Nightmare Spell

C H A P † E R 6: GONE WRONG

Nasa tapat na ako ng bahay nang sigawan ako ni Granny. Malas ko kasi ginabi ako ng uwi.

"I'm sorry Granny.. Kakatapos lang namin gumawa ng project ehh".

" well then.. We'll talk about that later. We have some visitors here" she said habang nakataas yung isang kilay.

"Who?"

"Come in!"

Napalingon ako sa sala kung saan naroroon ang mga bisita.

"Uh-oh.. Bakit may mga hospital creatures dito sa bahay natin?".

" shut up Zen. I called them for a purpose."

Mukhang alam ko na.

"Good evening Ms. writes" masiglang bati sa'kin nung nurse at kasama nyang doktor.

Tumango nalang ako bilang tugon at ngumiti ng bahagya.

After 10 billion yrs later...

"Oppps opps where are you going? Are you trying to escape?"
hinila ulit ako ng mstanda pabalik sa kinauupuan ko.

Paano ba naman kasi nakakaantok magsalita itong mga hospital creatures na ito.

"Oh Shizz" bulong ko sa sarili ko

Tinamad siguro yung matanda. Tumawag pa talaga ng private nurse at doktor para sa treatment ko goshh. Masyado naman ata syang nag-aalala. Sleep apnea lang ito tskk hindi pa ako mamamatay, hindi pa.

Location: Brigham University
Time: 8:42 am
11th day of August

Papasok na sana ako sa gate nang may  bumangga sa likuran ko.

"F*ck" pagmumura ng walang hiyang bumangga sakin.

Galit akong lumingon sa kanya. Badtrip napaka-engot naman ng taong 'to hindi man lang nag-sorry aba't minura pa talaga ako ang kapal!.

"Sinadya mo talagang bumangga sa'kin. At ang kapal ng mukha mo para murahin ako. Dapat nga mag-sorry ka ehh!" Nangingigil na sabi ko sa kanya.

Teka lang mukhang pamilyar ang engot na 'to. Ahh kaya pala sya yung lalaking nakasalubong ko kamakailan lang.

"The hell.. Dapat ikaw ang mag-sorry kasalanan mo dahil nakaharang ka!"

"Ahh kasalan ko? Ahh sarado ba yung gate ha? Napakalawak ng daan oh sa'kin ka pa talaga sumabay!"

"Stupid. Look yung phone ko sinira mo". Yumuko ito para pulutin ang phone nyang nawasak. Buti nga sa kanya tatanga-tanga kasi eh.

Lumapit ako samismong mukha nya.

"Huwag mo akong idadamay sa kasalanang ikaw mismo ang gumawa". Tinuro-turo ko pa ang pagmumukha nya.

" shut up". sabi nya at pinitik ang noo ko saka umalis.

"Napakawalang kwenta mo talaga!."

Buti nalang hindi sagad yung galit ko dahil kung hindi ko pinigilan ang sarili ko baka mapatay pa kita.

Anyways, nagpatuloy nalang ako sa paglalakad. Nagulat nalang ako sa mga taong nagsisipagtakbuhan sa loob ng campus at may mga dala silang camera . Napaka-formal ng kasuotan nila obviously reporter ang iba sa mga ito

"Anong meron?". Tanong ng mga taong nasa paligid ko. Kahit ako napapatanong 'din. Bakit sila nandito?

"Oh no papunta sila sa classroom namin" sabi ko. Sinundan ko yung mga reporter hanggang sa makarating kami sa tapat ng classroom. Nakipagsiksikan ako sa kanilang lahat para sumilip sa loob. At doon nakita ko si Gab na nakatalikod sa'min. Hindi ito umiimik..