Mr. Unknown Number

Prologue

Nandito ako ngayon sa kwarto ko at nagmumukmok. Paano ba naman kase itong kaibigan kong bruha, sinabing may girlfriend na raw ang crush ko!

Naniwala na tuloy ako dahil may ipinakita siyang picture sa akin sa cellphone niya. May isang magandang babae na kasama si crush, at todo ngiti pa sila sa isa't-isa.

Kaya iyan, broken-hearted ang magandang ako!

Ang sabi pa sakin ng kaibigan kong si Rain, 'yong babae raw na kasama ni Lucas ay ang babaeng niligawan nito sa kabilang school.

Ang masaklap pa doon, kanina lang niya sinabi sa akin na may niligawan na pala si Lucas my crush! Nakakainis talaga!

Kaibigan ko siya pero 'yong mga balita na nakakalap niya patungkol sa crush ko hindi niya agad pinapaalam sa akin.

Bwisit kang bruhang hipon ka!

Todo lang ako sa pag iyak nang may biglang tumawag sa akin. Wala akong kaalam alam na nasagot ko pala ito dahil sa sobrang stress sa balitang nalaman ko.

["H-hello?"] rinig kong sabi ng kabilang linya, 'di ako sumagot at tuloy lang ako sa pag-iyak.

Huhuhuhu. Hindi niyo alam nararamdaman ko kaya h'wag kayong ano!

Lumipas ang ilang segundo pero wala pa rin akong marinig na kahit ano. Hindi ko na lang pinansin at mas humagulgol pa nang mas malakas kahit makailang-beses na akong pasukin ng nanay ko sa k'warto kanina at pagalitan dahil sa ingay.

Nakarinig ako ng malakas na pagbagsak ng kung ano mula sa kabilang linya. Sunod pa siyang napamura sa akin.

"Bobong 'to! Inaano kita?!" Humagulgol pa ako.

Pagkatapos no'n ay wala na akong narinig muli. Ibababa ko na sana kaso narinig ko ang mahinang pagtikhim niya. Kumunot tuloy ang magandang noo ko.

["Hello? Umiiyak ka ba?"] tanong niya.

"Bingi ka ba?!" tanong ko rin sa kaniya. "Ano bang naririnig mo? Tumatawa ako?!" tuloy ko habang umiiyak pa rin.

["Harsh,"] mahinang bulong niya na narinig ng matalas kong pandinig.

"Harsh ka diyan! Gusto mo i-crush kita?" paghahamon ko. Gusto yata ingudngod ko siya sa gudguran ng yelo. Meron pa naman akong mahihiraman.

Bumungisngis siya. ["Ako? Crush mo?"] Aba! Lakas din ng trip nito. Iba kaya ang crush ko!

"Bobo mo, 'no? Sabi ko i-crush—durugin! Simpleng english 'di alam ng bobong 'to!"

["Akala ko crush mo 'ko, e."] Nagawa pa ngang humalakhak ng bobo.

"Hindi kita crush, 'no! Hindi naman ikaw si Lu—Ah, basta! Hindi ikaw crush ko!" inis kong saad. Naman kasi! Naalala ko ulit tuloy si Lucas my crush.

[Sigurado ka? Hindi ako?] Napatigil ako bigla sa pag-iyak. May anghel yatang dumaan. Asan kaya 'yon? [Oh, ba't natahimik ka bigla?] Bumungisngis pa siya.

Napairap na lang ako sa hangin. "Che! Hindi ikaw ang gusto ko!" Rinig kong bumulalas siya ng tawa.

["Okay, sige. Sino ba crush mo?"] tanong niya.

"Ayoko nga! Hindi naman tayo close, 'no! Ba't ko sasabihin?"

["Alright,"] tugon niya matapos kong marinig ang pagsara ng pinto. ["Ako kasi, 'yong crush ko nakakausap ko naman ngayon pero hindi niya alam na may gusto ako sa kaniya."]

"Sino?" tanong ko naman.

["Secret一"]

"Sino nagtanong?" tanong ko ulit. Hindi kasi muna ako patapusin!