The End

23

გაიცანით უილიამ პეინი

დილით უილიამის ტირილი მაღვიძებს.

ლიამის მკლავებიდან სწრაფად ვთავისუფლდები და ბავშვის საწოლისკენ მივდივარ.

საათს შევხედე. დილის რვა საათია. ჩემს პატარას შია.

- ბრენდა, რა სჭირს უილიამს?_ლიამმა საწოლიდან თავი წამოწია.

- უბრალოდ შია.. შენ დაიძინე..

საწოლზე დაენარცხა. უილიამი ხელში ავიყვანე და სამზარეულოში ჩავედი თბილი წყლისთვის.

მისაღებში ჯეიდა ბოლთას სცემდა დივანზე კი მია იჯდა და მას უყურებდა.

- ასე დილაადრიან აქ რას აკეთებთ?_ვკითხე და ბოთლი მაგიდაზე დავდე შიგნით კი წყალს ვასხამდი.

- დღეს ხომ ქორწილია... არ ვიცი ისე ვღელავ... მია კი მამხნევებს..

- კარგი დაწყნარდი.. შეგიძლია ჩემი ოთახიდან უილიამის წამალი ჩამომიტანო?

თავი დამიქნია და მისაღები დატოვა.

- მეშინია..._თქვა მიამ.

- რისი პატარავ?

- ჯეიდას ახლა ვუყვარვარ მაგრამ მერე რომ შემიძულოს... 

- აქ მოდი_ჩემთან მოვიდა და გვერდით დამიჯდა_ პატარავ... მაგაზე ნუ ფიქრობ... მას მომავალსი ისე არ ეყვარები როგორც ახლა ის ამაზე მეტად შეგიყვარებს და იზრუნებს შენზე...

- შენ ჩემთან იქნები?

- ჯეიდა შენთვის საუკეთესო დედიკო იქნება...

- შენ?

მისი კითხვა გულზე საშინლად მომხვდა.

როგორ ვუთხრა ამ ანგელოზს რაც უახლოეს მომავალში მოხდება...

როგორ ვუთხრა რომ მის გვერდით ყოფნა არ შემიძლია...

როგორ ვუთხრა მას სიმართლე...

მიუხედავად ამისა ვუღიმი

- მე ყოველთვის აქ ვიქნები.._გულზე ხელს ვადებ და თავზე ვკოცნი...