" ငွက္ကေလး ထမင္းခြံ႔ေကြၽးမွစားမယ္
ငွက္ကေလး ခြံ႔ေကြၽးေနာ္..''
ရိေပၚေကြၽးတဲ့ မနက္စာ မစားတဲ့အေဖဟာ
အဲ့လူ ခြံ႔ေကြၽးတဲ့ ထမင္းကိုေတာ့..စားမယ္တဲ့...။
မနာလိုမျဖစ္တဲ့အျပင္
ရိေပၚက ျပံဳးေနမိေသးတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
ဒီလူပါမွ အိမ္ျပန္မယ္ က်ီက်ေနတဲ့အေဖေၾကာင့္
အားနာစြာပဲ အကူအညီေတာင္းခဲ့ရေသးတယ္..။
ရိေပၚ စကားနားမေထာင္တဲ့ အေဖဟာဒီလူ႔စကားကိုေတာ့
ႏွစ္ခြန္းေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္လိမၼာျပေနတယ္..။
ခက္ေတာ့ ခက္ေနၿပီအေဖေရ..
ဒီလူက က်ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ
တစ္သက္လံုးေနမယ့္သူမဟုတ္ဘူးဗ်...။
အေ႐ွ႕ ၌ '' အာ..'' ဆိုၿပီး သံ႐ွည္ဆြဲကာ..
ထမင္းလုတ္ကို အေဖ့ဆီခြံ႔ေနေသာ ဒီလူ႔ပံုက
အရင္ေန႔ ရိေပၚေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့
အထက္စီးဆန္တဲ့ လူမဟုတ္ေတာ့ျပန္သလို..
အေဖေပ်ာ္ေနတာကို ျမင္ဖို႔ခဲယဥ္းတဲ့ ရိေပၚက
အေ႐ွ႕က ျမင္ကြင္းကို ေမးေထာက္ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။
" ဝၿပီလား ဦးေလး.''
ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ကာ
ေ႐ွာင္းက်န္႔ အေမးကို ေျဖေနတဲ့ ဒီဦးေလးကို
ေ႐ွာင္းက်န္႔တကယ္ ဂ႐ုဏာသက္မိသည္..။
ၿပီးေတာ့သူရဲ႕သားကိုေရာ...အရင္ေန႔က
ေျပာမိတဲ့စကားေတြအတြက္ေတာင္ျပန္အားနာမိပါရဲ႕....။
မဝံ့မရဲေလး လွမ္းၾကည့္မိတဲ့အခါ
ေကာင္ေလးက မိမိတို္ကိုၾကည့္ကာ
ျပံဳးေနေလတယ္...။
ဒီေကာင္ေလးက သူ႔အေဖကိုတကယ္ခ်စ္တာပဲ..။
ဒီဦးေလးကလဲ ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္..
အေဖမ႐ွိေတာ့တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္
အေဖအစားရလိုက္သလိုပဲ...။
" ဦးေလး အိပ္သြားၿပီဆိုေတာ
ငါျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..''
" က်ေတာ္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ''
ရိေပၚတို႔ရပ္ကြက္က လမ္းက်ဥ္းေလးအထိ
ဘယ္သူမွစကားမစခဲ့ဘူး...။
ေက်းဇူးတင္စကားေျပာဖို႔ေတာင္ ရိေပၚက
ဒီလူ႔ကို ႐ွိန္ေနတယ္...။
" ဦးေလးကို ဒီအတိုင္းထားတာလား
တကယ္ဆို ေဆးရံုမွာ ေဆးကုသေပးသင့္တယ္။ ''
ထိုလူ႔ဘက္က စကားစျပန္ေတာ့လဲ
ရိေပၚ အ႐ႈိက္ကို တည့္တည့္လာထိတယ္..။
အေဖကို ေဆးမကုေပးတာ မဟုတ္ပဲ
ေဆးကုေပးဖို႔ မတတ္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းကို..
ရိေပၚက ျပန္႐ွင္းျပခ်င္ပါတယ္...။
CITEȘTI
The day you went away.
Fanfictionလူႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က ထြက္သြားရင္.. က်န္တစ္ေယာက္က တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ ႐ွိေနမွ.. အဲ့လူႏွစ္ေယာက္ ျပန္ဆံုႏိုင္မွာ...
