IF EVER AGAIN

KABANATA 1

This is my first time to write a story! Sorry for the wrong grammars and everything. Hahaha. Baguhan lang po. 😂
* All the characters, events, and other stuffs were just coincidence. Read at your own risk.*

*ctto of the pict.*
DISCLAIMER:
Hindi po ako bihasang author. I'm just a newbie and an author to be. Hekhek.
*******************************************

"Riri!!! Andito na ga si Dionne sabay daw kayong papasok!"Sigaw ni Mama.
Dali dali kong inayos ang aking mga gamit para makababa na.
"Opo ma. pababa na"
Pagkababa ko naabutan ko si Mama na kausap si Dionne at sabay silang napatingin sa aking pagbaba.

First day kasi namin ni Dionne as a college student.
"Oh nariyan na pala ang pagong este si Riri, Dionne."Sabay tingin sakin ni Mama ng nakangisi.
Pagkalapit ko sa kanila ay humalik ako kay Mama at kay Dionne. at niyakag si Dionne para makaalis na kami.

"Oh hindi na ba kayo kakain? Naghanda ako ng almusal." ani ni Mama.
"Hindi na po ma, sa labas na lang po kami kakain ni Riri." sabi ni Dionne. Mama rin ang tawag nya kay Mama kasi sa sobrang close namin at sa tagal na naming magkasama at magkakilala ni Dionne.

She's been with me for years and i'm blessed dahil kahit wala akong kapatid, meron naman akong kaibigan na maasahan. Mas close siya sa Mama ko kesa sa totoo niyang Mama. Friendly naman ako pero she's my go-to person and siya lang din nakakatiis sa kamalditahan ko minsan. Hihi.
"Oh anong iniisip mo dyang bruha ka? Lutang agad ghourl wala pa tayo sa school" Sabi ni Dionne. Atsaka lang ako natauhan dahil sa sinabi niyang 'yon.
"Naalala ko kasi kung gano ako kaswerte dahil ikaw bestfriend ko." Sabay tingin ko kay Dionne and gave her a sweet smile.
"Eeewww aga aga Riri ah." Sabay irap nya sakin. Ayaw niya kasi ng vocal ako about being lucky to have her. Nadidiri daw siya. Pakaarte diba. Hahaha.

When we arrived at school and
roam around to find our classroom. Napatingin ako sa kumpulan ng mga tao.

And i saw the man whom i love for years now.
'Kala nyo ha. Hahahaha. he knows me because of Dionne and his our schoolmate. Because Dionne's family is rich and his also, madalas silang nagkikita sa mga events and gatherings ng mga elites. And i'm not one of them. I'm just a simple girl. Chos. Simple lang, normal lang hindi kami mayaman hindi rin naman kami mahirap. Pero i'am not ashamed of my social status, ano ba dapat kong ikahiya eh sa hindi ako pinanganak ng may ginto sa bibig. Napapag aral ako ni Mama sa magandang school because of her work and yung mga naiwan ni Papa na pera para sa pag aaral ko. He passed away when i was a kid because of heart attact. And dalawa lang naman kami sa buhay at sa bahay. So back to my crush.

Marion Jezreel Anderson my ultimate crush since i was high school. I know napaka imposible na magkagusto siya sakin, i accepted that years ago. Humahanga lang ako sa kanya kasi He has everything, sobrang friendly niya pa. At dahil sobrang friendly niya girls drool over her including me? Oh no. Humahanga lang talaga ako sa kanya. 

"Ay grabe naman kaya pala tulala si ghourl, dadamoves ka na ba sa Papable na yon?" Bigla ako napatingin kay Dionne kasi yung daliri niyang masarap baliin turong turo kay Jezreel. Hanep talaga 'to si Dionne eh.

 Napatingin tuloy ulit ko kay Jezreel and his making his way to get out of the crowd and probably sa tabi ng building na to ang kanilang Dept.

As he walks, he greeted everyone he knew. At sa sobrang bait ng bestfriend ko.
"Jezreeeeeeeeellll!!!!! with excitement yon sist. Bwisit talaga to kahit kelan.
And he look up sa pwesto namin coz we were at the 2nd floor of our building. "Hii Dionne and Maria!" he said and disappear kasi hindi na namin siya matanaw.

And i can't believe it! Siya lang tumawag sakin ng Maria my whole life! sh*t naiiyak ako sa sobrang kilig!!
"Eheem may babaeng naiiyak na sa sobrang kilig! Isang thank you naman dyan Maria oh!" Sabi ni Dionne. Sinamaan ko siya ng tingin habang nagpupunas ng luhang tutulo na. Kilalang kilala ako ng kumag na to. Halos magdikit na ang bituka namin. Hahaha.

Niyakap ko agad sya ng sobrang higpit. "Thank you beshywaaaap. Buo na araw ko. Hehe. Napakagandang first day. Hays."

At dire-diretso na akong naglakad papunta sa room namin. Iniwan ko si Dionne. Pero susunod din 'yon. Kung friendly kasi ako, siya ang super at may award sa pagiging friendly. Halos lahat ng andito sa school kilala niya na agad at kilala siya. This school was different from our school when we were highschool. Kasi ako yung mga kaklase ko lang dati na dito din pumapasok yung binabati ko. Coz i was shy. Kaya minsan iniisip ko na sobrang bagay ni Dionne at Jezreel kasi they have similarities. Pero syempre crush ko siya, kaya hanggang isip lang yon. Hahaha. I never told Dionne about that.

************************************

Eto lang kinaya. Enjoy! <3