"İşte bayan kılavuz geliyor."
Doyoung diğerlerine seslendi.
"Hey Jaehyun. Okuldan sonra görüşüyor muyuz?"
Diğerleri şaşkınlıkla Jaehyun'a döndüler.
Jaehyun dudağını büzdü.
"Rüyanda belki."
Diğerleri anın rahatlaması ile gülmeye başladılar. Anthea ise sadece Jaehyun'a bakıyordu daha sonra gözlerini olumlu anlamda kırpıp sınıfa doğru ilerledi.
Johnny kolunu Jaehyun'un omzuna attı.
"Hadi gidelim buradan."Jaehyun arabayı park ettikten sonra bir süre tereddüt etse de daha sonrasında eve doğru yürümeye başladı.
Anthea piyano çalarken babası gözlüklerini takmış bir şekilde gazetesini okuyordu. Sakin ortamın sesini bozan zil sesini duyan Anthea kapıya doğru ilerledi.
Jaehyun sabırsızca tekrar bastı zile. Anthea ilk başta kapıyı gülümseyerek açsa da daha sonrasında karşısında gördüğü kişiyle gülüşünü silmişti yüzünden. Jaehyun tam ağzını açmış bir şey diyecekken Anthea kapıyı suratına kapattı.
"Haydi Anthea. Kapıyı aç, lütfen."
"Ne istiyorsun?"
"Pek havanda değilsin."
"Senden de hiçbir şey kaçmıyor."
"Dinle,birlikte replik çalışırız diye umut ediyordum."
"Tamam,fakat kimsenin bundan haberi olmayacak değil mi?"
"Ne kadar iyi hazırlandığımı göstererek,herkesi şaşırtacağımızı düşünüyordum."
"Hmmm gizli arkadaş olarak mı?"
Jaehyun gülümseyerek konuştu.
"Tamamen! Sanki düşüncelerimi okuyor gibisin."
"Harika. Belki,sen de benimkini okuyabilirsin." Anthea yüzüne ciddi bir tavır takındı.
Jaehyun'un yüzündeki sırıtışı ifadesiz bir yüz aldı.
Anthea tam eve geçmiş kapıyı kapayacakken konuştu Jaehyun.
"Anthea,ben senin arkadaşın olamam."
"Jaehyun sende bir şey gördüğümü zannediyordum. Güzel bir şey. Fakat çok yanılmışım."
Anthea bir kez daha kapıyı Jaehyun'un suratına kapattı.
"Kahretsin!"
Jaehyun sinirle bir şekilde bağırdıktan sonra merdivenlerden inmeye başlamıştı ki Anthea'nın babası kapıdan çıkarak Jaehyun'a bakmaya başladı.
Jaehyun iki kolunu yanlara açarak
"Özür dilerim." dedikten sonra arabasına doğru ilerledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trouvaille [Jung Jaehyun]
FanfictionBelki de en başından yanlıştı her şey. Ama olması gerekiyordu. O duyguları hissetmem ve öğrenmem için oldu tüm tesadüfler. Gülüşünün sebebi oydu, sürekli karşıma çıkışının, radyoda çalan şarkı, izlediğim filmdeki kadın, yolda yürüyenleri sana benzet...