16.Bölüm - üfledim.

10 5 4
                                    

İyi geceler...

Aklımda tonlarca düşünceler. İçimi kemirenler kalbime doğru gidiyor. Kalbim 'yoruldum artık' dercesine ağrıyordu, acıyordu, bağrıyordu, efkarlenıyordu, çığlık atıyordu... Ama ne kalbim ne de dilim kalbimdeki acının tarifini anlatamıyordu...

Her ne kadar yazsam, söylesemde kimse anlamıyordu... Oysaki herkesin kalbi ağrıyordu, ama kimse birbirin acısını anlamıyor...

Belki kalbimiz ağrımıyordur. Kalbimize takılı kalan ruhumuz enerjisini topladıkça çığlık atıyordur. Ha? Olmaz mı?

Olur, belkide sorun kalbimizde değilde ruhumuzdadır. Ruhumuzun çığlığı kalbimize birer acı olarak gidiyordur.

Kalbimin acısıyla yatakta büküldüm. Ellerimi kalbime bastırdım ve aslında çığlık olan fısıltımı dışarı yönlendirdim. Mart ayındaydık ve yavaş yavaş çiçekler açmaya başlıyordu. Annem hep çiçekleri çocukları gibi görür ve sever o yüzden evde çiçek bulunur. Bende severim ama ben ağaçta olanları daha bi fazla seviyorum.

Evde tek başımaydım. Aslında pek evde yanlız olmam ama evden canım ailem (!) erken çıkmış.

Telefonumu elime aldım ve gelen bildirimlere bakmaya başladım. Önemsiz olanları sildim ama sanki flimdeymiş gibi bilinmeyen numaradan mesaj vardı.

Gönderen: 05** *** ****
Selam, ne o? Korktun mu meleklerin kraliçesi?.. Korkma mesaj yoluyla seni yemem.

Gönderilen: 05** *** ****
Ergen misin? Normal. Neyse ergen değilsen mal mal konuşma çıkar ağzındaki baklayı.

Gönderen: 05** *** ****
Senden büyük olanduğum kesin meleklerin kraliçesi.

Gönderilen: 05** *** ****
Ama benim senden daha olgun olduğum kanıtlanır. Bu mesajlaşmayla.

Gönderen: 05** *** ****
Neyse boşver meleklerin kraliçesi. Çok yakında büyük savaş var. Ölmeye hazırlanın, çünkü büyük bir yanlış yaptınız. İkizinede attım mesajı... Hadi eyvallah.

Kesinlikle ergen, hayır yani ergen olmasında sorun yok ama böyle konuşması tam bir ergen, ayh neyse önemsemiyeceğim.

Aşağı indiğimde canım ailem (!) gelmişti sonunda, ama tek gelmemişlerdi. Kuzenlerimde vardı.

"Ha?" dedim refleks olarak, abim yanıma geldi ve "iyiki doğdun bebek" dedi, 'bebek' deyişiyle gözümü devirdim. Tabii ki de doğum günümü unumamıştım.

Gülümsedim ve "teşekkür ederim büyük baby" herkes kahkaha attı dediğime. İkizim eliyle pasta ile gelince küt kestirdiğim saçlarımı geriye ittim.

Mutlulukla gülümsedim ve pastaya eğildim. Herzaman dilediğim gibi ama bu sefer farklı olan dileğimi dilemeye çalıştım. Evet çalıştım... Çünkü kafamda veya dilimin ucunda hiçbir sözcük yoktu.

Gülümsedim ve mumları üfledim.

\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|\|

Abimlere mesajı anlatmış ve Berk'e öyle bir mesaj geldiğini öğrenememiştim. Bu adam ruh hastasıydı! Ama biz Berk'in hattını değiştirmiştik önceden, belkide diğer hattına gelmişti...

Bu önemli değildi sadece neler yazdığı önemliydi. 1 hafta önce doğum günümü kutlamış, eğlenmiştik. Bugün her yıl yaptığımız gibi sağlığımız için kontrole gidecektik. Ama abim inat etmiş 'yok ben o cihaza girmem, acıtıyor' diyor. Dediği cihaz 'iç organlarımızı ve bedenimizde yara var mı?' diye kontrol ediyor. 

Abime babam 'çocuk musun?' Diye azarlayınca abartığını anlayıp, yaptığı çocuksu muameleyi bırakıp arabaya bindi. Ama abimde haklı. "Ama baba abimde haklı. Acıtıyor cihaz" dedim sızlanarak, abime baktım, bana gülümseyerek bakıyordu. Bazı abimle olan konulardan rahatsızlık duyar ve abimin yanında olurdum, onu savunurdum. "Haklısınız ama biliyorsunuz sağlığınız için..." babam önündeki camdan bize bakarak.

Ortada ben sağımda abim solumda Berk vardı. Ortada olmaktan rahatsızdım ama sorun değildi.

Araba durunca geldiğimizi anlayıp küçük kol çantamı boynuma geçirip sağ kolumdan çıkardım.

Özel varlıklar hastanesine gelmiştik. Ah, evet biz bir özel varlığız eheheh.

▪▪▪

Eve gelince direk kendimi koltuğa attım. Hastaneden çıkınca babam (!) Annemle beni alışveriş merkezine bırakmış kendileri erkekler olarak gezmişlerdi.

Selam, lütfen BURAYI OKUYUN, bazılarınız biliyordur. Dün instagram hesabımı kapattım ama en acı veren 2 tane grubum vardı. Onlardan ayrılmak zorunda kaldım.

Bu aralar hiç ama hiç yazmak istemiyorum. Selam'a yazmak istiyorum ama düzenleme falan yapmam gerek, üşeniyorum ama en kısa zamanda bu hesaptan Selam'a bölüm gelecek.

Bölüm kısa ama gerçekten yazmak istemiyorum, nasıl devam ettireceğimi bilmiyorum, eğer fikriniz varsa lütfen bana mesaj yoluyla iletin.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 17, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin