Aubade • KSJ

260216 / 3.Bölüm

~~

Şimdi seni hayal edeceğim. Rüyalarımı şenlendir, özlemimi bir nebze azalt diye. İyi geceler güzelim.

~~

26.02.2016
Cuma

Şuan nerede olduğumu bir görsen hayran kalırdın. Sahildeyim. İskelenin rastgele bir yerinden gün doğumunu izliyorum. Ah o şafaklar, güneşi bize sunacak o güzel aydınlıklar...

Günlüğümü yanımda getirmem iyi oldu. Denize ya da göğe kendimi anlatsam ne yazar ki. Buraya, bu sayfaya yazmak seninle aramdaki uzaklığı bir anda azlatırken, seninle konuştuğumu daha çok hissetmemi sağlarken denizi kim ne yapsın! Belki benim gibi düşünmeyenler vardır, dizilerde denize ağlayan insanlar gibi. Benim denizim de boş beyaz sayfalar işte.

Hiç düşündün mü bu zaman kadar beni? Mesela hiç rüyalarına girdim mi ansızın? Beni özlediğini hissedip, kalbine küçük tatlı bir sızı bıraktım mı?

Yoon Gi'den bahsetmiştim sana. Geçenlerde onu aradım. Yine boşlukta hissediyordum kendimi o sırada. Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı ve Yoon Gi'nin söyledikleri gelmişti aklıma. Acımı insanlara göstermekten hoşlanmıyorum. Sabah herkesle güler, geceleri yalnız ağlarım. Bu hep böyleydi. Ama bazen kalıpları yıkmak gerekir. Aradığıma sevindiğini, on beş dakikaya geleceğini söyledi.

Uzun uzun konuştuk, seni anlattım ona. Benden acımasızca koparılışını, ayrılışını, ayrılırken ki güzelliğini bile. Ona anlatırken bir kez daha seni sevdiğimi hissetim sevgilim. Bir kez daha "Ne de güzeliz" diye düşündüm. Ağladım. Sarıldı. "Ağla" dedi bana. İlk kez biri bana ağlamam gerektiğini söylemişti, şaşırdım. "Ağla çünkü yaşadıklarını ancak böyle dışarı atabilirsin, ağla çünkü ağlamayı hak ediyorsun. Bunu senin elinden kimse alamaz. Ama zamanı geldiğinde dik durmalısın ki ağladığın zamanların sana ne denli kuvvet sağladığını gösterebilesin" diye devam etti.

Çok iyi hissettim kendimi. Garipti, çok garip. Olduğumdan daha güçlüydüm sanki. Teşekkür ettim ve başka bir görüşmeye dek hoşçakal dedik.

Eh işte en sonunda yine ve yine aynı hisse büründüm çünkü seni sevmekten vazgeçemiyorum, seni düşünmekten kendimi alamıyorum. O yüzden buradayım. Bu sefer kimseyi aramak istemedim. Sayfalarımı yanıma aldım, oturdum şafağın önüne, sana yazıyorum belki duyarsın diye.

Lütfen sevgilim.
Beni eskisi gibi sevmene ihtiyacım var.

.
.
.
.
.
.