UFAKLIK

17 Bölüm cemrenin ağzından (Hayatımdaki en güzel kahvaltı)

Hastaneye girip onun kapısının önüne yaslandım camdan ona bakıyordum ''burdayım sevgilim''beni hissediyomudur acaba diye onu kendimi bizi düşünürken doktor dışarıya çıktı  doktora deli gibi koştuk doktor bu aralar çok yorulduğunu bununla birlikte çok alkol ve bünyesini zayıf düşürecek şeyler yaptığı için bayıldığını söyledi hepimize birazda olsa bi rahatlama gelmişti sonuçta çok ciddi ve kalıcı bir hastalığı yoktu yavaşça onun odasına girdim mışıl mışıl uyuyordu onu saatlerce hatta günlerce aylarca yıllarca öyle izleyebilirdim hiç sıkılmadan usanmadan daha sonra yanağımdan süzülen yaşları silip yanındaki koltuğa oturdum korka korka ellerini tutuyodum canını acıtmaktan korkuyordum ellerini çok özlemiştim kokusunu,nefesini,gülüşünü... daha sonra sessiz bi şekilde yanına uzandım kokusunu içime çektim onu çok özlediğimi tekrar tekrar farkediyordum  onu hala çok seviyordum kendimden vazgeçecek kadar çok seviyordum gözlerimden ufak ufak yaşlar süzülürken uyuya kalmıştım uyandığımda arkadaşlarım çoktan başımızdaydı doktor ardayı kontrol ediyordu arda bana dönüp, 

''günaydın prenses '' dedi zoraki gülümsemesiyle.

''ya uyandınmı bidahakine böyle saçmalıklar yapmazsın umarım gidelim mi artık çok uzadı zaten bu yoruldumda biraz ,ve saol sanada '' dedim umursamaz gibi davrandım en azından davranmaya çalıştım içimden birşey kopmuştu sanki.

''gülerek gidelim tabi '' dedi tam o an telefonuma mesaj geldi annem ve babamdandı inanamıyorum teyzem rahatsızlanmış ve bir süreliğine onun yanına gitmiş  herşey bu kadarmı üst üste gelmeliydi   anlaşılan bugün ecelerde kalıcam hastaneden çıkış yaptık umut ,

'' ee hadi ardaya '' dedi .

''ben yok benim gitmem lazım '' dedim ece,arda,umut hepbir ağızdan

''hayıır! '' dedi umut-'' hayır geliyosun hadi binin gençler''dedikten sonra  istemeden de olsa arabaya bindik eve geldiğimizde Ece'ylen ben mutfağa girdik ve çorba hazırladık ben inadına içine tuz attım çocuksu olabilirdi ve birazda demode ama belki bu hepimizi güldürebilirdi herşeyi hazırladıktan sonra çorbayı götürdüm arda kanepeye uzanmış bizi bekliyordu madem bu kadar kısa sürede affedicem bari biraz acısını çıkartayım yanında da dimi diye söylenirken bir yadanda ona gülümseyerek yanlarına yürüyordum tepsiyi ona verdikten sonra yanına hızlı bir şekilde oturp izlemeye başladım ben 

''ee hadi içsene sana özel yaptım bebeğim'' dedim bana baktı bide çorbaya ve, 

''bunumu içicem eminsin dimi güzeldir bu '' dedi kuşkulu bir şekilde.

'' evet hadi aç ağzını ben yediricem hadi aç açç aççç '' dedim gülerek ağzını açtı yediğinde birden öksürmeye başladı bende gülmemeye çalışıyordum ama anlamıştı bilerek yaptığımı daha sonra öksürmesini birden durdurup çorbayı eline alıp yemeye başladı .

''çok sağol tuzlu tuzlu severim beni tanıyorsun '' dedi alaycı bir sırıtışlan ordan umut ece kahkahalar atıyordu bende koltuğa oturdum ve onları izlemeye başladım o koltuğa yaslandığım an sanki omuzlarıma birileri binlerce kilo basınç uyguluyodu göz kapaklarım kapanıyodu yavaş yavaş bir süre sonra uyuya kaldım sabah olduğunda  gözlerimi araladım ve karşımda ardayı gördüm bana bakıyordu. 

