Someone
Sa mga sumunod na araw ay mas naging busy kami sa school. Kuya never had a follow up check-up gaya ng ipinangako ni mommy and maybe because our parents became busy for the next days na halos isa sa isang linggo lang sila kung umuwi.
For the next days ay nagpaplanuhan namin ng buong section na maghiking at gumala sa Hacienda Lopeziana na malapit lang din kina Jasillah. Hinati namin sa dalawa ang bilang ng mga kaklase namin dahil hindi kami magkakasya sa iisang van lang. Nauna sina Miles, Ayesha, Lorhea at iba pa sa unang van at kasama ko naman sina Keira, Kleigha, Cadness at Arthycyl sa ikalawang van since doon na kami hihintayin ni Jasillah.
Kasama din namin sina Hiroshi, Zorren, at Thomas na kapwa tahimik lang at mukhang natutulog sa likuran. Sampu kaming naririto kasama na doon si Zyel at Chin, ang kambal naming kaklase na parehong sinasabayan ang mga trip nina Cadness at Kleigha kaya napuno ng tuksuhan at tawanan ang van.
We arrived there 10 minutes bago dumating ang naunang van na sakay sila Lorhea, Ayesha at iba pa.
Jasillah is waiting for us sa entrance ng Hacienda Lopeziana wearing her fitted jeans at isang puting v-neck na tshirt at itim na rubber shoes habang kumakaway sa amin.
Sinalubong siya namin ng mga kaklase ko at nagtipun-tipon sa labas. Jasilla's grandparents own Hacienda Lopeziana at ng mamatay ang grandparents niya ay pinapalinisan nalang nila ito at minsan ding binibisita pero sa labas technically ang bahay nila and not inside the Hacienda where most of their farmers family live.
I received a message from kuya na nagtatanong kung dumating na ba kami o ano kaya mabilis naman akong nagtipa ng mensahe sa kaniya at sinabing kakadating lang namin.
This past few days ay madalas kong nakikita si Kuya with Ate Hailee and for me it's not a big deal since parang kapatid na rin ang turing ko kay Ate Hailee and if ever there's something going on with her and kuya ay suportado ko iyon.
I received a message from Yoshi via Instagram at nagtatanong sa akin kung kamusta na ba kami sa trip kaya kunot-noo ko naman iyong tiningnan. I can't recall telling him about the trip dahil hindi naman namin iyon pinagsabi kaya kanino siya nagtanong? Isinawalang bahala ko nalang iyon at sinabing okay na naman ako at kakadating lang din namin.
Jasillah gave us some instructions kaya mabilis muna kaming nagtipon.
"My mom gave me only one instruction that we should strictly follow." Jasillah said. "We should never take pictures sa loob ng hall." sabi niya kaya nagkatinginan kaming lahat.
"Why?"Interesadong tanong ni Miles.
"Basta. I'll show you later." sabi ni Jasillah kaya nagkaniya-kaniyang pasok na din kami ng van. Sumabay na sa amin si Jasillah kaya nauna kaming umalis. The tall coconuts on the way to Hacienda Lopeziana is a very beautiful view kaya kaniya-kaniyang suhestiyon naman sina Keira na titigil kami mamaya rito para magpa-picturena sinang-ayunan naman naming lahat.
The sun and it's vibrant color is strikingly hot kaya mabuti na lang ay nagdala ako ng cap at bottled water. We also took photos inside of the car at pati iyon ay hindi pinaglagpas ni Cadness. Maraming shots ang kinuha namin bago tumigil ang van sa gate ng lumang mansion. There engraved the italicized gold letters 'Lopeziana' sa kinakalawang na gate nito. The mansion is no longer colorful hindi noong nabubuhay pa ang grandparents nila based on Jasilla's story kanina sa sasakyan.
Napakalaki nito makikita mo talagang nanggaling sa mayamang angkan ang pamilya nina Jasillah. Sa entrance palang ay kaniya-kaniya ng kuha ng picture ang mga kaklase ko kaya inilabas ko na din ang aking DLSR at inilahad kay Cadness para kunan kami ng picture nina Keira. Nagpa-picture din kaming lima nina Kleigha, Keira, Arthycyl at Cadness.
BINABASA MO ANG
Lost in the Waves (Lavoisier Series#1)
Fiksi RemajaMaxine Ninnel Ramirez witnessed a tragic love during her childhood days that made her believe that love ends tragically. Love is all about heartaches, pain, doubts, and sacrifices. She has gone through a lot that made her experienced that love doesn...