UFAKLIK

19.Bölüm (kavga)

Sabah uyandığımda o yanımdaydı onu saatlerce izledim uyuyuşu bile çok tatlıydı.Gözlerini hafifçe araladı ovdu ve gülümsedi bana bakarak ''niye öle bakıyorsun?'' dedi bende ona 

''o kadar çok tatlısın ki o kadar çok masum uyuyorsun ki sana bakmaya doyamıyorum '' dedim gülümseyerek birazcıkta utanmıştım tamam peki baya utandım sonra yataktan kalktık ben hemen banyoya girdim  daha sonra kıyafetlerimi giyinip merdivenlerden inmeye başladım aşağıda koltukta beni beklerken uyuya kalmıştı şapşal ona sessizce yaklaştım yanına oturdum ve yanağını öptüm birden uyandı ve beni tutup yanına çekti biz ikimiz kahkahalara boğulmuştuk ben daha sonra 

''tamam yeter bu kadar geç kalıyoruz '' dedim oda 

''boşversene '' dedi ben ona sertçe bakıp 

''olmaz gitmemiz lazım '' dedim ona  bakarak ciddi olmaya çalışıyordum.

''roller değişti bu seferlik inek sensin ufaklık '' dedi gülümseyerek ve çıktık arabaya bindik arabada müzik açtım sesi son sesti ve bağırarak şarkı söylüyordum oda bana bakarak gülümsüyordu hayatımda yaşadığım en güzel günleri yaşıyordum nasıl mutlu olmayabilirdim ki hayatımdaki en muhteşem günlerdendi dershaneye geldik arabayı park edip indik yürümeye başladık ve birden karşımızda eski sevgilimi gördüm ikimizde şaşırmıştık arda, 

''yeter bu kadar '' diyip ona doğru hızlıca yürümeye başladı bende peşinden gidiyordum tam arda gitme diyecektim ki arda ona yumruğu çoktan yerleştirmişti bile birden kavga büyümeye başladı ece bunu görüp beni tuttu ve geri çekti bütün herkes onları ayırmaya çalışıyordu bende ''arda duur yapma '' diye bağırıp duruyordum tek yapabildiğim buydu en sonunda güvenlikler gelip ayırdı tabi bu müdüre kadar ilerledi müdür odasından çıktığında ardaya çok sinirli bakmıştım ve yürümeye başladım oda peşimden geldi ve bana 

''ne bana kızgınmısın saçmalama bu onun suçuydu onun yüzünden nele-'' sözünü kestim bi kenera çekip sessizce ve sakin olmaya gayret göstererek

''arda lütfen o kavga çok anlamsız ve saçmaydı neden biliyormusun çünkü ben seni seviyorum çünkü ben sana aşığım senden ne olursa olsun vaz geçemiyorum bana ufaklık lakabını takıp hersaniye söyleyişini bile seviyorum artık bizi hiç kimse ayıramaz ama ya müdür seni kovsaydı bunları bile bile kendini tehlikeye atıyorsun kendine bi dur demenin vakti gelmedimi sence.'' dedim ve bana baktı uzun bir süre bakıştıktan sonra 

''haklısın '' dedi tartışmak istemiyordu bunu onun nefes alış verişinden bile anlayabiliyordum bende ona gülerek '' gidelim mi aşkım ?'' dedim birden kafasını yukarı kaldırıp ''tabi olurr '' dedi ama sonra suratı soldu birden ben '' ne oldu biyerinmi ağırıyo '' dedim oda '' evet '' dedi ve dudağını gösterdi '' öpersen geçer deyip ''gülmeye başladı bende ''salakmısın dudak hiç ağırırmı ?'' dedim gülerek oda ''e sıçtın içine romantikliğin aşkım sıçtın bıraktın resmen  '' diye karşılık vermeye başladı  ben susturup  ''böyle çocukça şeyler yapmana gerek yok bayım ''dedim ve beni kucağına aldı ben gülme krizine girmiştim bütün herkes bize bakıyordu dışarı çıktık beni yere indirdi o yürümeye başladı ben yerimde durdum arkasını dönüp ''noldu?'' diye sordu bende ''sen beni nerden buldun sen nasıl bişeysin ben nasıl bi iyilik yaptımda seni kazandım diye düşünüyorum '' dedim bana yaklaştı tam cevap verecekken başka biryerden  ''arda '' diye bağıran birisi belirdi arda ona baktı ve dondu buda kimdi ?