ေန႔စဥ္ျမင္ေနက် ေလာကဟာ
မိုးေမွာင္ေတြထဲမွာ ကြယ္ပုန္းေနတယ္..
ဒီေန႔အတြက္ အလုပ္မွန္သမွ်ကိုလဲ
က်ေတာ္ ခနရပ္နားထားတယ္..ဘာလို႔လဲ ေမးရင္..
ခိုင္လံုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ က်ေတာ္အသဲကြဲေနတယ္ ..က်ေတာ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး
ဟို Dr ကိုပဲ ျမင္ေနတဲ့ အကို႔ကို
က်ေတာ္က ဘယ္ႏွလံုးသားနဲ႔ သည္းခံေပးရမွာလဲ..။သူ႔ေနာက္ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ေနတဲ့..
အကို႔အၾကည့္ေတြကို က်ေတာ္နားလည္တယ္..။က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ အကို႔ကို..
အဲ့လိုအၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတာကို..
အင္း...အခုထိလဲၾကည့္ေနတယ္..။အကိုက မေကာင္ဘူး..
ကိုယ္တိုင္လဲ အျငင္းခံဖူးရဲ႕သားနဲ႔
က်ေတာ့ကို မစာနာေပးဘူး...။အကို႔မ်က္ဝန္းထဲက
အထင္ေသးသလိုအၾကည့္ေတြကို
က်ေတာ္ သိပ္ေၾကာက္တယ္..။ထြက္ခြာသြားတဲ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း..
မနီးစပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔အတူ
က်ေတာ္က ငိုမိေသးတယ္...။ဝဲတဲတဲ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ေရစေတြကို
ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခပ္ လုပ္ကာ ျပန္သိမ္းၿပီး
အေဖ့ကို ေဆးတိုက္ဖို႔ ျပင္ရေတာ့မယ္...။ဒီေန႔လဲအကို မလာျဖစ္ေၾကာင္း..
အေဖ့ကို ေျပာျပဖို႔အတြက္
အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္း ကို
က်ေတာ္က ႐ွာမရျပန္ဘူး...။" ငွက္ကေလးကို သြားေခၚေပးပါ
ငါေဆးလဲမွန္မွန္ေသာက္မယ္ေလ
ထမင္လဲ အမ်ားႀကီးစားပါ့မယ္လို႔..ေနာ္ ''လႈိက္တက္လာတဲ့ ဝမ္းနည္းျခင္းကို
ျပန္ၿမိဳခ်ကာ ရိေပၚက အားတင္းျပံဳးလိုက္ရတယ္။မေသခ်ာမေရရာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
မွာ နစ္ျမႇပ္ေနတဲ့အခါ ရိေပၚတို႔သားအဖက
သိပ္ကို သနားစရာေကာင္းတယ္မလား..။" ငွက္ကေလးကို က်ေတာ္က ေခၚေပးပါ့မယ္
အေဖကသာ ေဆးပံုမွန္ေသာက္ရင္ေပါ့..၊
က်ေတာ္ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ မုန္႔ဝယ္ခဲ့မယ္ေနာ္
အေဖက အန္တီႀကီးစကားကိုနားေထာင္ၿပီး
လိမ္လိမ္မာမာ ေနခဲ့..ဟုတ္ၿပီလား ''
YOU ARE READING
The day you went away.
Fanfictionလူႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က ထြက္သြားရင္.. က်န္တစ္ေယာက္က တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ ႐ွိေနမွ.. အဲ့လူႏွစ္ေယာက္ ျပန္ဆံုႏိုင္မွာ...