Gökyüzüm

🌿0'4

Gerçek miydi bu yoksa ben ansızın bir hayal mi görmüştüm? Bu da ne demekti şimdi? Derslerle ilgili bir şey sorması imkansız gibi bir şeydi çünkü daha okul bugün açılmıştı ve ders istememiştik bile. Aşırı derece merak ediyordum ne yazdığını. Ama mesaja giremedim. Annem yüksek sesle beni tekrar ikaz ettiğinde telefonu odamda bırakıp aşağı annemin yanına yemek yemek için indim. Gerçi o mesaja bakamamış olmam bütün iştahımı kapatmıştı ama neyse. Aceleyle bir şeyler yedim ve masadan kalkıyordum ki annem engel oldu. Bu kadın beni niye salmıyordu ki şuan. Başka zaman masada onunla daha uzun oturabilirdim ama bugün olmazdı. Meraktan çatlamak üzereydim. Sonuç olarak hoşlandım çocuk bana yazmıştı. İlk defa. İlk defa birinden bu kadar kısa sürede bu kadar çok hoşlanmış olmam hiç harya alamet değildi. Annem saf saf bana bakarken telefonum çalmaya başladı. Sesi çok yüksek değildi ama telefonum odamda olmasına rağmen duyuluyordu. Muhtemelen Beliz idi arayan. Kurtarıcım Beliz seni çok seviyorum ❤️. Telefonun sesini annem de duymuş olsa gerek eliyle odamı işaret edip resmen beni kovdu. Ama yolda yakalayıp yanağıma bir öpücük kondurmayı da ihmal etmedi. Büyük bir sevinçle odama çıktım ve kapıyı kapattım. Ben odama çıkana kadar telefon kapanmıştı ama olsundu. Tam da tahmin ettiğim gibi Beliz'im idi arayan. Hemen geri aradım.

"Kızım o telefon niye seninle açmayasın diye mi?"

Bir anne edasıyla beni azarlamaya başlamıştı.Haline gülüyordum.

"Gülmeyi bırak da konuş be kadın."

Hâlâ gülüyordum. Ama komikti ne yapayım? Onu daha fazla çıldırtmak istemediğim için konuşmaya başladım.

" Canımsın, balımsın, Belizimsin iyiki varsın."

"A a sevgi böceği ne bu halin?"

"Hayatımı kurtardın bebeğim sağ ol var ol."

" Bilmeden ne yaptım acep?"

"Her şeyi anlatacağım hemen dinle. Ben bitirene kadar konuşma. Başlıyorum. Annem yemeğe çağırmıştı tam internetimi kapatmak için telefonu elime aldığımda mesaj geldi."

"Kesin Mete'den."

" Kızım iyiki konuşma dedim de mi? Ama doğru bildin. Devam ediyorum."

"Hadi seri ol kızım ne yazmış söylesene?"

"Bir müsade et ayol."

"Tamam hadi dinliyorum sustum pardon canısı."

" Tam mesaja bakacaktım ki annem tekrar çağırdı. Yani bakamadım mesaja. Sonra indim aşağı hızlı hızlı bir şeyler yedim tam kalkıyordum ki annem müsade etmedi. Biraz oturmamı istedi. Mecburen biraz daha oturdum. Ne yapsam da odaya kaçabilsem diye düşünürken o güzel telefonum çaldı. Böylece annem beni odama yolladı ve ben de önce seni aradım beni merak etme diye. İşte şimdilik bu kadar hâlâ ne yazdığına bakamadım. Sen niye aramıştın beni aşko?"

"Kuşum ben öylesine aramıştım canım sıkıldı da. Gerçi önce mesaj atmıştım sen cevap vermeyince aradım. Hadi sen şimdi mesaja bak ve hemen bana haber ver. Aramana gerek yok mesajla da haber versen olur. Mesajını bekliyorum tatlım. Çocuğa ters cevap verme ne olursa olsun. Eğer arada kalırsan hemen bana yaz ben sana yardım edebilirim. Merak etme ben yanındayım. Görüşürüz canım."

"Görüşürüz kuzum."

Telefonu kapatmıştık. Şimdi mesaja bakma zamanıydı. Yine bir aksilik olmadan hızlıca baksam iyi olacaktı. Ama lanet olası o ağzımı açtım ya. Annem geldi. Kapıdan bir öpücük gönderip kirli sepetimi de alıp odamdan çıktı. Tam bu sırada telefonum titredi. Olamaz şarjım bitmiş ve telefonum kapanmıştı. Hemen şarj aletimi bulup telefonu taktım. Telefonun açılması en fazla 2 dakika ama bana bir asır gibi gelmişti. Neden bu telefon kapandığında başında açılmasını beklerken çok uzun gelirdi ki bu süre? Sonunda açıldı. Hemen pin kodunu girdim ve internetimi açtım. Gelen bildirime tıkladım. Bu da neydi şimdi.

Mete Kişisi: Bu mesaj silindi.

Evet hâlâ kısa yazıyorum ama bu ilk yazım ve yavaş yavaş alışacağım. Umarım anlayış gösterirsiniz.

Ayrıca evet çok az kişi okuyor farkındayım ama en azından okuyanlar yorum atabilirler mi? Düşüncelerinizi yazabilirsiniz , nasıl devam etsin bana fikir verebilirsiniz veya istediğiniz herhangi bir şeyi yazabilirsiniz tabiki. Yorumlarınızı bekleyeceğim.

Görüşmek üzere.

27.4.20