကွဲသွားကြတာ။

ကိုယ်လိုချင်တဲ့စာအုပ်ကိုလှမ်းနေတဲ့အချိန် ကိုယ့်လက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်တဲ့လက်တစ်စုံ။....မဟုတ်ဘူး........ စာအုပ်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တာဆိုပိုမှန်မယ်။ကြည့်လိုက်တော့ ပီကေလေး။ဂျောင်ကု အလိုမကျစွာမျက်‌ေမှာင်ကျူံ့ပြီး

"ပီကေလေး ဘာလို့ငါ့နောက်လိုက်နေတာလဲ"

ကိုယ့်ရဲ့ ဘောက်ဆက်ဆက်အမေးကို ဒင်းလေးက အပြုံးတောင်မပျက်။

"ငါက စာကြည့်တိုက်ထဲ အရင်ရောက်နေတာပါ၊မင်းခုနက ၀င်လာတာတွေ့သားပဲ"

ပီကေလေးရဲ့အဖြေကြောင့် ဂျောင်ကုလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဂုတ်ကို လက်နဲ့အသာပွတ်နေလိုက်သည်။ဒါက သူရှက်ရင် လုပ်တက်တဲ့ အပြုအမူတစ်ရပ်ပဲမဟုတ်လား။

"ဒါဆို ဘာလို့ ငါယူမယ့်စာအုပ်ကိုလိုက်ယူတာလဲ"

ဟုတ်တယ်လေ ဒါတော့ သူတမင်သက်သက်လိုက်ယူတာပဲဖြစ်ရမယ်။

"မင်းယူချင်တယ်ဆိုလည်း ယူပေါ့ ငါတစ်ခြားဟာပဲဖတ်လိုက်မယ်"