Dear Diary / Liskook

Chapter 15

Sevgili Günlük;

Ben Jungkook. Belki şaşırmış olabilirsin bu günlüğe yazınca ama... buradayım. Mutluyum, huzurluyum. Nefesim yanımda.

Lisa'nın geri dönmesinden sadece 1 hafta geçti. Bu bir hafta içerisinde çok bir yaşanmadı açıkçası. Biz yeni ve mutlu hayatımıza alışmaya çalışıyoruz.

Aslında Lisa'ya bu günlüğü okuduğumu söylediğimde bana kızacağını düşünüyordum. Ama öyle olmadı. Yüzümü avuçları içine aldı ve yanağıma kocaman bir öpücük kondurup, onu bir gün bulacağını ve okuyacağını tahmin ederek yazmıştım zaten deyip  beni bir kez daha kendine aşık bıraktı.

O uçurumun kenarında yaşananlardan sonra Lisa'yı da alıp çocukların yanına götürdüm. Önce herkesi arayıp Suga'nın evine çağırıp beni beklemelerini söyledim. Lisa gergin olmanın aksine çok heyecanlıydı. Birazcık da gerginlik vardı tabii. 

Çocukların onu gördüğünde verdiği tepkiyi merak ediyorsundur... Hepsi dondu kaldı. 1-2 dakika hiç kimse tepki veremedi. Suga'nın onu gördüğündeki ilk saniye gözünden bir damla yaş aktı. 

Lisa hepsine bakıp özlemle iç geçirerek ağlıyordu. Ben ise sırtımı duvara yaslamış şekilde göz yaşlarımın akmamasına dikkat ediyordum. İlk tepki Jennie'den geldi. Yavaş yavaş adımlarla Lisa'nın önüne geldi ve titreyen elini kaldırıp onun yüzüne getirip dokundu. Çok kısık bir sesle gerçeksin diye fısıldadı ve kollarını sımsıkı Lisa'ya sardı. Daha sonra Chaeyoung ağlaya ağlaya gelip sarıldı. Sonra da Jisoo. 

Dördü sımsıkı sarılmışken üstlerine Namjoon gelip sarıldı. Herkes hıçkırarak ağlıyordu. Sırasıyla Suga, Taehyung, Jimin, Hobi, Jin. Daha sonra bende kollarımı açıp onlarla ağlayarak sarıldım.

Toparlanmamız biraz zaman almıştı tabii. En sonunda ağlamamızı kontrole alınca hepimiz Lisa'ya neler olduğunu anlatmasını istemişti. O anlattıkça biz biraz daha ağlayacağımız bilmiyorduk.

O uçurumdan düştüğü gün onu orada kırklı yaşlarında biri görmüş. Adam doktormuş. Hemen Lisa'yı alıp kendi kliniğine götürmüş. Orada bakmış ona. Lisa o olaydan tam 9  ay sonra uyanmış. İlk defa gözlerini o zaman açmış. 

Hafıza kaybı ile uyanmış. Hiç bir şeyi hatırlamıyormuş. Üstüne üstün bir de bacaklarını hissetmiyormuş. Doktor ona kendi kızı bakmış. Tedavisi için ne gerekiyorsa yapmış. Sonra Lisa'yı da alıp Amerika'ya götürmüş. Orada çok iyi bir doktor arkadaşı varmış fizik tedavi için.

Yaklaşık bir buçuk yılda orada tedavisi sürmüş ve yürümeye başlamış. 

O anlattıkça biz daha çok ağladık. 

Ve o döneli tam 1 hafta olmuştu. Annesi ve babası ile de görüşmüştü. Herkes onu görünce çok şaşırıyordu ama yaşıyordu. Hayattaydı.

Hepimiz onun sesini duyduğumuzda salak salak gülmekten kendimizi alamıyorduk. 

Ben ise... Ben ise aptal bir aşıktım. Geceleri onun kokusuyla yatan, gündüzleri onun kokusu ile uyanan aptal ve sırılsıklam bir aşık. 

Benim evimde kalmaya başlamıştı. Daha ne isteyebilirdim ki? Hep birlikte arkadaşlarımız ile mutluyduk...

Ben Jeon Jungkook. Bu serseri çocuğu aşk 1 haftada iyileştirmeye yetmişti işte. Zaman da, aşk da her şeyin ilacıydı sevgili günlük...