1yılın ardından hina yeniden aile denen hissi tadıyor. Zorlu eğitim,aşkla dolu katiller ve bitmek bilmeyen zorluklara rağmen hina asla umut'unu kaybetmiyor. herşeyin harika gitti bir gün işler aniden değişmeye başlar. Zalgo ve ekibi bu aileyi yok et...
Hina: b-ben çok yoruldum. Lütfen biraz dinlenelim.
Lj: ben yorulmadım ama...
Hina: YORULMAZSIN TABİ! SEN YARI İBLİS DEĞİL MİSİN? SALAK!
lj: ufffff ej sende ne buldu hâlâ anlamadım. Gel şurada bir mağara var
Sabahtan akşama kadar devamlı ormanda yürümüştük. Bugün hilal vardı ve çok güzeldi. Lj'yi takip ederek mağraya girdik. Çok soğuk değildi fakat biraz ıslaktı. Kuru yere oturdum. Çok yorulmuştum. Lj mağaradan çıktı ve 1 saat sonra elinde odunlar'la geri geldi. Onları dizdi. Ve
Lj: ateş yakabilir misin?
Hina: sanırım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lj: ha? Ne kadar da güçsüzsün! Bu kadar ateş cıkarıyorsan-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hina: evet devam et!
Lj: her neyse.
odunları yaktım ve Mağara'nın çıkışına doğru ilerledim. Ateşten çok uzak değildim ama ister istemez içim titredi. Ay'ı seyretmeye başladım. Eskiden Öfkemi, mutsuzluğumu,yorgunluğumu alan ay,şimdi beni umursamıyordu. Ne kadar ona baksamda rahatlayamıyordum. Çok mutsuzdum. Sanki yeniden ailemi kaybetmiş gibiyim. aaa... Doğru ya zaten kaybettim. Umarım hayattalardır.
Lj: hey bi gelsene...
Hina: ne oldu?
Lj: gel bi.
Ayağa kalktım ve lj'nin yanına oturdum. Gözlerini ateşten ayırdı ve bana baktı. Sanki yanakları biraz kızarmış gibiydi.
