&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
After that very day ay dumating na nga yung oras na inihalo ang dalawang section.
Nasa soccer-field kami ng tinawag ako ni Daniel. Pero ang mas nakapagpakaba sa akin ay yung kasama nila. Si Kathryn at Shaina. Sa ngiti pa lang ng dalawa, wala ng magandang gagawin.
Kathryn was holding Reid's arm. And that wasn't questioning.
Nang makalapit silang apat sa akin ay agad akong hinila ni Daniel palayo sa tatlo.
"Im sorry... Ayaw magpapigil ni Kathryn, gusto nyang-"
"No its okay, alam ko namang mangyayari ito eh. Tsaka Im always ready naman na kaharapin sya. Tsaka were working as a group."
Pinagpapawisan si Daniel. Alam kong he tried to warn Kathryn pero mukhang wala din syang nagawa.
"Don't feel guilt."
"Nadine..."
"Here, lets go to others." Kinuha ko ang kamay ni Daniel hinila ko sya pabalik sa naka-umpok na mga kasama namin.
"Are you sure about this?" Bulong sa akin ni Daniel ng makalapit kami sa kanila.
"Oo naman." Ngumiti ako sa kanya. Napabuntong hininga naman sya.
"OMG. Kayo na ba?" Kathryn's voice echoed in my ears.
Ngayon ko lang na-realize na naka-holding hands pala kaming dalawa ni Daniel.
Nahihiyang binawi ko ang kamay ko sa kanya, pero nagulat ako dahil ayaw nitong bitawan ang kamay ko.
"Its okay..." He assured me.
Hindi na lang namin pinansin si Kathryn at Shaina sa panunukso nila dahil dumating na yung Prof na maga-announce ng Goals and Objectives of the project.
"Listen up everyone..." A whistle from the front caught our attention.
Pagkatapos ma-explain ng prof ang dahilan kung bakit kami pinatawag at pinaghalo the next thing happen is the announcement naman ng paghati ng estudyante sa anim na grupo. Since each section compose of 30 students. The sum of the students gathered totaled 60. So we will have a 10 members each.
Isa-isa nang tinawag ng prof ang mga kasali sa 1st group up to 6th group. Bale, halo ang section namin sa pagtawag and it was randomized. So hindi namin matatantya kung magkaka-grupo kami ni Daniel at Reid.
And finally my name was called as the first member of Group 4.
"Lustre... Mendoza... Reid (So... Kami rin pala ang magkakasama ni Reid)... Arcular... Harnero..."
I can feel Daniels hand shaking and cold habang isa-isang tinatawag ang pangalan namin. Siguro kinakabahan sya na baka hindi kami magka-grupo or nag-aalala sya na baka mahalo ang pangalan ni Kathryn sa grupo ko.
"Villanueva... Cawayan... Gania... Padilla & lastly... Bernardo."
Parang pinagsakloban ng langit at lupa ang mukha ni Daniel pagkarinig sa apelyido ni Kathryn. Para bang mas sya pa ang kinakabahan keysa ako dapat makaramdam ng nararamdaman nya.
"Okay lang yan..." I squeeze Daniels hand. He smiled apparently pero talagang worried ang mukha nito.
Okay lang at least hindi nasama sa grupo namin si Shaina. Medyo mababawasan ang problema ko.
Narinig naming pumito ulit ang prof pagkatapos nyang matawag lahat ng grupo.
"I assume na magkakaroon kayo ng bonding and a perfect teammate. Aasahan ko na magiging maganda ang performance nyong lahat pagdating ng finals." Anunsyo ng prof.
"Ay Girl! Hindi tayo magkasama sa group... Im sad... Im gonna miss you surely." Maarteng pinalungkot ni Shaina ang mukha nya.
"Thats okay. Kasama ko naman si Reid and Daniel eh, Im gonna be surely alright. of course, the fun wont be complete without Nadine." Nag smile sa akin si Kathryn.
I sense Daniel starting to react.
"This is gonna be interesting, don't you think... Nadine? Lets make an unforgettable memories together."
"Kathryn!" Saway ni Daniel.
"Relax..." Nakangising sabi ni Kathryn. Halatang Nang-iinis lang.
"Class dismiss."
Pumito na ulit ang prof for the dismissal.
"Lets go?" Kita kong hinila ni Kathryn si Reid. Para namang wala lang din kay Reid dahil tahimik lang ito at naka-kunot ang noo.
Binalingan naman ako ni Daniel ng medyo malayo na sa amin ang tatlo. He held both of my arms.
"Are you okay?" Concern na tanong nya.
"Im great! Everythings fine." I assure him.
"I know this is not going to be easy. And I know you're trying your best para hindi patulan si Kathryn, but Nadine... If ever... If ever na saktan ka nya ulit, promise me sasabihin mo sa akin."
"Daniel... Kaya ko naman-"
"Hindi sa wala akong tiwala sa iyo na hindi mo makakayang protektahan ang sarili mo. But Nadine, I am here... You can also rely on me. Di ba I promise you that Ill keep you safe? Please... Nadine, trust me just this one. Okay?"
Hindi ko alam kung para saan ang pag-aalala nito, kung bakit ganun na lang nya ako gustong protektahan. But I feel glad for the first time of my life...
"Salamat..." Ngumiti ako then I was shocked what happen next. Niyakap nya ako ng mahigpit. Like he doesn't want me to lose.
But I feel safe... And secured... And warm...
