Benim Hikayem

15 2 2
                                    


Bu geçen bir yılda her şey değişti.O gittiği günden beri,benim bittiğim günden beri... 

Artık onun sevdiği müzikleri dinlemiyorum,gitmiyorum gittiği yerlere,yapmıyorum yaptığı şeyleri.Tam da istediği gibi...

Onunla ilgili her şeyi çıkarmışken hayatımdan onu nasıl çıkaramıyorum,kaldırmışken tüm anılarımızı raflardan neden kaldıramıyorum zihnimden?

Biz hiçbir şeyken  nasıl da o benim her şeyim oluvermiş anlayamıyorum.

Herkes unut artık onu , sil aklından derken aklımdaki tek şeyi nasıl sileyim diyemiyorum.

Bundan tam bir yıl önce beraber bir parka gittik hava ışıl ışıldı ve çok güzel bir gün de geçirmiştik.

Bundan daha iyi bir zaman olamaz dedim ve tüm cesaretimi toplayıp ona, onu ne kadar sevdiğimi söyledim.

Sandım ki o da beni seviyor öyle gibiydi yani sanki bana bakarken gözlerş parlıyor gibiydi,her zaman yanımdaydı,hep başkalarına davrandığından farklı davranırdı bana.

Ben de sandım ki tek ben değil arkadaşlarım da öyle sanmışlardı zaten onların verdiği cesarete kandım ben de ...

Tüm cesaretimi toplayıp anlattım onu ne kadar sevdiğimi ve vereceği cevabı beklemeye başladım sanki seneler geçti orada.

Bi şey çıktı ağzından ilk algılayamadım ''Ne''diye sordum ve o cevabını yineledi ''Biliyorum...''.

''Bu kadar mı yani,başka diyecek bir şeyin yok mu?''diye bağırdım.

Bana bu sevgi seni yıpratır Selin unut sen beni,bir süre görüşmeyelim sen aklını toplayana kadar dedi ve gitti.

İşte bugün tam bir yıl oldu.Ne aradı ne sordu.

Ama arada duyuyorum haberlerini çok mutluymuş hayatından.Oysa annem hep der ki bu hayatta ne yaşatırsan onu yaşarsın...

Bana aklını topla deyip gitti ama o günderi beri aklım o kadar dağınık ki...

En başlarda her gün ağlardım sonra sessiz iç çekişlere döndü bu.Evde geçen onca ay...

Sonra insanlara yabancılaştım.Herkesten her şeyi bekler oldum ve hayatımdan sevme duygusunu çıkardım.

Çünkü anladım ki sevgi zehir;en başlarda çok tatlı gelir ama sonunda seni yavaş yavaş, perişan ede ede öldürür.

O günden sonra günlerce,haftalarca hatta belki aylarca bir mucize olur umuduyla bekledim ama o mucize bir türlü beni bulamadı.

Artık kararlıyım.Baktım ki artık geri gelmeyecek ben kendimi geri getirmeliyim.

Kendime zindan ettiğim günlerin acısını çıkartırcasını her günümü dolu dolu yaşamalıyım.

Bazen çare bulamıyorsak eğer çaresizliği kabullenmeliymişiz anladım...

Ve işte yepyeni,tertemiz hayatımdaki ilk günüm:..





Yeni Bir SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin