" ေဖႀကီး....."
" Yeong-soo .... "
ကေလးက သူ႔အေဖဆီကို ေျပးသြားတယ္ ။
"ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ Yeong-soo ေလး တစ္ခုခုျဖစ္သြားၿပီ ထင္ေနခဲ့တာ "
ကေလးကို ခ်ီထားရင္း William တို႔ရိွတဲ့ဘက္ကို သူၾကည့္လိုက္တယ္ ။ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြနဲ႔.....
ရုတ္တရတ္ William က ...
" အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါေျပာတယ္မဟုတ္ဘူးလား !!! အသံုးမဝင္တဲ့ အလုပ္ေတြမလုပ္ပါနဲ႔လို႔ .... အေကာင္းအတိုင္းရိွေနတဲ့ကေလးကို ဖမ္းေခၚလာေတာ့ သူ႔အေဖက စိတ္ပူၿပီးလိုက္လာရတယ္မလား !!!! "
Jack နဲ႔ သူ႔တပည့္မ်ားကေတာ့ ' သူ႔ကို ဖမ္းေခၚလာခိုင္းတာ သူေဌးပဲေလ ´ ဆိုတဲ့ရုပ္ေတြနဲ႔ ....
" မင္းတို႔ေတြ အားလံုးထြက္သြားၾက "
Jack ကေတာ့ သူ႔ သူေဌးကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးမိသည္ ။
သူေဌးလို လူမ်ိဳးက Lee Jae-min ဆိုတဲ့လူရဲ႕ စိတ္ဆိုးတာမခံရေအာင္ ဒီလိုေတြေတာင္လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပဲကိုး .....
အကုန္လံုးထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဧည့္ခန္းထဲမွာ William , Lee Jae-min နဲ႔ Yeong-soo သံုးေယာက္သာက်န္ခဲ့တယ္ ။ ဒီသံုးေယာက္ထဲမွာ စကားအရင္ဆံုး စေျပာတဲ့လူကေတာ့ William....
" ဟိုေလ .... Jae-min..."
"......."
"ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥကို ငါေတာင္းပန္တယ္ ။ ငါ့အျပစ္မွန္းလည္း သိပါတယ္ ....."
"......."
"ပါးစပ္ပိတ္မေနဘဲ တစ္ခုခုေျပာပါဦး..."
"ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥက ခင္ဗ်ားဘက္က လြန္တယ္ ။ ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုလုပ္တာကေတာ့ မသင့္ေတာ္ဘူး "
"ေအးေလ....အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါေတာင္းပန္ေနတာေပါ့ "
"ဒီလိုမ်ိဳး ေနာက္တစ္ခါမျဖစ္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္ကိုလည္း ထပ္ၿပီးမလာေတာ့ရင္ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ "
YOU ARE READING
Kim William
Fanfictionငါ့ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း.... ငါ့ကို ပင္ပန္းေအာင္လုပ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း..... ငါ့ကို ျပန္ၿပီးေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့..... ငါ့ကို ခ်စ္ေပးတဲ့..... Kim William ဆိုတဲ့ မင္းကို ခ်စ္တယ္ .... ငါ့ကို နာကျင်အောင်လုပ်ခဲ့ပေမဲ့လည်း.... ငါ့ကို ပင်ပန်းအောင...
