"Ah! Shetengene! Sige subukan mo lang, ibabalik kita sa dagat na pinanggalinan mo!"
"Are you that so stupid, Mae?"
Pilit niyang ipinasusuot sa'kin itong sapatos na bigay ni Unggoy. Kanina naiinggit pa siya, ngayon iba't-ibang kabobohan na naririnig ko sa kaniya.
"Ayoko nga kasi," nayayamot kong sagot sa kaniya.
Kung siya na lang kaya itong magsuot?! Pero charot lang 'yon, ano! Bigay sa akin 'yon, e. Sa'kin lang at bawal i-share. Gets mo? Bobo!
Ayoko lang talaga isuot agad. Dapat kasi maisaayos muna ang pagpapabinyag nito sa pari bago tuluyang mabinyagan. Baka mamaya niyan ay dalhin ako sa impyerno ng sapatos na 'to kapag nagkataon. Hindi naman pwedeng magkaroon ng magandang anghel do'n, 'no!
"Seriously?" Umayos siya ng tayo at muntikan nang umabot hanggang tuktok ng ulo ang kanang kilay niya. "Ang choosy, boba naman!"
Kinuha ko ang dalawang pares ng sapatos pamasok at padabog naman siyang umupo sa tabi ko. "Ikaw pa talaga galit, ah!"
Inirapan niya ako. "Gusto ko lang naman makita kung maganda sa paa mo, e. Kung ayaw mo naman suotin, itapon mo na lang!" Galit na sabi niya.
"O, ba't nagagalit ka? Pinaglalababan mo?"
"Wala!"
Hindi na kami nagpansinan matapos 'yon. Lumabas agad kami para kumain ng tanghalian, pero dahil nga wala akong pera, binilhan niya ako ng isang set ng meal. Bumili din siya ng dalawang bote ng mineral water at marahas na inabot sa akin.
"May galit ka, hipon?"
"Wala naman, bobang Mae," agad niyang tugon at simpleng ngumiti,
Hindi rin naman nakatakas sa akin ang sunod-sunod na pag-irap niya, kaya walang pasabi ko siyang binatukan nang buong lakas. Iyon tuloy, tumama noo niya sa ulo ng tinderang kausap niya.
Narinig kong nagsitawanan ang ibang istudyanteng namimili kagaya namin at pinag-aasar siya.
Masama naman niya akong tinigan kaya napa-piece sign na lang ako at kumaripas ng takbo pabalik ng campus.
Matapos ang tanghalian ay agad din kaming bumalik sa room. Wala nang galit na hipon sa'kin dahil nakabawi na siya sa pambabatok ko sa kaniya. Pero mas nakakahiya naman ang ginawa niya sa akin kaya ako naman itong pikon ngayon dahil sa kaniya.
"Ano? Galit ka?" Bumulalas siya ng tawa habang papasok kami sa room.
Hindi ko siya pinansin at derestsong naupo sa pwesto ko. Sino ba naman kasi matutuwa kapag harap-harapan kang napahiya sa crush mo?
Nahagilap kasi ng magagandang mata ko si Lucas my crush kanina habang tahimik akong umiinom ng tubig. Pinagpapantasyahan ko pa siya habang paunti-unting sinasaid ang tubig ko. Malapit na nga sanang magdidikit ang mga labi namin at bubuo na ng pamilya, bigla namang naputol!
Paano ba naman kasi itong gunggung na hipon at anak ng mga hito na kaibigan ko, biglang pinisil 'yong boteng iniinuman ko kaya nagkandasamid-samid ako kanina.
Alam kong napatingin sa direksyon namin si Lucas my crush kaya sigurado akong nakita niya ang itsura kong mukhang timang na umuubo.
Masama ko tuloy tinignan ang hipon at inirapan. Hindi ko na siya pinatulan at padabog na inayos ang gamit ko habang siya naman ay hindi magkandaugaga sa katatawa.
Hindi pa siya nakuntento sa ginawa niyang kabobohan sa'kin dah hahakbang pa lang ako para makaalis na sa tabi niya nang bigla naman niya akong tinosod kaya bumagsak ang katawan ko sa sahig.
BINABASA MO ANG
Mr. Unknown Number
Teen FictionBabaeng namuro kabobohan Navandal ang number sa CR ng kalalakihan Ngunit sa hindi inaasahan Makikilala niya ang kaibigan ni Tarzan ~•~ Enjoy Reading! (◠‿◕)