sherlock is actually girl's name ✔️

yirmi bir

Parktaki maceranın üzerinden 3 gün geçmiş, John hala hiçbir mesaja cevap vermemişti. Yemek yemeye geldiğinde ise yine kibar ve düşünceli idi ama aynı zamanda bir mesafe vardı gözlerinde, ya da korku. Sherlock henüz o bakışın adını tam koyamamıştı. Ne olursa olsun William ile John'un arası kötü olmaktan uzaktı, diğer yandan Sherlock tamamen görmezden geliniyordu.

Tekrar mesaj attı, gece geç saat olmasını umursamadan.

Bayan Yabancı: Lütfen John, artık cevap yaz

J: Neden?

Bayan Yabancı: Çünkü seninle konuşmayı özledim?

J: Bundan banane

Bayan Yabancı: Sende beni azıcık bari özlemişsindir diye düşünüyorum

J: Yanılıyorsun

J: Demekki iddia ettiğin kadar zeki değilsin

Bayan Yabancı: Bunu başkası söylese onu rencide ederdim ve aşağılardım ama sen olduğun için sessiz kalacağım

J: Gerçekten bana değer veriyor musun ki? Bundan bile şüphe etmeye başladım

J: Yani nasıl bir insan karşısındaki gelmesi için yalvarırken hayır der ki? Mantıklı bir neden olmaksızın

Bayan Yabancı: Aslında o gün geldim

Bayan Yabancı: Başka birine sarılmış oturuyordun bende rahatsız etmek istemedim

J: Bunu şimdi mi söylüyorsun?!!

Bayan Yabancı: Daha erken söylesem ne değişecekti ki?

J: Haklısın ama, niye yanımıza gelmedin ki? Bu çok saçma

Bayan Yabancı: Siz epey samimi duruyordunuz ve bölmek istemedim

J: Bu da ne demek?

J: Sarılmakta samimi olan bir şey yok

Bayan Yabancı: Sen nasıl diyorsan

J: O sadece bir tanıdık, iyi biridir ve bana yardım etmeye çalışıyordu

Bayan Yabancı: Yargılamıyorum, açıklama yapmana gerek yok

J: Pekala

Bayan Yabancı: Gerçi William'ı iyi diye nitelendirmen tuhaf. Normalde pek sevilen bir tip değildir

J: Onu tanıyor musun?

Bayan Yabancı: Yakından hemde

J: Artık seni bulabilirim o halde

Bayan Yabancı: İyi şanslar, John Watson. İhtiyacın olacak :)

Sherlock mesajı gönderince telefonu yatağın üzerine fırlattı, ansızın zihninde beliren bu fikir nasıl sonuçlara sebep olacaktı bilmiyordu. Tek istediği daha da dibe batmadan John'un sevgisine ulaşabilmekti.