•I Don't Want To Be Like Her • Rosékook ✿

•7•

"Rosé!" Duyduğun tok erkek sesi ile yerimden sıçradım.

"Jungkook?" Hızlıca ilerleyip merdivenlerden aşağı yöneldim.

"Rosé, beni yatır." Sarhoştu ve Yeri burada değildi. "Yeri nerede?" Koluna girdiğim an da kapalı gözlerini ovuşturdu. "Bugün gelmeyecek. İşi varmış." Kafamı salladım ve ağır bedenini odasına götürmeye çalıştım.

Ayakta uyuyordu neredeyse. Odasını geldiğimizde ayakkabı ve hırkasını çıkartarak yatağa yatırdım onu.

Göz kapakları, burnu, dudakları, elmacık kemikleri. Herşeyi ile mükemmeldi. Onca şeye rağmen hala sana deli gibi aşığım. Neden?

"Neden yaptın?" Ağlar gibi konuştuğun da kaşlarım çatıldı. "Anlamadım Jungkook." Birazcık daha ona yaklaştığım da ağlamaya başladı.

"Neden beni sevdin? Neden hala seviyorsun? Neden o gece beni durdurmadın?" Dudaklarımı birbirine bastırdım.

Benim yüzümden bu haldeydik.

"B-ben seni çok seviyordum Roséanne. Senin yüzünden iki yıllık ilişkim bitti. Ben evlenecektim. Sevdiğim kadın ile birlikte olacaktım. Babam bana karşı böyle olmayacaktı." Burnunu çekti. "Derdim miras değil. Fakat işimi kaybettim, arkadaşlarımı kaybettim, babamın güvenini kaybettim, senin anne ve babanın güvenini kaybettim, sanki tüm suçlu benmişim gibi muamele yedim."

Ağlaması daha da artarken o kadar pişman oldum ki. Onu durdurmadığım için, yaptığım herşey için.

Gitmek için hareketlendiğim anda eli bileğimi sardı. "Senden nefret ediyorum Rosé." Çenem titrediğinde beni kendisine çekti ve dudaklarının arasında bana yer bıraktı.

Mutlu değildim, üzgün değildim. Sadece pişmandım.

Dudaklarını hareket ettirdiğinde ağzıma yine aynı ruj tadı geldi.

Yine de ayrılmadım dudaklarından ve bütün gece ona sarılarak uyudum.

Jk aşkım tek suçlu değil aşkolar.