wygnana J.B

14. Powodzenia księżniczko

Justin pov.
Ale mnie łeb napierdala. Nie wiem co wczoraj wziąłem ale to było mocne. Serio myślałem że widzę Cris. Aż się zaśmiałem na tak absurdalną myśl. W pewnym momencie zastyglem w bezruchu. Zamrugalem kilka razy, ale obraz nie znikał. W moich drzwiach stała śliczna blondynka z uśmiechem na twarzy. Podszedłem do niej szybko i zacząłem się jej przyglądać. Nie schudła. Nie wygląda na zgwałconą lub pobitą. Co jest kurwa? Od razu przyciagnalen jej drobne ciało do swojego i autentycznie miałem wrażenie że zaraz się porycze.
- Jak im uciekłaś? Wszystko w porządku? Zrobili ci cos? Tak bardzo cię przepraszam. To wszystko moja wina. Przepraszam, przepraszam...
Cristal pov.
- Jak im uciekłaś? Wszystko w porządku? Zrobili ci coś? Tak bardzo cię przepraszam. To wszystko moja wina. Przepraszam, przepraszam...
- Ej Justin spokojnie. Nic mi nie jest.

Zdziwiła mnie jego reakcja ale uśmiechnęłam się w duchu na myśl że się o mnie martwił.
- N-nic ci nie jest?

Zaśmiałam się bo naprawdę wyglądał przeuroczo. Miałam wrażenie ze zamiast tego męskiego bad boya stoi przede mną mały zmieszany chłopiec. -Na pewno nic Cię nie zrobili?
- Nope. Jeśli Cię to pocieszy to byłam traktowana jak zakładniczka z prawami VIP.

Zaśmiałam się ale gdy zobaczyłam groźne spojrzenie Justina zmieniłam temat.
- Zrobiłam śniadanie.

Gdy przyszliśmy do kuchni wszyscy siedzieli już przy stole.
- Następnym razem jak będziesz tak długo poza domem to zadzwoń.
- Dobrze Pattie. Przepraszam. I smacznego.

Wszyscy zaczęli jeść moją jajecznicę, a Jus wciąż patrzył na mnie jakbym przynajmniej zmartwychwstały. Po śniadaniu poszłam z Ali na zakupy i kupiłam sobie nowe buty i jeansy.
- Dobra- zaczęła Ali kiedy jadłyśmy McDonalda- Jakim cudem żyjesz i nic ci nie jest?
- Musisz obiecać, że nie powiesz Justinowi ani nikomu. -Obiecuje.
- No to najpierw było okropnie ale potem kiedy zaczęłam się kłócić z tym najstraszniejszym że nie zjem hamburgera...

Opowiedziałam jej wszystko a dziewczyna patrzyła na mnie z otwartymi ustami.
- Jak Ty to robisz ze nawet jak ktoś chce Cię porwać to cie polubi?
- Urok osobisty.

Obie się zaśmiałyśmy po czym skończyliśmy jedzenie i skierowałyśmy się na parking. Wróciłam do domu koło godziny 15 i walnełam się na kanapę żeby obejrzeć jakiś serial. Zaczęłam przeszukiwać Netflixa w poszukiwaniu czegoś fajnego kiedy jeden tytuł mnie zainteresował. Puściłam Shadowhunters i zaczęłam się gapić jak zaczarowana. Obejrzałam chyba z 5 odcinków, kiedy zadzwonił mój telefon. Dzwoni Roy.
-Hej. Co tam?
- No hej. Co powiesz na kolejną lekcję strzelania?
- W sumie... czemu nie?
- Miałem nadzieję że to powiesz bo inaczej przyjeżdżałbym tu na marne.
- Zaraz, co?! Jesteś pod moim domem?!
-Blokiem tak dokładniej. I mogłabyś ruszyć dupe bo mi się nudzi. I mam żelki.
- okej. Zaraz będę.

Wbiegłam szybko na górę i przebrałam dresy na czarne legginsy, top od nikea i dużą czarną bluzę z kapturem. Już miałam wychodzić kiedy zatrzymał mnie pewien blondyn. Naprawdę miałam nadzieję że to się nie stanie bo nie mam ochoty go okłamywać a raczej nie mogę mu powiedzieć że idę strzelać z gościem co mnie porwał.
- Gdzie się wybierasz?
- Do parku. - odparłam jakby nigdy nic. - Idę pobiegać.
- Ostatnio jak poszłaś biegać...
- Wiem- Weszłam Justinowi w słowo.- Nic mi nie będzie.

