•I Don't Want To Be Like Her • Rosékook ✿

•12•

Ağzımı sildiğim peçete ile yüzüm buruştu. Tam tamına üç gündür aralıksız kusuyordum, odamdan sadece Jungkook uyuduğunda çıkıyor sonra geri geliyordum.

Hastaneye gidecektim, fakat birşeyden emindim; hamileydim.

Gecikmiştim, kusuyordum, gece gündüz açlık çekiyordum.

Jungkook'a ne diyecektim? Benden bebeğimi aldırmamı isteyebilirdi. O zaman ne yapardım?

Odamdan çıkıp mutfağa adım attığım da koltukta uyuyan Jungkook'u fark ettim.

Neden burada uyumuştu ki? Sırtı ağrıyabilirdi, hasta olabilirdi.

Üst kattan batteniye getirip üstüne serdiğim anda uyanmıştı.

Gözleri hızlıca açılırken gitmek için hareketlendiğimde bileğimden tuttu.

"Bırak." Kesin çıkan sesime karşılık hızlıca ayağa kalktı. "Kaç gündür çıkmıyorsun odandan." Gülmüştüm sadece. "Ne var bunda? Yoksa yemeğini hazırlayacak biri olmadığı için mi sordun?" Şaşırmıştı. Ne diyecekti ki?

"Rosé ben..." Konuşmadı. Öylece kaldı. "Sen ne Jungkook? Eğer Yeri eve gelecekse ve gitmemi istiyorsan giderim. Jisoo'da kalırım bu gece."
Derin bir nefes verdi.

"Neden bu hayatı yaşıyorsun? Neden onca şeye rağmen hala buradasın?" Hala anlayamıyor işte. Hala hiçbir şeyin farkında değil.

"Gerçekten anlayamıyor musun?" Kaşları havalandı. Anlamıyordu. Sevgimi basit görüyordu ve gerçekliğini ölçmüyordu. "Şaşırmam saçma aslında." Gülümsedim bileğimi nazikçe elinden kurtarırken. "Birgün hala neden burada olduğumu anlayacaksın. Ama.." gözlerinin içine baktım. "Ama o gün herşey için çok geç olacak."

O gün ben bu hayatta olmamış olacağım.