Chasing You

7

It's 8 o'clock in the morning when I entered to my office, lahat ng mga employees ko bumati sa akin ng good morning, ngumiti naman ako sa kanila. Nilapag ko ang camera bag ko sa lamesa at dumiretso ako sa white board sa gilid ng office ko, titignan ko kung magiging busy ako ngayon.

"Five clients, isang Debut, apat na prenuptial kaya yan" bulong ko sa sarili ko, dumiretso agad ako sa table ko para simulan ang mga paperworks, tatapusin ko muna itong basahin at pirmahan.

If you wonder kung anong nangyari sa amin ni Seth last saturday, well I guess we're okay right now but malayo sa sinasabi niyong comeback, I know he wants the truth but he understand our situation, my situation rather. Nagbigay lang muna siya ng space for us. Hindi naman niya ako hinatid sa condo pero he insisted na susunod nalang siya sa akin kaya parang akong merong bodyguard nung umuwi ako, umalis din siya pagkapark ko ng kotse ko.

I stop reading when I suddenly heard a knock on my office door and my Secretary entered with a smile plastered in her face, weird hindi naman siya ganyan.

"Hi Ma'am Ali" bati niya sakin parang kinikilig

"What's the matter Rein?" I looked at her confuse

"May naghahanap po sa inyo sa labas lalake po, ayaw kay Bernard mag pa assist" si Bernard yung info namin siya ang nag a-assist sa mga client namin gwapo sana kaso iba type nun mga may birdie.

"Sige ako na bahala" inayos ko muna ang mga papeles ko ayoko silang gulo gulo sa lamesa ko, I'm a OCD type of person I love organizing my things, gusto lagi silang na place.

Dumiretso ako sa Client room para tignan at kausapin ang client ko ang daming arte kailangan ako pa ang kumausap sa kanya.

"Good Mor...ning" nagulat ako sa kung sino ang client ko ngayon, bakit siya nandito? Alam kong okay na kami pero di ko akalaing nandito siya, ano ba to?

Naka dark blue tuxedo siya matching with brown leather shoes, mala korean drama actor ang hairstyle niya lee min ho lang ang peg ganun.

"Hi" bati ni Seth at ngumiti siya sa akin.

"Why are you here?" Agad kong tanong sa kanya, ano yun close na ulit kami? Seven years ko siyang tinaguan tapos sa isang gabi lang close na agad kami ganun?

"Uhm. I just want to check you here, kumain kana ba?" Napahawak ako sa tummy ko dahil doon hindi pa nga pala ako kumakain, dumiretso na kasi agad ako dito.

Napansin niya ang paghawak ko sa tyan ko kaya ngumiti siya at napa iling

"Skipping breakfast is bad for your health Ali, seat here" tinuro niya yung upuan para doon ako umupo sa tapat niya, parang aso akong sumunod sa utos ng amo

Inayos niya lahat ng binili niya, may sandwiches, may pasta at fruits pa. Sabay ata kaming kakain pang dalawahan ang servings neto eh. Kumain nalang ako ng tahimik.

"Eli told me that you always skip breakfast, they worried about you" he said while giving me a milk inabot ko naman yon at ininom, lakas ng kapit neto sa mga kaibigan ko

"If may urgent na gawain dito sa shop lang at hindi ko naman napapansin ang oras" tumingin nalang ako sa pagkain ko

"Umaga iyon Ali, Breakfast! paano mo hindi na mamalayan ang oras?" Tinaasan niya ako ng kilay

I stop eating and look at him then I sight, mangungulit lang siya kung hindi ko sasabihin ang totoo.

"Overtime ako sa pag eedit ng mga photos, minsan umaga na ako nakakauwi sa condo because of magazine shoots" sabi ko at kumain ulit

"Can you give yourself a time?" Tanong niya sakin, seryoso siya doon, pero di ko maintindihan ang ibig sabihin niya.

"What time?" Napakunot ako ng noo

"For being free, mentally, physically and emotionally" he said

Nagulat ako sa sinabi niya he knew me, alam niyang hirap na ako, he hold my left hand caressing it "sorry if I didn't chase you Ali, please be back at me" he said like a whisper in my ears, I saw him crying again

I pat his hand and smile at him "ako ang umalis, ginusto ko iyon, kaya wag kang mag sorry, marami pang kailangang ayusin sayo at sa akin, pero tandaan mo sasamahan na kita sa lahat ng problemang makakaharap natin"

Tumayo siya at niyakap ako ng mahigpit sobra niya ata akong namiss

"I love you" he whisper and I stilled, I hug him back but didn't say a word

"I know" alam niyang hindi ko sasabihin ang mga katagang gusto niyang marinig

Bumalik siya sa upuan niya kanina at tumingin sa akin, parang kinikilatis ako.

"Cancel all your plans" ma awtoridad niyang sabi, napayaas ako ng kilay dahil doon.

"No, naka urgent yun" diretsuhan ko ding sabi sa kanya

"Then ibigay mo sa mga employees mo, marunong naman sila diba? And we're going somewhere" tumayo siya at inayos ang necktie niya

"Wait saan tayo pupunta?" Napatayo din ako bigla dahil doon

"I'll make you back again, yung Ali na kilala ko noon" sabi niya at hinila na ako sa loob ng office ko

Humarap kami sa mga employees ko at binitawan niya ang mga kamay ko, he crossed his arms around his chest, at tumingin sa akin na para bang sinasabing "sabihin mo na aalis tayo"

Tumikhin ako para makuha ko ang atensyon nila agad naman silang tumingin at ako'y kinabahan dahil doon.

"Uhm. Can please arrange my schedule for now, ipapasa ko na sa inyo ang gawain ko ngayon, aalis lang kami" tumingi ako kay Seth na parang tuwang tuwa sa ginagawa ko, napairap nalang ako

"No problem Ma'am, matagal na naming hinihintay ang salitang mong iyan, lagi ka kasing tutok sa trabaho bigyan niyo ng chance ang sarili niyong sumaya" sabi ni Rein

"Opo Ma'am enjoy kayo ni Sir.?" Tanong ni Bernard kay Seth

"Seth... Anthony Seth Medina" ngumiti naman siya kay bernand at ang bakla napanganga na ewan

"Kayo! kayo ang may ari ng M. Corporation?!" Sigaw niya kay Seth, napakamot tuloy sa batok si seth

"Uhm... Yes?" Napatawa ako doon alanganin pa siyang sumagot kay berna

"Ma'am Billionaire yan papabels mo!" Sigaw niya sakin, napatawa naman ako lalo dahil doon, umiling nalang ako sa kanya

"Ewan ko sayo berna, hindi naman yun ang habol ko sa kanya, aalis na kami, salamat sa inyo, tutulong ako sa inyo bukas!" Hinila ko na si Seth palabas ng Shop ko

"Your employees are nice" sabi niya habang hila hila ko siya palabas

"Yeah kung wala sila wala ako ngayon dito" ngumiti ako dahil sa tuwa ko sa mga employees ko na parang kaibigan ko na din, hindi sila umalis sa tabi ko kahit ang liit pa ng shop ko, they love their work.

"You should always smile" napatitig siya sa akin, napatawa naman ako dahil doon

"Bakit naman?" Tanong ko habang diretso lang ang tingin ko sa kalsada.

"You brighten up my day" at ngumiti siya sa akin at nag patibok ulit ng puso ko.

-----