Şeftali çiçeyi

6-cı bölüm

                                     Joya'dan:
Axx o Misaji denen kız ne sanıyordu Jimin'in onun gibi biriynen ilgilenecğinimi?...O kız gelcekden salak,Le jivoo ile arasını ben vurdum,tabi bundan Jimin ve Tae'nin haberi vardı,yarın o kıza minik bir sürprizim olucak.

                                    Misaji'den:
Her şey mahv olmuşdu,Le jivoo beni kandırdı,eve geldim ve direk odama çıkıp ağlamaya başladım,ama yarın Jimin ile konuşacakdım,belki bana şans verirdi,belki bir umut olurdu..... .

                                      Yazardan:
Herkes kendi için yaşar bu hayatda,unutuluruz bazen,yalnız kalırız,herkes sizinle ilgilenirken...birden o ilgi yok olur,ne olduğunu anlamayız,sorunu onlarda diyil,kendimizde ararız,ama bunun kaynağını bulamayız,olur bazen öyle......UNUTULMAK iyidir bazen......bazılarına iyi gelir hattda...  ama ben bununla baş edemedim...  .

                               Le jivoo'dan:
Saba kalktım,rutin işlerimi halledip,okula gitmek için hazırlandım ve yola koyuldum..........5 dakika sonra:
Yürürken biri hızla yanımdan geçti ve bana çarptı,biraz sert olduğu için yere düştüm,çocuk bunu fark edib bana döndü.........ve...ve bu kişi......JUNGKOOK'du.......şuan hayatımın şokunu yaşıyordum,onu nerden mi tanıdım? .....Yıllar geçse bile gözlerinin içindeki ışığı hala kaybolmamışdı...ve tabiki Kaşının üzerinde iz vardı,en çokda ordan hatırladım,o benim yüzümden olmuştu,o da bir çocukluk hatırasıydı....gözlerine bakdım uzunca,kahve rengi,dünyaları adadığım gözlerdi onlar,yıllarca hasretini çekdiyim,doya-doya izleyemediğim gözlerdi,şimdi tam karşımdaydı,dayanamadım ve sarıldım,kokusu bile deyişmemişti,yine huzur doluydu,uzunca içime çekdim.

                              Jungkook'dan:
İşte....eski hatıralarla dolu o yeri geri döndüm....ama onlar artık eskimişti....
Eminim Le jivoo'da beni unutmuşdu,eski evimize geri döndüm,artık burda yaşayacakdım,o mahallede çok hatıram vardı,o şeftali ağacı......
Bildiyim kadarıyla Le jivoo'da burdaydı,zaten aynı mehalledeyiz,onu görecekdim,ama bunu istemiyordum,ben onu unutdum, çocukluk hatalarıydı sadece,herkesde olur böyle...Le jivoo'da benim HATAMDI.
.................

Eve akşam gelmişdim,yerleşmiştim,zaten ev çok büyüktü,sonuçta zengindik,karşıdaki eve bakdım,ışıkları yanıyordu,acaba hala ordamı diye düşündüm,çok deyişmiştir eminim,dahada güzel olmuştur...ve..ve beni unutmuşdur,çünki ben onunla artık yanlızca arkadaş ola bilirdim,bu kadar.Bu düşüncelerden kurtulup okula gitmek için hazırlandım,yoldan koşarak geçerken birine çarptım,biraz sert oldu ve yere düştü,ona döndüyümde bana çok tanıdık geldi,sanki.....sanki bu LE JİVOO'YDU.Beni tanımışdı,nasılda yıllar geçsede bir-birimizi hatırlıyorduk...gelip bana sarıldı,ama önce gözlerime bakdı uzun süre,sanki yıllardır bu gözlerin hasretini çekmişdi,onun gözlerindede o küçükken ki mutluluğu gördüm,hala ışıl-ışıl'dı,bana gelip öyle sarıldıkı....sanki bu beden onun herşeyiydi.....ona karşılık verdim