Taming the Wild Waves Rivera Series#2

WAVE FIVE

TAMING THE WILD WAVES: WAVE FIVE

"Umayos ka na." he said softly at sinunod ko naman. Ngayon nasa magkabilang gilid na ang mga paa ko.

Mahigpit ang naging paghawak ko sa tali ng kabayo nang sumakay siya. He is now behind me, nakadikit ang malapad niyang dibdib sa likod ko.

And when he hold the rope, it is like he is hugging me from the back. Saktong sakto ako sa mga bisig niya.

"S-saan tayo?" tanong ko. "Sa hacienda. Gusto kitang ipasyal sa aming plantasyon." napapikit ako dahil sa pagsagot niya.

Pakiramdam ko ay tumayo ang balahibo ko sa batok nang tumama doon ang mainit niyang hininga.

Sinimulan na niyang patakbuhin ang kabayo. The ride was smooth and gentle, tila ba may iniingatan siyang bagay sa pagmamaniubra nito.

Hindi na ako kumibo non, pero sa kalagitnaan ng paglalakbay bigla siyang nagsalita.

"Do you want to learn on how to ride a horse?" tanong nito. Kinakabahan ako, pero ang sabi nila live your life to the fullest. Wala naman sigurong mawawala kung susubukan ko hindi ba?

"Paano ba?" nakangiti kong sabi at kahit na nasa likod ko siya ramdam ko ang pag silay ng ngiti niya.

"I'll teach you when we get there. You can choose any of our horse." I smiled at that. Hindi nakakapag taka kung marami silang kabayo.

I think they're the richest family here in Zambales. Hindi pa sila taga rito niyan ha? Mga taga Manila pa ang mga taong ito.

Pagkatapos siguro ng dalawampung minuto ay nakarating na rin kami sa sinasabi niyang hacienda.

Sobrang lawak ng lupain na iyon. Maraming trabahador, napaisip tuloy ako. Pwede si papa rito pero alam kong hindi naman mag ta-trabaho 'yon.

Ewan ko ba, nagising nalang ako isang araw na ganon na ang ugali niya. Hindi naman siya ganon dati.

Sobrang layo na ng itsura niya sa dating siya. Kung dati ay matipuno ang katawan niya ngayon ay patpatin na.

"What are you thinking?" tanong nito sa akin kaya napabalik ako sa ulirat. Umiling ako at ngumiti sa kanya.

"Naisip ko lang na pwede rito si papa." sabi ko. Tumingin siya sa mga taong busy sa pagtatrabaho.

"He can work here, kailan ba niya gustong mag simula?" napanga ako dahil don at tumingin sa kanya.

"G-grabe totoo ba 'yang sinasabi mo?" umangat ang gilid ng kanyang labi at humalukipkip habang marahang tumatango.

"I never fake my words." mariin niyang sabi. Ayan nanaman. I mentally rolled my eyes.

"Pero gaya nga ng sabi ko, pwede lang...e wala namang balak mag trabaho si Papa." I look away.

"You mean...ikaw lang ang nag ta-trabaho sa inyo?" medyo hindi makapaniwalang tanong niya, marahan akong tumango.

I heard him mutter a curse. Anong problema ng isang ito?