My Hero? (Joaquin Lucas Reyes FanFic)

The Truth

Joaquin's POV

Yes!!! Yes!!!! Yes!!! Yes!!!! Yes!!! Yeeeeeeeeeeeeeeeeeeessssssssssssssssssss!

Nahanap ko narin si Geng pero hindi pa ako sure ha?

Feeling ko lang siya na talaga to.....
Hindi ko maipaliwanag ang saya na nadarama ko. Siyang ang aking. Bebeloves Bebeloves.
Di kita iiwan.......

Napakanta tuloy ako.
Sana siya na kasi matagal ko na siyang hinahanap pero hindi ko siya makita...

Mabuti na lang niligtas ko ung cute na aso.. agad ko namang kinuwento sa kay Brace ang nangyari, at ang loko ganito ang sagot;

"Oh, galing nang imahinasyon mo ha grabe ka ha hinahanap mo siya ng pitong taon pero hindi mo siya nakita tapos nagligtaas ka lang ng aso nakita mo na siya!!!!!!!!!!!!!!" pasigaw na sagot niya

Pero ng binuksan niya ang t.v narinig niya na nasa hospital nga ako kaya at may kasamang babae ...

ininvite niya si Grace...

Tuwang-tuwa naman ako sa nangyayari kung alam ko lang na sa simpleng pagligtas ng isang aso ay makikita ko si Geng sana dati ko pa ginawa,..

Oo, bata pa ako noon pero mahal ko na siya..

Kahit na childish siya at possesive., Pero nagtataka ako parang may mga  hindi siya naalala sa akin, kinalimutan niya na ba ako? Haaay antok na ako narinig ko kasi boses niya sa phone, ang cute!!!

Tulog na nga ako..

*KINABUKASAN*

Grace's POV

Dumating na yung teacher ko at ibang klase ang mga tinuro niya sa kin... mga etiquettes ang boring.

Pagka lunch tinawag ako ni Daddy.

"Nak, kamusta ka naman?"

"Uhm, ok lang po ako,why do you ask dad? Ngayin ko lang nalaman na may pakealam pa pqla kayo sa akin"

Pagsusungit ko kay dad.

Totoo naman ehh ..buong buhay ko si yaya Bree at ang butler namin na si Thom lang ang nag cacare sa akin.

Sila ang nagbibigay ng mga kailangan ko, parang ngayon nga  lang ako kinausap ng mga magulang ko eh.

"ANAK!!!!! Don't do that to your Dad,hindi ka namin pinalaki ng ganyan respetuhin mo naman kami ng dad mo.! Sabi ni mommy

"KUNG MAKAPAGSALITA KAYO PARANG PINALAKI NIYO AKO HA?"

"anak, umupo ka may sasabihin kaing importante ng mom mo"sabi ni dad

"Anak, kaya ka nag hohome schooling since nag grade one ka ay dahil naaksidente ka at nagka amnesia ayaw namin  na magtrigger ung amnesia mo kaya palaging sumasakit ang ulo mo palagi at wala ka nang maalala nung 6 yrs. Old ka pababa. Tinatago kita sa sinabi mong hero dahil akala namin namatay na si hero ayaw namin na iyakan mo siya at malungkot ka.."paliwanag ni mom

"Anak I'm sorry sa mga pagkukulang namin ng mommy moh.."

Napaiyak ako sa nalaman ko..

Tinago nila sa akin for almost 7 years?

Hindi na ako nakareact at ngapasyang pumunta na lang ako sa kwarto ko..

Tinawagan ko na lang si Hero.

*RIIIIIINg*
"HELLO? Hero pwede ba kitang makausap"tanong ko

"UHM, ok lang starbucks tayo,may problema ba?

"Wala naman gusto lang kita makausap"

"OK, hintayin na lang kita ha?"

*starbucks*

" hi, musta  na? ,?"

Ang awkward naman nito ?

Kumaway siya sa akin nang nakangiti.

Teka parang pamilyar ung ring niya sa akin ah? Saan ko ba yun nakita?

Ahhh ang sakit ng ulo ko????

, Grace?

Tawag sa akin ni hero.

* blackout*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~