''evlenmeden olmaz '' dedi ve gülmeye başladı alaycı herzamanki kahkahasıyla ona sarılmışım yanlışlıkla elimi birden çektim ve bana '' hadi sen duşa gir bende kahvaltıyı hazırlarım '' dedi bende '' tamam '' deyip ayağa kalktım bana ukala bi şekilde ,

'' nereye burda çıkarsaydın ya üstünü '' dedi.

''hıı sen ne kadar da zekisin öyle daha çok beklersin '' dedim gülerek banyoyo doğru yürüdüm üstümdekileri çıkarıp o sıcak suyun tenime değdiği andaki huzur herşeye bedeldi sanki hemen yapıp çıktım üstümü giyindikten sonra merdivenlerden aşağıya indim bu pijamalar çok büyüktü 5 beden falan büyüktü galiba ona, 

''bune be bunun içine benden 2 tane daha girer '' dedim oda gülmeye başladı beni belimden kavrıyarak kendine çekti ve ''kahvaltı hazır ''dedi ben birden öksürmeye başladım yani bu kadar bu şekilde sylemesine gerek yoktu annem gibi kahvaltı hazır gerizekalıcım diyede bağırabilirdi oda aniden suratımdaki ifadeden dolayı gülmeye başladı. 

''bugün bütün gün evdeyiz ona göre '' dedi sırıtarak.

''o nasıl oluyor saçmalama ne yapıcaz '' dedim şaşırmış bir şekilde. 

''flim izleriz oyun oynarız birşeyler buluruz takma kafana hadi bundanda ye '' dedi eliylen uzattı bende yedim çiğnedim çiğnedim durdum ve 

''aman tanrım dedim  bu çok güzel valla senin gibi bi kazmadan beklemezdim'' deyip tabağı önüme aldım bi an durdum bana bakışlarına bakıp o saniyeler önce dediğim şeyi düşündüm ufak yanlışlıkla oldu pardon bakışı attıktan sonra  yemeye başladım birden ona baktım gülmeye başladı oda, çok güzel gülüyordu bi insan bu kadarda güzel gülmezki ben adam .Kahvaltımızı edip sofrayı kaldırdık ve televizyonun başına geçtik açtığında bizim şarkımız çalmaya başladı meğersem onu kaydetmiş benim gözlerim doldu ne kadar çok kendimi tutsamda yada tutmaya çalışsamda o korktuğum tarifini bile edemeyeceğim duyguları yaşadığım anlar aklıma gelip ağlamaya başladım bana bakıp,

'' hayır yapma kıyamam ben sana ağlama tamam kapatıyorum '' dedi ben elinden çekiştirerek, 

'' hayıır bu çok güzel gerçekten çok güzel '' dedim bir süre göz kapaklarını bile hiç kıpırdakmasızın bana baktığını farkediyordum ben ise gözlerimi kaçırmaya gayret ediyordum bunca yaşadığımız şeye rağmen hala içimde ona karşı bastıramadığım bir utanç bir heyecan vardı sonra aniden dudaklarıma yapıştı o an ne kadar çok şaşırmış olsamda bende karşılık verdim beni dha çok kendine çekiyordu bunu hissedebiliyordum ona karşı koyamıyordum karşı koyamayacağım derecede sıcaktı beni kendine çektikçe birleşiyorduk kucağına oturdum saçlarını tutuyodum ellerini belimde hissediyordum sonra tişortumun içine soktu elini ne kadar çok değişik olsada ne kadar çok değişik hissetsemde bunu istediğimi farkettim ilkim olmasını istedim birden sonra birden durup ellerini çekip belimi kavradı bana baktıktan sonra boynuma kücük bi öpücük kondurdu güldü ve bana  ,

'' seni seviyorum '' dedi bende '' bende seni seviyorum '' dedim ona defalarca seni seviyorum diyebilirdim bir süre sonra ikimizde gülmeye başladık hayatımdaki en güzel sabahtı en güzel gündü hiç bitmesin istiyordum hiç bitmesin ömür boyu böyle kalalım. 

Bazen İnsanlar Çok Güzel Oluyordu.

Görünüşleriyle Değil.

Söyledikleriyle de Değil.

Sadece Varlıklarıyla...