Бидний нөхөрлөл /дууссан/

3

Тэхён урсгасан сайхан үгсийнхээ төлөө түүний хамгийн нандин зүйлийг өөрийн болгож Сохёныг өөрийнхөө эмэгтэй гэх хар мянган тэмдэг түүн дээр үлдээлээ.

Сохён: Тэхёнаа би итгэсэн...чамайг надад хайртай юм байна гэж гэтэл өөрийнхөө юу хийснийг хараад намайг ямар болгосоноо хэмээгээд орноосоо өндийхөд Тэхёны хүрсэн хэсэг болгон хөхөрч улаан хүн харахын эцэсгүй болсоноос гадна хэт хүчилсэнээс бол Сохён арай гэж л хөл дээрээ тогтож байв.

-Хэсэг хугацааны дараа-

Өрөө бүхэлдээ хорсол гомдол харууслаар дүүрэх бөгөөд Сохёны зогсолтгүй урсах нулимас Тэхёнийг өвдөг сөгдлүүлж дөнгөлөө.

Сохён: Гар

Тэхён: Миний буруу би өөрийгөө захирч чадсангүй гуйя намайг уучлаач

Сохён: Гар гуйж байна одоо чиний наад заваан царайг харж чадахгүйн гэхэд Тэхён өөр зүйл ярилгүй өрөөг орхилоо. Энэ явдал хоёуланд нь хүнд туссан ч дахиад гэх хүслээ хоёул хориглож чадаагүй юм. Тэхён аль хэдийнээ Ёримтой албан ёсоор үерхэж аав ээжтэйгээ танилцуулсан ч Сохён Тэхён хоёрын харилцаа хэвээрээ л байв.

-Одоо-
Оройжингоо уусан гэсэн шиг нар дээр мандсан байхтай зэрэгцэн босгоолоо.

Ёрим: Та хоёр эрт сэрээхгүй дээ

Тэхён: Яасан яагаад уурлаад байгаа юм миний хайр

Ёрим: Би өглөө эрт иог хийх байсан ш дээ

Сохён: Тэр новшоо нэг өдөр хийхгүй байсан ч яадаг юм одоо битгий орилоод бай унтий гэхэд Ёрим ууралсан бололтой Сохёнлуу дэрээ аван шидчихээд гараад явчихав.

Тэхён: Түүнтэй аятайхан харицлдаа

Сохён: Дуугуй л араас нь гар гэж ундуйцхад Тэхён гадуурхаа шүүрэн аваад түүны араас гүйлээ.
Ийм байдалтай тэд дахин нэг хоноцгоогоод буцан хөдөллөө уг нь их зугаатай сайхан байхаар төлөвлсөн ч ууж идэж унтаж хэвтхээс өөр зүйл хийгээгүй туд Ёрим бөөн уур болох бол Сохён төгөлдөр хуурын дугуйлангаасаа чөлөө аваагүйгээ санан уурласан байв. Тэдний уур Тэхёныг хаданд дунд хавчуулчихсан юм шиг л хэцүү байдалд оруулж байлаа.

Тэхён: Та хоёр ингэж уурлаад байхаар яахын бэ?

Ёрим: Миний ууралсан л чамд хамаатай харин энэ уурална уу байна уу хамаагүй шүү!

Сохён: Яагаад надлуу уурлаад байгаа юм

Ёрим: Чамаас л болж сайхан амарч чадсангүй дараа нь битгий дагаж яваарай хэмээн уурлав. Ингээд Ёримын үнэн төрх зухуйж эхэллээ. Уг нь нээх л сайхан ааштай өхөөрдөм нэгэн ч уурлаад эхэлвэл шулам л гэсэн үг. Сохёнтой муудалцах болгондоо Тэхёнтой хардаж бүр гэр бүлийн байдлаар нь ч доог тохуй хийдэг бодлоггүй нэгэн.

Тэхён: Та хоёр одоо болноо дахиад удвал зодолдох нь

Ёрим: Чи хэний талд орох юм хайртай бүсгүйгынхээ юу энэ хаанаас ч гараад ирсэн нь мэдэгдэхгүй гуйлагчингаас уу? гэхэд Тэхён гэнэтхэн тооромзолж хойно суугаа Сохён Ёрим хоёрыг суудал мөргүүлчихэв.

Ёрим: Яаж байгаа юм

Тэхён: Юу ч болсон би чамайг сонгоно гэхдээ чи түүныг гуйлгачин гэх эрхгүй чи баян байж болно гэхдээ ийм зан ааштай байж болохгүй би ч бас Сохёнтой л адилхан амьдралтай чинийхээр бол би ч бас гуйлгачин юм байнлдаа гэхэд Ёрим арай хэтэрсэнээ ойлгосон бололтой царайгаа хувирган худлаа ингээд Сохёноос уучлалт гуйлаа.

Ёрим: Одоо хотлуу орлоо бараг 1 цагын дараа Сохёныг хүргээд өгчих бололтой

Сохён: Төгөлдөр хуурын дугуйлан минь одоо яанадаа

Ёрим: Чи нээрээ тэр багштайгаа уулзаж байгаа юу?

Сохён: Юу яриад байгаа юм

Ёрим: Тэр багш чамд сайн уулзаж учирий гэж хэлсэн гээд байсан биздээ

Тэхён: Юу хэзээ вэ?

Сохён: Урдахаа хараа тэгсэн ч би тэрэнд сайн биш юм чинь юу гэж холбоо тогтоох юм гэж яриаг өндөрлөөд дахин энэ сэдэвыг сөхсөнгүй мэдээу үргэжлүүлвэл хэн хэнд нь сайхан байхгүй.

-Сохёны гэрийн гадаа-

Тэхён түрүүлэн машинаасаа бууж Сохёны том цүнхыг машинаасаа буулган зогсож байтал түүний гэрийн үүдэн дээр үл хэдэн залуу зогсож байв.

Ёрим: Сохён хардаа нөгөө багш чинь байна гэхэд Сохёны царай хувисхийн өөрчилөгдөж бушуухан цүнхээ чирсээр түүнлүү очлоо. Харин Тэхён уурандаа байж ядан түүнлүү байн байн харсаар Ёримыг хүргэж өгөхөөр хөдөллөө.