Artık nerede, ne, nasıl, kim olduğumu bilmiyorum içime dolan ağlama duygusu artık beni güçlendiriyordu içimden dışarıya çıkınca kimse benden daha güçlü olamayacak!!!
《》
- Şimdi biz ölecek miyiz?
Dolmuş gözlerimle etrafındaki kişilere baktım. Hani...
Alara'yla dövüşen adama ser dolu yağdırdım. Adamın kafasına 5 kere aynı yere dolu geldiği için kafası delindi, adam yere kanlar içinde düştü. Kanatlarımla yere inerken hızla ayağımdan çekildim.
:)
Ayağımdan çekildiğim anda ayağımı bırakmışdı adam, Alara beyaz bir kurt olarak dönüşmüştü adam kurt Alara'nın ağzında bir sağa bir sola sallanıyordu adama acıdım be, kapıdan 100 kişi girdi onlara tusunamimi gönderdim, bu onları oyalarken bende Cem abimin yanına gittim. Cem abim vampirdi ve adamın kanını emerken gördüm keşke görmez olaydım. Merve ablamın yanına uçarak gittim. Merve ablamda adamı öldürmüştü. 100 kişilik orduya ben, Merve ablam, abim, Alara ve Cem abim beraber gittik.
Adamın yanına indim ve yumruk attım belinden silahını aldım ve adamı vurdum. Saçımdan tutuldum ve ayağa kaldırıldım, dizimi büktüm ve adama ayağımla dizine vurdum saçımı bıraktığında saçını tutum ve elinde bıçakla doğru gelen adama ittim.
2 adamıda öldürdüm, arkamı döndüğümde adam bıçakla geliyordu arkama baktığımda silahla gelen adamı gördüm ve hızlıca aradan sıyrıldım silahlı adam bıçaklı adamı vurdu, bıçaklı adamda silahlı adamı bıçakladı. Silahlı adamın bıçakladığı yere ayağımı bastırdım ve adamı silahla vurdum.
Kanatlarımı hızlıca çırptım ve karşıdan gelen 3 adamı duvara çarptırdım. Arkama döndüğümde bir adam Berk'i duvara çarptığında sinirlendim başımın ağrıdığını, kanatımın acıdığını, kıyafetlerimin yandığını ve vücudumun acıdığını hissettim. Yavaş ama sert adımlarla Berk'in yanına gittim. Adamı tuttum ve kafasını duvara vurdum. Adamın boynunu tutup kırdım, adamı yere attım. Berk'e bakmadan havalandım 4 adamı 2 elime aldım, vücutlarını duvara çarptım ve vücutlarını iki parçaya ayırdım, yere attım.
Kanatıma bir şeyin değdiğini hissettim, arkamı döndüm adam bana silahını doğrultmuş ateş ediyordu ama etkisiz eleman sıfır aldın yavrum kaldır kollarını ndsjskba, adamı yere inip hızla aldım. Adamı kendi silahıyla 5 kere vurdum ve yere attım.
Gözlerimi kapattım. İçimdeki saf nefreti yok ettim. Ve gözlerimi açtım, kendimi çok yorgun hissediyorum, uykum geliyor ama hemen şimdi uyuyamam çünkü daha yalancı savaş bitmedi. Toprak altından 10 adamı çektim ve 1 dakika boyunca nefessiz bıraktım geri adamları yerlerine bıraktım. Aslında beton zemin olmadığı için bunu yapamazdım ama toprağı yakınlarda bulduğum için bunu yapabildim.
İyice gözlerim kapanırken başım görünecek sekilde kanatlarımı vücuduma sardım ve kendimi su kütlesinin içine hapsettim, yavaş bir şekilde gözlerimi kapattım. Kendimi kalbimin içindeki yaralı ruhumun karanlığında hapsettim. Belkide hep orada kalacaktım. Kim bilir...
Bazı kişilerin amacı olur. Hep onun peşinden koşarlar. İşte o bazı kişilerden biride benim...
