Zamina [TODOBAKU]

#2

W gabinecie Recovery Girl po przebadaniu powiedziała że nas „nie uleczy" ani ze to samo nie przejdzie. Tylko tamten facet mógł to odwrócić. Powiedziała że wszystko się w nas zacznie zmieniać  w ciągu dwóch tygodni, charakter, zachowanie, inaczej będziemy reagować na różne sytuacje przez zmianę hormonów itp. ale uczucia jakie darzyliśmy inną osobę mogą się nie zmienić jak już to dopiero po roku jak i w moim przypadku będzie mógł być w ciąży a Jiro może kogoś zapłodnić, niewierze że aż tak może zmienić się mój organizm. Kazała nam iść do nauczycieli żeby ustalili co dalej. Kiedy nas zobaczyli tak jak każdy, byli w szoku i kazali wrócić do dormitorium i tam na nich czekać, potem przyjdą i ustalą co dalej  w związku z  pokojami, szkołą itp. ale najpierw muszą ustalić to z dyrektorem.  

W ciszy wróciliśmy, jak się okazało nikt nic nie powiedział Reście klasie, byłem w szoku w końcu chłopaki nie umieją utrzymać takich rzeczy w tajemnicy. 

- przykro mi ale pomyliście budynki - powiedział Iida, przez co zwrócił uwagę wszystkich na dole -proszę o opuszczenie budynku.

Nie zdążyliśmy nic odpowiedzieć ponieważ podbiegła różowo włosa.

- spokojnie nie poznajesz ludzi ze swojej klasy – uśmiechnęła się szeroko i spojrzała na nas – nie pomogła wam ?

- niestety – odpowiedziałem krótko.

I wszyscy zgromadzeni podbiegli do nas.

- co wam się stało – Ojiro wpatrywał się z niedowierzaniem.

- jakiś debil zrobił sobie z nas jaj i zamienił naszą płeć – odpowiedział wkurzony Jiro.

Chyba ciężko jej to znieść. Nie dziwie się sam nie winem co czuć.

- co powiedziała Girl? – zapytała zaciekawiona czarno włosa.

- że nic z tym nie da się zrobić i tylko on może to cofnąć – spojrzałem w dół- nauczyciele maja zaraz przyjść jak ustala co dalej i przekażą nam.

- w sumie Todorowi-sam- zawiesiła głos na chwile i się poprawiła– Todorowi-kun powinnam ci podziękować.

Spojrzałem się na nią pytająco.

- no bo gdyby nie to ze mnie odepchnęłaś to teraz tez bym była chłopakiem – uśmiechnęła się niepewnie.

- chodzi mi o to że czemu damska forma, przewiesz niedługo będę chłopakiem – chodź nie jestem tego taki pewny, a sam mówię na na Jiro w formie męskiej.

- no tak.. ale chyba nie chcesz żeby ludzie się dziwnie patrzyli i zaczęli coś podejrzewać co zrobi nie potrzebny szum w szkole.

- w sumie racja...- przerwała mi Momo.

- i wiesz ze o sobie tez będziesz musiała mówić formą żeńską?

Na szczęście od ciągnięcia tej dyskusji uratowali mnie nauczyciele. Rozmowa trwała ponad godzinę ustalili ze nie ma sensu zamieniać nas pokojami , bo może szybko znajdą tego faceta i znów zabawa w przenoszenie, dzięki cementossowi mieliśmy dorobione łazienki w pokoju, dostaliśmy nowy mundurek i mamy normalnie uczestniczyć w lekcjach jak by nic się nie stało. Jednak żeby nie zrobić szumu i nic się nie wydało mam maskować bliznę. Różowo włosa powiedziała że mi jutro pokaże jak się to robi. Szkoła też nie chciała nie potrzebnego szumu dlatego dyrektor Nezu postanowił że zrobi z nas uczniów na „wymianie" w końcu takie same włosy to nic dziwnego. Po rozmowie skierowaliśmy się do swoich pokojów była 19.30 a ja miałem, ale w sumie po rozmowie z Momo miałam dość tego dnia, chyba łatwiej mi będzie nawet się z tym pogodzić na ten czas jak zmienię to formę nawet w głowie.