-20. 43
Gözlerini ilk aralayan kişi Leva oldu. Her şey bulanık ve karışıktı. Hatırladığı kadarıyla araba kendi ekseninde taklalar atarak ilerlerken bir ağaca çarpıp durmuştu.
Ne kadar zamandır buradalardı ve kendisi dışında birisi yaşıyor muydu merak etti. Araba ters döndüğü için baş aşağı duruyorlardı. Leva kafasını kaldırıp etrafa bakmaya çalıştığında kulakları çınlamaya başladı. Aniden başına giren ağrıyla kafasını koltuğun başlığına geri yasladı ancak sağ kulağında hissettiği acıyla elini üzerinde gezdirdi. Canı acıyordu.
Ve kurumaya başlayan kan zangır zangır titreyen eline bulaştı. Bu demek oluyordu ki kazanın üzerinden çok geçmemişti. Ancak aniden kaybettiği kan vücudunun direncini düşürmüş ve bedenini uyuşturmuştu. Çok uykusu geliyordu. Fakat uyursa bir daha kalkma ihtimali olmayabilirdi.
Kemikleri sızlasa da emniyet kemerini çıkartıp tüm gücü ile bedenini arabanın dışına savurdu. Yağmur yağıyordu. Hemen arabanın çevresini dolaşıp Hoseok' un bedenini dışarıya sürükledi. Yüzüne derin cam çizikleri, vücuduna ağır darbeler almıştı. Burnu ve kaşı dışında kanayan bir yeri yoktu.
Leva onun nabzını kontrol ettiğinde hâlâ hayatta olduğunu gördü ve hemen arka kapıyı açmaya gitti. Taehyung sıkışmıştı ve Leva ne kadar zorlansa da onu çıkarmayı başardı. Yüzünde hiçbir şey yoktu. Fakat sağ bacağına kocaman bir cam kesiği saplanmıştı.
Leva kulağını Taehyung' un burun deliklerine yaklaştırdı. Nefes almıyordu. Leva' nın gözleri doldu ve yeniden ağlamaya başladı. Taehyung' un kafasını dizlerinin üzerine alıp panikle konuşmaya başladı.
" T-Taehyung! Beni duyuyor musun? Taehyung? "
Leva Taehyung' un yüzüne bir iki defa vurdu.
" Uyan hadi! Aç gözlerini ne olur? Taehyung lütfen uyan! "
Leva' nın tüm çabalarına rağmen Taehyung ne gözlerini açıyordu ne de onunla konuşuyordu. Leva' nın bu sessiz ağlayışlarına aniden çaresiz bağırışları da eklendi.
" Seni korumalıyım Taehyung! Senin beni koruduğun gibi bende seni korumalıyım! "
Leva onun yüzünü avuçlarının içine aldı.
" Bak buradayım işte, aç şu lanet gözlerini! Konuş benimle! Ne olur duy beni! Taehyung! "
Leva' nın sesi titriyordu.
" Neden açmıyorsun?! Açsana... AÇ İŞTE! TAEHYUNG LÜTFEN ÖLME! "
Leva kanlı elini onun saçlarının arasına daldırdığı sırada gözlerinden akan yaşlar Taehyung' un yüzüne düşüyordu.
" BENİMLE KAL TAEHYUNG! SANA İHTİYACIM VAR, NE OLUR GİTME! "
Yine hiçbir hareketlilik yoktu ve Leva onun başını göğsüne yaslayarak ağlamaya devam etti. Fakat bu sefer hıçkırarak ağlıyordu.
" NE OLUR ÖLME! LÜTFEN TAEHYUNG, LÜTFEN! "
Leva kafasını gökyüzüne kaldırarak ağlamaya devam etti.
" TANRIM! ALMA ONU BENDEN! NE OLUR! "
Leva yüzünü Taehyung' un yüzüne yaklaştırarak dudaklarını onun dudaklarına bastırdı ve bir süre gözlerini kapalı tuttu. Kafasını kaldırdıktan kısa bir süre sonra Leva' nın da gözleri karardı ve bilincini kaybetti.
