Chłopak w cieniu reflektora

7

Odwróciłam się i stał przede mną wysoki chłopiec z czarnymi włosami. Dlaczego jego głowa przypomina mi buraka? Spojrzał na mnie i zaczął mówić: „Czy mam pomoc Oikawa-senpai?” Spojrzałsm na niego. Senpai? Był taki wysoki, myślałem, że jest w moim wieku? Oikawa zwrócił się do nas pytająco i wskazał Pokręciłam głową i musiałam się uśmiechnąć. „Och, Gomen, nie przedstawiłem się. Jestem Kindaichi Yutaro”. Uśmiechnąłam się lekko. „nazywaj mnie Ana. Myli mnie to tylko wtedy, gdy nazywajom mnie Oikawa. - Skinął głową. - Dziękuję, że chcesz mi pomóc. Ale mogę to zrobić sam i lubię to robić. W przeciwnym razie czuję się źle, jeśli nie pomogę. Kindaichi tylko skinął głową w milczeniu i już miał coś powiedzieć, kiedy go wezwano. „Kindaichi chodź, w przeciwnym razie spóźnimy się na autobus!” Płakał chłopiec o ciemnobrązowych włosach, a Kindaichi zwrócił się do niego. „Zaczekaj chwilkę Kunimi, Nadal możemy zdążyć na autobusu!” odwrócił się do mnie i skłonił lekko „Miłego wieczoru, Ana-senpai.” i pobiegł do wyjścia.
Trenerzy podeszli do mnie, gdy Oikawa i Iwaizumi się zmieniali.  „Dziękuję za pomoc, Oikawa-chan,” powiedział trener Mizoguchi i pomachałam ręką. „Po prostu nie mogę nic na to poradzić. Gdybym nie pomógła, czułabym się źle, ale powiedz mi, czy nie macie menedżera?”  Spojrzałam na nich pytająco.  Trener Irihata westchnął.  „Nie, my nie mamy.  Jeśli ktoś się zapisał , była to jakaś fanka od Oikawa-kun.  Chcieli tylko być przy nim i nigdy nic nie robić. ”Powiedział i wypuścił wyczerpanie. Myślałam na tym.„ Zrobię to ”.  wyszło z moich ust i dwaj trenerzy spojrzeli na mnie ze zdziwieniem.  „Wiem dużo o siatkówce i jestem siostrą Oikawy, więc nie jest powodem, dla którego to robię.  Byłoby również miło nawiązać kontakt z siatkówką. „Uśmiechnąłsm się niepewnie do nich obojga. Spojrzeli na siebie i kiwnęli głowami.„ Bylibyśmy bardzo szczęśliwi z tego powodu ”.  - „Kto jest szczęśliwy z czego?” Przyszedł głos za mną, a ramię spoczywało na moich ramionach. „Oikawa-chan dołączy do naszego klubu jako menedżerka”.  Trener Mizoguchi wyjaśnił, a Oikawa spojrzał na mnie z góry.  „To wspaniale Ana-chan!  Potem widzę więcej razy moją młodszą siostrę ~ "ćwierknął radośnie.Uderzyłam niego z łokieć w brzuch i krzyczał." Itai! Ana-chan to boli. "  wydął wargi, a ja spojrzałam na niego gniewnie.  „Mówiłam ci, żebyś nie nazywał mnie„ małom ”.  Dzieli nas tylko dwa miesiące! ”Trenerzy zaśmiali się.„ Przynajmniej teraz mamy kogoś innego, kto może go oswoić ”.  Teraz też się roześmiałm.  „Ale trenerze, to jest nie fajn-au au au!  Człowieku Iwa-chan, czy musisz mnie teraz uderzyć? "A Oikawa jękał jeszcze bardziej niż wcześniej.„ Nie powinieneś tak rozmawiać z trenerem Shittykawa. "  - „dobrze no. W porządku. ”Powiedział Oikawa i byliśmy na drodze do domu.
Na rozdrożu pożegnaliśmy Iwa i stosunkowo szybko dotarliśmy do naszego domu.  Zjedliśmy coś i poszliśmy przygotować się do snu.  10:30  Wydaje się, że mamy znacznie później!  Położyłam się w łóżku i już miałam włóczyć muzykę, kiedy rozległo się pukanie do drzwi.  Usiadłam  „Tak?  „Drzwi się otworzyły i Oikawa wszedł do mojego pokoju.„ Tooru? Czy wszystko w porządku? ”  podszedł do mnie i nagle mnie przytulił.  „Gomenasai Ana-chan.  Powinienem był zauważyć, jak nieswojo się czułeś.  Od tej chwili postaram się lepiej o to zadbać?,, Po prostu kiwnąłam głowom, a on odsunął się ode mnie. „W porządku, nic się nie stało po prostu… Nie lubię być w centrum uwagi. Zawsze sprawia mi to dyskomfort.  „  Prawie szepnąłam i znów wstałam.  „Przepraszam.  Spróbuję na to zwrócić uwagę.  Tak się cieszę, że w końcu mam siostrę. ”Uśmiechnął się lekko, a ja kiwnąłam głową.„ W takim razie dobranoc Ana-chan i śpij dobrze ~ ”nieznacznie wyszedł z mojego pokoju i zamknął drzwi.  Jest szczęśliwy jak mały chłopiec.  Włączyłam muzykę i po krótkim czasie zasnąłam.

Przepraszam, że ostatnio nic nie wstawiłam, po prostu nie miałam czasu.

💓pozdrawiam Wera💓