Fly High, X1 |Completed|

|Nam Dohyon|

"Yeodongsaeng jebal! Buy one bucket of spicy fried chicken! I'm really really craving but I can't go out. Jeongwoo-dongsaeng keeps on crying when I'm about to leave. You're my last chance! Jebal!" I sighed and turned my bicycle to the 7th street.

"Araseo, give me twenty minutes." I pressed the end icon and put my phone inside my deep pocket.

When I got to the famous chicken shop, I entered immediately and lined up to the bunch of people. Buti nakaabot pa ako.

There's this guy in front of me that seems like in a rush. He keeps on tapping his foot on the floor and checking every seconds in his watch. He's taller than me like about ten centimeters... I think. He's also chubby that makes him more big to look at.

Good thing, there's a two staffs na lumalapit sa lahat ng mga nakapila. They're asking our orders while writing it on a piece of paper. Habang iginagala ko ang aking paningin sa buong shop, I suddenly remembered my promise to Jeonghan-oppa that I'll be home after twenty minutes.

I texted him and wait for his reply for a minute nang biglang umangat ang siko ng lalaking nasa harapan ko at tamaan ang hawak kong phone. I tried to catch it in the air bago pa ito bumagsak sa sahig but I didn't make it. It fell down to the floor at sobra-sobrang kaba ang naramdaman ko.

"Yah! Mag-ingat ka naman!" Inis kong sigaw sa lalaking nakatalikod pa rin sa akin hanggang ngayon. Pinulot ko ang iPhone X ko sa sahig at muling tumayo.

Kinalabit ko yung lalaki na agad namang lumingon sa akin. May suot pala siyang earphone kaya siguro hindi niya ako narinig na sumigaw kanina. But still! May nagawa siyang mali! He should even say sorry to me for what he did!

"Nahulog mo ang phone ko." Ipinakita ko sa kaniya ang kulay silver kong iPhone. Regalo pa sa akin ni Jeonghan-oppa ko 'to kaya pinahahalagahan ko talaga! Besides, kakabigay niya lang sa akin nito last month kaya iniingatan ko talagang hindi magasgasan!

"Me? I didn't even touch your phone, Miss." Napamaang ako sa sinabi niya. Oo't matangkad siya pero sigurado akong hindi nalalayo ang edad namin sa isa't isa. Matuto man lang sana siyang rumespeto kahit konti!

"Next time, mag-ingat ka sa mga kilos mo para wala kang nasasanggi." Bumuntong hininga na lang ako at pasinghal na itinago ang phone ko sa bulsa.

"Oh, okay." Nginitian niya muna ako bago tinalikuran kaya napairap na lang ako sa hangin. He managed to smile even if I'm already pissed at him.

Ilang sandali lang ay nararamdaman ko nang malapit na ako sa counter. Hinanda ko na ang perang ipambabayad ko sa cashier.

Since hindi naman gaanong malaki ang shop na 'to, sikat pa rin dahil masarap ang timpla ng mga manok nila. Disadvantage? Isang counter lang ang meron.

"Next!" Lumapit na yung lalaking nasa harapan ko. Pasimple akong sumilip sa likod ko, tatlo na lang pala kami.

"Mwo?! I didn't order spicy fried chicken!" Napantig ang tenga ko sa narinig. Tinignan ko yung lalaki na mukhang nakikipagtalo sa cashier. "I'm explaining my side here. I ordered 3 buckets of original fried chicken. Wala akong sinabing spicy."

Napaisip ako, hindi ko naman kasi narinig ang sinabi niya sa lalaking nag-iikot kanina at magkaibang lalaki ang nagtanong sa amin. Hindi kaya-- omg.

Hindi kaya naging spicy ang order niya dahil sakin?! Wait-- wala naman akong kasalanan ah. Umorder lang ako dahil isa ako sa mga customers dito. Yung mga staffs dapat ang sisihin.

"Pero iyon po ang nakalagay sa papel niyo sir." Sagot naman nung babaeng cashier. Napansin kong ready na pala yung 3 buckets of spicy friend chicken sa counter. Babayaran na lang at makakalamon na.