~KALBE SİRAYET~ | Texting | +18

21. BÖLÜM

Merhaba tekrardan kitabın adının anlamını kazandığı bölümlere geldik. Aslında kurgu konusunda çok kararsızım. Bir bölüm daha oda buydu. Sonra sonraaaa... 😂 Haydi o zaman iyi okumlar.

Uykularımı bölen o korkulu rüyaların birinden daha düşercesine uyandım. Doktor büyük bir travma sonrası böyle olduğumu söylemişti. Ve en kötü olanı geçici bir hafıza kaybı yaşadığımı da söylemişti. Anneme ne kadar sorsam da birşey demiyordu. Sadece babamın vefatından sonra sadece ikimizin birlikte yaşadığını söylüyordu. Okuduğum okulu merak ediyordum. Sevgilim olup olmadığını da acaba yakışıklı mıydı? Varsa yani? Off çok merak ediyordum. Kapı açılınca hemen ayaklandım. Bir adam ve bir kız geldi. Adam dedim çünkü bebek vardı ama kız biraz minyon tipliydi. Evli olmalılar.

" Ece nasılsın iyi oldun mu?" Dedi kız.

" Şey siz kimsiniz acaba benim biraz anılar silinmiş durumda okuldan mı tanışıyoruz." Kız dönüp arkasındaki çocuk arabasının başında olan adama baktı. Yakın tanıdıklarım olmalı.

" Ece ben melis ben senin yurt..."

"Okuldan arkadaşın kızım melis." kapıdan içeriye dalıp annem kesti lafını.

" Anne kız yurt diyordu. Ben yurtta mı kaldım?"

" Hayır kızım melis yurt dışından geldi değil mi melis" kız affallamıştı birşeyler döndüğüne adım gibi emindim.

" Aa şey aynen Amerika daydım buraya geldik. Kısa süre aynı okulda okuduk." Evet evet emindim. Ama deşmek istemiyordum. Hatırlamaya çalıştıkça başıma ağrılar giriyordu.

" Üzgünüm. Hatırlamıyorum. Gelin oturun biraz konuşalım. Bu beyefendi eşiniz olmalı. Ne tatlı bir bebek." Adam dönüp Melis e baktı. Sonrada adam kendini tanıttı.

" Ece ben Kaya Egehan'ın kardeşiyim. Maalesef sandığın gibi değil. Benim eşim vefat etti. Melis te benim hayat arkadaşım gibi. " Kızın gözleri dolmuştu. Galiba bu kayadan hoşlanıyordu. Üzücü. Egehan dedi. Egehann! Sanki tanıdık geliyordu.

" Üzmek istemedim. Ama bebeğe bakarsak sizde ona çok iyi bakmışsınız. Şey Egehan dediniz o kim?" Annem adama ters bakışlar atarken Kaya'da ona aynı şekil bakıyordu.

" Suzan hanım yani abla sana anlatmamış galiba. Dur biz konuşalım. "

" Zamanı değil kaya." Dedi annem birşeyleri öğrenmemi istemiyordu.

" Suzan abla, bilmek hakkı. Ece Egehan benim kardeşim olmakla birlikte seninde sevgilindi."

" Peki şimdi nerde." Sorduğum soruyla sessizlik içinde kaldık. Madem bir sevgilim var. Neden yanımda değil. Melis devam ettirdi.

" Ece bak asla ama asla üzülmeni istemeyiz ki annenin anlatmayacağını adımız gibi bildiğimiz için geldik. Siz Egehanla bir kaza geçirdiniz. Sende gördüğün gibi büyük hasar aldın. Oda şimdi..." Yine annem araya girdi.

"Ziyaretinin kısası makbul olandır. Bu kadar yeter eceyide yormayalım." Sinirlenmeye başlamıştım.

" Anne bana su alıp gelir misin?"

" Al kızım burda var." Diyerek elindeki şişeyi uzattı.

" Anne bu sıcak ben soğuk istiyorum. Lütfen." Dediğimi yapıp çıktı.