Po tych słowach wyszłam. Źle się czułam z tym że go okłamałam ale co miałam zrobić. Po tym jak mnie przepytywał przed zakupami z Ali jestem pewna że on to by mnie najchętniej zamknął w pokoju i zabronił wychodzić. Skierowałem się do czarnego mustanga stojącego pod blokiem i do niego wsiadłam. Przytuliłam Roya na powitanie i zaczęliśmy jechać w nieznanym mi kierunku.
- Mam nadzieję że mnie nie porwiesz. Znowu.
- Hahaha ale śmieszne. A pro po. Jak twoja rodzinka przyjęła nagły powrót?
- Yhm... różnie. Pattie chyba faktycznie myślała że spałam u Ali Jazzy coś podejrzewa ale nic nie mówiła a Justin. Hmm. On w sumie sama nie wiem. Niby się cieszył ale bardziej nie mógł uwierzyć. Myślę że w jego myślach byłam już martwa. I nie jestem pewna czy chciał żebym ożyła. - ostatnie słowa wypowiedziała prawie nieusłyszalnie.
- Słuchaj Cris. Można o tobie powiedzieć wiele rzeczy ale jedną z nich na pewno jest to że każdy kto Cię poznał chciałby żebyś zawsze przy nim była. A ja poznałem Cię porywajac z zamiarem torturowania czy coś więc to coś znaczy.

Nie wiedziałam czy powinnam się śmiać czy płakać ale wybrałam to pierwsze i razem z niebieskowłosym wybuchneliśmy śmiechem. Minęło może 20 minut kiedy byliśmy na miejscu. Nie była to jednak strzelnica na której byliśmy ostatnio a stary parking z kilkoma tarczami. Kiedy wysiedliśmy z auta Roy wyjął ze schowka dwa pistolety i jeden z nich podał mnie.
- Okej. Dzisiaj trafisz w tarczę.
- Jasne- prychnelam na jego słowa. Przecież to niedorzeczne ja nie gdy nie trafię w tą głupią tarczę.
- Stajesz w lekkim rozkroku. Nogi na szerokość bioder, żebyś miała równowagę. Wyciągasz broń przed siebie i skupiasz się tylko na celu. A potem strzelasz. Użyj zmysłów. Musisz widzieć cel i czuć broń. Nie myśl.

Chłopak zaprezentował co zrobić krok po kroku i zakończył to strzałem prosto w środek tarczy.
- Gdzie nauczyłeś się tak strzelać?
- Gang pamiętasz?
- No tak ale w gangu udzielają jakichś lekcji strzelania czy coś?
- Musisz przejść trening a co ty myślałaś?
- Szczerze? Myślałam że żeby dojść do gangu trzeba umieć strzelać.

Ustawiłam się tak jak Roy i wystrzeliłam ale oczywiście znowu spudłowałam. Powtórzyłam to jeszcze dwa razy ale nic z tego. W końcu usiadłam zrezygnowana na ziemi a Roy zmierzył mnie wzrokiem.
- Za łatwo się podajesz księżniczko. Wstawaj.

Chłopak podał mi rękę którą niechętnie przyjęłam. Kiedy już byłam ustawiona przed tarczą niebieskiwłosy stanął za mną i złapał moje nadgarstki. Kiedy już mnie dobrze ustawił i strzelił okazało się że nabój trafił w sam środek. Wiem ze to nie ja strzeliłem ale tak się ucieszyłam ze zaczęłam piszeczeć i przytuliłam chłopaka. Spędziliśmy razem jeszcze z dwie godziny? Tak myślałam ale kiedy skończyliśmy strzelać a ja wreszcie zaczęłam trafiać w tarczę spojrzałam na telefon i wiedziałam że mam przejebane. Godzina 24.46 26 nieodebranych połączeń od Justin.
To nie był dobry znak.
- Roy. Muszę wracać.
- Coś się stało?
- Nie po prostu... Justin trochę świruje i teraz jestem pewna że jak wrócę do domu to nieźle mi się oberwie. - widząc spojrzenie chłopaka kontynuowałam- Troche późnawo.

Oboje się zaśmialiśmy i wsiedliśmy do auta. Leciała sobie spokojna muzyczka a ja podziwiałam miasto w nocy. Było tu naprawdę ładnie.
-Zagrajmy w pytania.
- Co?
- Zagrajmy w pytania.
- Yhm spoko. Zaczynaj.
- Ulubione zwierzę?
- Serio?... lew. To może głupie ale jak byłam mała to uwielbiałam chodzić z mamą do zoo(zamkowego ale tego nie musi wiedzieć) i patrzeć na lwy. Są niezależne i wielkie ale mądre. Są rodziną królewską.
- Heh marzenia małej dziewczynki o byciu księżniczka?
- Zdziwiłbyś się ale nigdy nie chcialam być ksiezniczka. U ludzi rodzina krolewska to po prostu urodzenie. U zwierząt... lew jest silny, potężny i mądry. Nie chciałam lwa bo jest królem, chciałam żeby codziennie wieczorem móc na niego patrzeć i przypominać sobie że nie trzeba być największym aby być najmocniejszym. To pewnie głupie.
- Niezupełnie. To ja się czuje głupio. Moim ulubionym zwierzęciem jest pies bo można go poprzytulać a na koty mam alergię.

Znowu się zaśmialiśmy. Później zadawaliśmy sobie jeszcze kilka pytań typu marzenie z dzieciństwa itd. W końcu dotarliśmy pod mój blok.
- No to życz mi powodzenia.
- Powodzenia księżniczko. I dobranoc.
- Dobranoc Roy.
***
I jest kolejny rozdział. Przepraszam ze tak nieregularnie wstawiam. Postaram się wstawić co najmniej jeden tygodniowo ale nic nie obiecuję. Do zobaczonka❤❤❤