Trouvaille [Jung Jaehyun]

2.4

Johnny arabadan inerek bagajdan malzemeleri indiren Jaehyun'a yaklaştı.
"Haechan'dan duydum. Taşımak için yardıma ihtiyacın var mı?"
"Elbette." İkisi de birbirlerine eski günlerde ki gibi gülümsediler.
Jaehyun ölçüler alıyor not ediyor kesiyor biçiyordu.
Anthea duyduğu seslerle uyandığında sesin geldiği yer olan camdan baktığında çivi çakan bir Jaehyun görür bahçesinde.
"O delikanlı ne yapıyor bahçede?" Anthea halsiz bir şekilde babasına baktı.
"Sorun ne? Anthea,tatlım?"
Anthea'nın bedeni daha fazla dayanamayarak yere yıkıldığında babası hızlıca kucağına aldı bedeni...

Günler geçiyor Anthea bir yaşam belirtisi göstermese bile Jaehyun inanarak asla yanından ayrılmıyor bütün gün elini tutuyor gece olduğunda ise yanına kıvrılıp sarılarak uyuyordu Anthea'ya. Anthea arada uyansa da hiç enerjisi olmadığı için ne konuşabiliyor ne de hareket edebiliyordu.
Yine günlerden bir gün babası doktorla konuştuktan sonra kapının önüne geldiğinde hala orada umutla bekleyen Jaehyun'u görür.
"Jaehyun. Haydi bakalım,oğlum."omzuna dokunup artık biraz dinlenmesi için onu göndermeye çalışır.
"Yorgun değilim."
"Onunla sadece bir dakika yalnız kalmak istiyorum."
Jaehyun tuttuğu ele kısa bir öpücük kondurup
"Geri geleceğim,tamam mı?"
"Tamam." manasında kafasını salladı Anthea.
Jaehyun'un kalktığı sandalyeye oturdu babası. Nasıl başlayacağını bilemediği için alnını ovalıyordu.
"Baba...çok ciddisin."
Babası hızla elini tuttu Anthea'nın.
"Hatırlıyor musun? Beş,altı yaşlarındaydın...yer çekiminden nefret ettiğini söylerdin...ve çatıdan atlayıp,uçmak isterdin."ikisi de gülümsediler akıllarına gelen anı ile.
"Aşağı inmemi sağladığın için sana o kadar kızmıştım ki."
"Tatlım,eğer seni çok yakınımda tuttuysam,yanımda daha uzun süre kalmanı istediğimdendir."
"Baba..."
"Biliyorsun,anneni kaybettiğimde...kalbimin bir daha asla açılmayacağını düşünmüştüm...Anthea,sana günlerce bakamadım. Fakat sonra..."diyerek gülümsedi.
"Seni o kadar çok seviyorum ki."
Babası tuttuğu elin üzerine kafasını koydu kızının onun ağladığını görmemesi için. Anthea babasının saçlarını okşadı...