Aubade • KSJ

080216 / 1.Bölüm

~~

Kitabıma hoşgeldiniz.

Anlattıklarımı hissederek okumanız dileğiyle.

İyi okumalar

~~

08.02.2016
Pazartesi

Bugün tam bir yıl oldu; birbirimizi koklamayalı, sevişmeyeli ve görüşmeyeli. Uyumak için kullandığım ilaçlarım yan etki yapmaya başladı son zamanlarda. Sanılar görüyorum. Sanki her yerde sen varsın, her anımda yanımdasın.

Sen gittiğinde başka bir eve taşındım. Orada yaşamak bana acı verirdi, biliyorum. Küçük ve mütevazı bir yer burası. Eminim burayı severdin. Bir yıl boyunca kendime gelemedim bir türlü. Sonradan günlük tutmaya karar verdim. Bazı insanlar sorunlarıyla böyle yüzleşiyormuş. Benim ki sorunların en güzeli...

Burada olsaydın kafama vurur, "Aptal aptal ne yazıyorsun oraya Seok Jin" derdin. Eh. Yoksun. Yine de yazacağım. Madem iyi gelecek, ne kaybedebilirim ki? Kaybedeceğimi çoktan kaybetmişken hem de.

O bir yılda ne yaptın diye sorduğunu duyar gibiyim. Ne yapayım? İşten kovuldum çünkü gitmedim. Daha doğrusu gidemedim. Her gün alkol aldım ve her gün ağlayarak kustum. Dışarı çıkmak istedim. Çıkamadım. Öylesine çöktüm ki sevgilim. Sen bile beni çıkaramazdın o çukurdan. Hala da batıyorum. Ama o zamanla aramdaki tek fark çukurdan çıkmaya çalışıyor olmam.

Sonra doktora görünmemi söyledi Nam Joon. Halime acıdı. Bana acıyan bakışlara maruz kaldım. Biliyorum, üzüldüğü içindi. Yine de kırıldım.

Doktora gittim. Normalmiş. Her insan yaşarmış. Bir tane ilaç yazdı gönderdi. Biliyor musun? Kendimi bok gibi hissettim, bir paçavra gibi. Kenara fırlatılan mendilden bir farkım yoktu sanki. İlaçları almadım. Almamı istemezdin çünkü. Sen ilaçları sevmezsin. Kendim yenebilecek kadar güçlü olduğumu düşünürdün.

Uyku hapları yazdırdım aile doktoruna. Gözüme gram uyku girmiyordu. Belki çat kapı gelirsin diye tetikteydim. Sen yaparsın öyle ani virajlar. Bu yüzden allak bullağım ya.

Nam Joon bu süreçte bana o kadar çok destek oldu ki. Hakkını asla ödeyemem. Alkolü bıraktım, artık kusmuyorum. Ama başta da dediğim gibi çok fazla uyku hapı alıyorum. Hala uyuyamıyorum geceleri. Gündüz uyumayı denemek istiyorum, Nam Joon yeni bir iş ayarlamasaydı tabi. Önceden bir şirkette pazarlama müdürünün asistanıydım biliyorsun ki. Ne koştururdum o zamanlar hatırladım da... Şimdilerde bir markette kasiyerlik yapıyorum. Evin parasını çıkarıyorum en azından. Anlayacağın birazcık toparladım bir yıl sonrasında.

Bir günlük sayfasına göre kısa oldu anlattıklarım. Bu bir başlangıçtı. Yine yazacağım sana. Anlatacağım yaşantımdan bir kaç kırıntı. Beni yine dinlemeye gel olur mu sevgilim?

.
.
.
.
.
.