"Merhaba çocuklar. Canım,inanamıyorum. Ne kadar değişmişsin."
Jaehyun'un annesi sıkıca sardı kollarını oğluna.
"Sağ ol,ama lütfen dur."
"Eve geç gelme."
"Tamam,sağ ol."
Jaehyun önünden babası ile geçen Anthea'ya dalmışken duyduğu sesle Jaemin'e döner.
"İlginç bir uyarlama yapmışsın, Jaehyun."
"Elimden geleni yaptım."
"Oyunculuğunda berbat değildi. Gitmem lazım kolay gelsin dostum."
Omzunu patpatlayarak salondan ayrıldı Jaemin.
"Tamam."
"Jaehyun olağanüstüydün."
Profesör Minsu sarıldı Jaehyun'a.
"Teşekkürler." diyip hızlıca profesörün yanından ayrılarak Anthea'ya bakmaya gitti Jaehyun.
Etrafına bakınırken babasını görür.
"Jaehyun, şu performans oğlum."
"Burada ne arıyorsun?"
"Annen anlattı,gösteriden sonra belki bir şeyler yeriz."
"Aç değilim." Jaehyun babasını arkasında bırakıp ilerlemeye başladı.
"Jaehyun,kaçıp gitme."
"Unuttun mu?Nasıl yapılacağını bana sen öğrettin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trouvaille [Jung Jaehyun]
Hayran KurguBelki de en başından yanlıştı her şey. Ama olması gerekiyordu. O duyguları hissetmem ve öğrenmem için oldu tüm tesadüfler. Gülüşünün sebebi oydu, sürekli karşıma çıkışının, radyoda çalan şarkı, izlediğim filmdeki kadın, yolda yürüyenleri sana benzet...