Anthea ve Jaehyun el ele köprünün üzerinde yürürken Anthea gökyüzüne bakarak konuştu.
"Nasıl böyle yerleri görüp de,böyle anları yaşayıp,hala inançsız olabiliyorsun?"
"Bu kadar emin olduğun için şanslısın."
Anthea biraz ileri giderek korkuluklara dayadı kollarını ve hissetti yüzünde rüzgarı.
"Aynı rüzgar gibi. Göremiyorum ama hissedebiliyorum."
"Ne hissediyorsun?"
"Mucize ve güzellik...neşe ve sevgi hissediyorum."
Jaehyun anlamaya çalışıyordu Anthea'nın söylediklerini.
"Yani,bu her şeyin merkezi."
Jaehyun hayranlıkla Anthea'ya bakıyordu.
"Seni öpebilirim."
"Beceremeyebilirim."
"Bu imkansız."
Jaehyun yavaşça Anthea'ya yaklaşarak dudaklarını sanki narin bir şeyi kırmamak için dikkat edersin ya
onun gibi nazikçe Anthea'nın dudaklarıyla birleştirdi.
Ayrıldıklarında bir süre ikisi de birbirlerine bakamadılar. Daha sonra Jaehyun Anthea'nın ellerini tutarak gözlerini güzelliğine bakamayacak kadar güzel olan gözlere çevirdi.
"Seni seviyorum."
Anthea hiçbir şey söylemeden Jaehyun'a bakıyordu.
"Şimdi bir şey söylemenin zamanı." gülerek konuştu Jaehyun.
"Bana aşık olma demiştim sana."
Jaehyun tekrar Anthea'nın dudaklarını dudaklarıyla birleştirdi. Daha sonra alınlarını birbirlerine yaslayarak öylece bütün düşüncelerden uzak bir şekilde kaldılar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trouvaille [Jung Jaehyun]
FanficBelki de en başından yanlıştı her şey. Ama olması gerekiyordu. O duyguları hissetmem ve öğrenmem için oldu tüm tesadüfler. Gülüşünün sebebi oydu, sürekli karşıma çıkışının, radyoda çalan şarkı, izlediğim filmdeki kadın, yolda yürüyenleri sana benzet...