Trouvaille [Jung Jaehyun]

0.7

"Jaehyun nerede kaldın dostum?"
Johnny kollarını açıp ona doğru gelen Jaehyun'a sordu.
"Hiçbir yerde."
Yumruklarını tokuşturduktan sonra kollarını birbirlerinin omuzlarına attılar.
"Hey,buraya gel."
"Nasılsın?"
"Aramız iyi mi?"
"Evet,herhalde."
Gülümseyerek okula ilerlemeye başladılar.

Jaehyun akşam arabasıyla eve doğru giderken camdan baktığında mezarlığa giren Anthea'yı görür.
"Neler oluyor be?"
Arabayı durdurarak Anthea'nın peşinden gitmeye başlar. Anthea duyduğu sesle arkasını dönünce Jaehyun'u görür ve sırıtır.
"Burada ne yapıyorsun?"
"Aynısını sana sormak lazım."
"Geceleri genelde mezarlıkta tek başına mı yürürsün?"
"Belki?"
"Nereye gidiyorsun?"
Anthea elinde ki feneri Jaehyun'un yüzüne tutar. "Gel de gör."
Jaehyun başta gitmemeyi düşünse de merakına yenik düşüp Anthea'yı arkasından takip etmeye başlar.
Anthea son aleti de taktıktan sonra sordu Jaehyun.
"Peki bu ne?"
"Bu benim teleskobum. 12 yaşındayken yapmıştım." Jaehyun şaşkınlıkla Anthea'ya baktı.
"Buyur bak."
Jaehyun gözünü merceğe yaklaştırdı ve yıldızların arasında parlayan Satürn'ü gördü.
"Satürn,çok güzel. Daha büyüğünü kurmayı planlıyorum. Böylelikle Hyakutake kometini görebilirim. Bu baharda gelecek. Kimse ne zaman geri geleceğini bilmiyor."
Jaehyun baktığı gökyüzünden kafasını Anthea'ya çevirdi. "Doğanın harikaları. Anladım."
"Neyi anladın?"
"Bu şeylere meraklı olduğunu." diyerek teleskobu gösterdi.
"Bu şeylere? İnancım var. Senin yok mu?"
"Hayır. Bu dünyada yeterince kötü şeyler var."
"Istırap olmadıkça,merhamet de olmaz."
"Bunu acı çekenlere anlat sen."
İkisi de birbirlerine baktılar uzun süre daha sonra çevirdiler gözlerini onlara yıldızlarla selam yollayan gökyüzüne...