EPILOGUE

4.2K 108 102
                                    

MONDAY

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.



MONDAY



It's been what? Two or three years? A lot has change, it was a good kind of change actually. I was able to establish my own business aside from the one I'm going to inherit from Dad, I also did open an advocacy for bullied students, like Avara and like me who was once a bully.

Come to think of it, after knowing that Avara was gone. Every day was never easy for me pero I'm really glad I was able to make it through. Living without Avara, was never the same. But then I realize when I left to America, wala rin siya sa tabi ko but I was able to go on fine.

I'm still not okay with it, I will never be okay with Avara's death. But I know she's in a happy place right now, far away from the heartaches and the cruel world brings.

"Monday are you done with your photoshoot? Kanina pa kami naghihintay sayo." It's Jessica and the gang, they are waiting for me since we're going to celebrate. Nakalaya na kasi si Jake from prison and he wanted to see me.

I know hindi si Jake ang pinaka mabuting tao for the past few years we have been together, but I know him he has a heart and I know pinagsisihan niya lahat ang mga kasalanan niya.

"Wait up, I'm almost done packing up my things." I responded, and Jessica only nods.

"When are you going to quit modelling Monday? Sobrang yaman mo na, ano pa bang gusto mo? Kesa mag trabaho ka, maghanap ka nalang kaya ng lovelife." Franchine said at natawa naman kaming tatlo.

"Ayoko nga. Besides, nandyan naman kayo." Ngumiti ako sa kanila at dinala na ang mga gamit ko.

"Monday, it's been two years. I'm sure when you finally get to meet someone, Avara will be happy for the both of you." Jessica added and she placed her hand on my shoulder, more of a comfort tap.

Umiling iling lang ako sa mga sinabi nila at naglakad na papunta sa parking lot kung saan naghihintay sa amin si Jonathan at ang asawa niya.

"Bakit hindi nalang kita iset up ng blind date? Payag ka?" Umakbay sa akin si Jessica habang naglalakad, tumawa naman ako sa sinabi niya. Me? Blind date?

NO THANKS.

"Tigilan mo nga ako, I won't attend any blind dates. I'm too old for that, isa pa walang forever diyan." Tumingin naman si Jessica at Franchine sa isa't isa as if planning on a scheme.

"Come on!"

"NO." Patawa tawa kong sabi hanggang sa nakarating na kami sa kotse ni Jonathan, she's with her wife Allie.

We greeted her, gave her a kiss on the cheek. Nakilala namin si Allie on Franchine's birthday, nakakahiya nga kasi palagi kaming tinitukso ni Jonathan, dahil sa pagkabaliw niya sa akin dati. But Allie was cool with it, matagal na daw kasi niyang alam.

"Allie, sigurado ka na ba dito kay Jonathan?" Tanong ko sa kanya at pang aasar ko naman kay Jonathan.

"Pwede ka pang umatras Allie habang bata pa kayo." Dagdag na pangaasar ni Franchine, masama naman kung nakatingin sa amin si Jonathan.

Loving Monday Crusces Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon