Crashing The Waves (Working Girls Series #2)

Kabanata 14

Sunset

Ala sais na ng umaga at wala pa rin siya. The rain already stopped, it's already bright and sunny. Aling Belen brought me back to our house after asking me about what happened. Inalalayan niya lang ako buong gabi dito sa bahay. We waited for their return, but it's already morning and there's no sign of them anywhere. 

Pumalaot na rin sila Kap upang hanapin sila. I didn't had the guts to sleep. Umiyak lang ako nang umiyak habang nagdarasal na bumalik siya. Hindi ko talaga alam ang gagawin kapag nawala si Andres sa akin. I'll probably lose my will to live. 

Mag-iisang oras na mula noong umalis sila. Kanina pa ako nakatayo rito. They already contacted the search and rescue team from the municipality. Naghahanap na rin ang coast guard. Putangina sobrang kinakabahan ako. Palakad-lakad lang ako dahil hindi ako mapakali. 

After sometime ay may dumating na ambulansya. It's the medical team from the hospital. I saw Theo going out from there. I immediately ran to him. He gave me a warm embrace as I cried on his chest. Im so scared. 

"He's going to be fine." Inalalayan akong umupo ni Theo. Natutuliro na talaga ako, bakit hindi pa siya nakakabalik?

"Have you eaten yet? Aling Belen told me that you didn't sleep at all." He handed me a cup of coffee. Umiling ako bilang pagtugon sa tanong niya at sa kape. He just sighed and made me hold the cup. 

Matapos ang kalahating oras ng paghihintay ay nakita ko ang rescue team na kasama ni Kap pabalik na sila pampang. Mayroong tatlong recue team na naghahanap ngayon.  Tinakbo ko ang distansya at nakitang naroon si Bryan. Pero si Bryan lang iyon. 

Agad siyang sinalubong ni Janet at Buboy. I waited until the medical team took him to the ambulance. May mga galos siya. 

"Bryan nasaan si Andres?" He just looked at me. Matagal siya bago nakasagot. Damang dama ko ang lakas ng tibok ng puso ko. It's like it wants to jump out of my chest. 

"Lia, nasa barko kami ni Mang Domeng nung dumating si Andres. Sa lakas ng hangin, may naputol sa poste. Tapos tumilapon sila ni Mang Domeng sa dagat. Sinubukan ko silang hanapin pero hindi ko na sila nakita pareho. Nilamon na sila pareho ng alon. Lia patawarin mo ako wala akong naggawa." I froze at what he said. Nakita ko ang mga luha niya. Why the fuck is he crying as if Andres died? 

"Hindi. Nagsisinungaling ka. Wag ka naman magbiro nang ganyan Bryan. Nasaan na ba si Andres ha? Kap, yung asawa ko hanapin natin." I covered my mouth with both hands to stop my sobs. 

"Lia, come here. It's okay." Hinawakan ni Theo ang braso ko upang humarap ako sa kanya. But I didn't do so. I remained looking at kap and the rest of the rescue team. 

"Hindi, hindi totoo ang sinasabi ni Bryan. Bakit nakatayo lang kayo diyan? Bakit hindi pa kayo bumabalik sa laot?! Yung asawa ko bakit hindi niyo hinahanap?!" Pilit akong hinihila pero hindi ako sumusunod. They're just looking at me as if they've done enough. 

"Utang na loob naman po, hanapin niyo si Andres. Nagmamakaawa ako." Hindi ko na napigilan ang mga luhang kanina pa nagbabadyang tumulo.