Gözümü açtım, hâlâ aynı yerimde, aynı şekildeyim kanatlarımı vücudumun içine geri koydum acısada bağırmadım. Su kütlesinin içinde yürümeye başladım. Her tarafta yerde kanlı, ölmüş adamlar vardı peki ya bizimkiler, bizimkiler neredeydi? 11.sınıflar bile yoktu, sadece ölmüş adamlar vardı. Spor salonundan çıktım, annemgilede haber vermiştim, onlar nerede? Hiç kimse yoktu, diğer öğrenciler neredeydi? Sınıftan bile ses gelmiyordu. Ölmüş olamazlar değil mi?
Hızlı bir şekilde gözlerimi açtım. Su kütlesi patlamıştı kanatlarım hızlı şekilde açıldı. Gözlerimle etrafı taradım abim, Berk, Cem abim, Alara, yerde baygın bir şekilde yatan Mert muhtemelen fazla büyüden dolayı böyle oldu, Alperen abim, Merve ablam ve Asrın abim buradaydı. Hepsi yaşıyordu, karşımda bana bakıyorlar, ölmemiş veya kaybolmamışlardı. "Ölmemişsiniz, kaybolmamışsınız, yaşıyorsunuz" diyerek mutlulukla ağlamaya başladım.
Kanatlarımı içime koydum biraz acımıştı ama sorun yok. Hızla abime koştum ve sarıldım "abimm" dedim mutlu sesimle gerçekten çok mutlu olmuştum. Annemgil aklıma gelince endişeyle sordum abime "annemgil nerede? Yaralandılar mı?" aklıma ilk gelen cümlelerle abime baktım.
"Hayır, daha gelemediler" dedi abim gülerek bu sefer farklı bir soru sordum "kaç saattir böyleyim?" sanki eba'da merak gıdıklıyan soru sormuş gibi oldum. "3 saattir. 1 saat biz dövüştük sonra senin başında bekledik herkese olayı yüz üstü anlattık ve buradayız" dedi Mert, çocuk sen ne ara uyandın ya?
Abimin fikiriyle odalarımıza dağıldık üstümüzü değişteceğiz ve kantinde buluşacağız. Bu arada bütün adamları kabire gömmek için birkaç kişi gittiler, bizden değil okuldan birkaç kişi, dolabımdan kıyafet aldım ve hızla banyo'ya gittim.
Üstümdeki kirli kıyafetleri çıkardım ve elimi yüzümü yıkadım sonra üstüme siyah, yarım kollu, resimli bir tişört giyindim altıma siyah, dar, kalın yırtmaçları olan pantolon giyindim. Banyodan çıktım ve makyaj malzememi aldım. Siyah bir far ve dudağıma nemlendirici sürdüm. Saçlarımı salık bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yatağa yattım ve telefonu elime aldım, ilk ben hazırlanmıştım ve şimdi de kızları bekliyceğim.
Kızlar hazır olunca abimgilin yanına indik. Bu sefer Berk'in yanına oturdum Alara Mert'in yanına oturunca Merve ablama boş yer sadece abimin yanı kaldı, abimin yanında Berk vardı. Abim derin nefes alarak söze başladı "şimdi annemgil yarına kadar anca gelirler. Bizde buradaki yaptığımız şeyleri temizleyeceğiz. Sonrada paşalar gibi evimize gideceğiz ama gerçek savaş var! O zamana kadar karınca gibi çalışacağız ..."
Abim söylerken yüzü şekilden şekile giriyor ve bu baya bi komik ben, Mert, Berk ve Alara'nın bu durumu fark etti diğerleri abimin konuşmasına odaklandı. Biz dörtlü kıkır kıkır gülerken abim bu durumu fark etti ve bize 'wtf' bakışları göndermeye başladı. "Ne oluyor size şurada 40 yılın başında ciddi bir konuşma yapıyorum" diyerek oflandı abim, Merve ablamda bize katılınca herkes gülmeye başladı. Abim nedenini anlamasada gülmeye başladı.
Galiba delirdik ama biz bence her halizimle güzeliz. Artık 9 kişiyiz buradan sonra herşey daha güzel olacak, gerçek savaş hariç...
Selamın aleyküm gencolar sjsjsjqnwpa. Birazcık geç geldi özür, ay kavuşturdum ikizleri... Neyse baayyy....
