Multi nasıl?? Tek sorun kız fotoda büyük ihtimalle yeri yalıyor ;-;
~~
"NE DEMEK YOK YAAAA?!"
Melisa her zaman ki gibi bir eşyasını daha kaybetmişti ve bu sefer kaybettiği şey ise onun için fazla önemli olan günlüğüydü. Ne kadar çok denesem de hayatımda hiçbir zaman onun gibi günlük tutamamışımdır. Üşengeçliğimden midir, unutkanlığım dan mıdır nedir sırlarımı yada yaşadığım şeyleri bir deftere yazmak hiç hoşuma gitmemiştir. Ve ayrıca herhangi birisinin o defteri okuma ihtimalide beni fazlasıyla korkutuyordu. Şuanda içinde olduğumuz durum gibi bir şeyin bana olması gerçekten moralimi çok bozardı.
Melisanın bana bağırdığını fark ettiğimde ona döndüm, resmen birazcık daha yüzüme yaklaşırsa öpüşecektik. Hemen geriye adım atıp ofladım ve bende ona bağırmaya başladım.
"BULAMIYORUM İŞTE NAPABİLİRİM KAYBETMESEYDİN?"
"Offf Zeynep eğer günlüğümü birisi okursa?Yada okuduysa!?"
"Belki vicdansız biri değildir ve günlüğünü sana geri getirir?"
"Ya cidden vicdansızsa ve günlüğümün bütün sayfalarını okuyup internette paylaşırsa?Yada okuldaki herkese gösterirse?Yada günlüğümü satarsa?Yad-"
"TAMAM BE YETER ARTIK!İKİ SAATTİR İKİNİZDE DURMADAN BAŞIMIN DİBİNDE DEĞİŞİK DEĞİŞİK SENERYOLAR OLUŞTURUYORSUNUZ.GİDİN OKULDA FALAN ARAYIN!"
Eceninde sitem etmesinin ardından abisi bizi evden kovup hiçbiryere sapmadan okula kadar yürümemizi 'emretti' Biz iyi tamam tamam diyerek başımızı salladık ve o daha sözünü bitirmeden asansöre doğru koştuk. Melisa düğmeye birkaç kere arda ard bastıktan sonra bana dönüp-
"Eee?
Dediğinde bende ona anlamamış gibi bakarak kafamı salladım ve "Ne ee?
Dedim.
"Çalışmıyo bu?Yanlış kodlamışlar."
"Ne yanlış kodlaması be. Birileri düğmelere bir kere basmak yerine bin kere bastığından dolayı takılı kalmıştır belki."
Diyince biz ikimizden bahsettiğimi anlamışçasına
"Hmm kim acaba?" Dedi
Bende sesli harfleri biraz daha uzatarak "Biilmeemkiii"
Dedim ve dudağımı büzüp asansörün karşısında olan baca boşluğuna baktım ve
"Acaba burdan atlasak ölürmüyüz?" Derken aynı zamanda da baca boşluğuna doğru ilerledim
Melisada benim yanıma gelerek baca boşluğuna baktı.Birkaç saniye kafasını sarkıttıktan sonra dirseğini duvara yaslayıp bana baktı ve
"Biilmeemkiii" Diyerek beni taklit etti.
Ona bıkkın bir bakış attıktan sonra gene asansörün tuşunu bastım fakat tuşun ışığı bile yanmadı.
Melisa "Merdivenlerden incez o zaman." Dediğinde önce şaşırmış gibi yapıp kaşlarımı hafif yukarıya kaldırdım.Sonra ise dudağımı hafif büzüp iğrenmiş bir bakış attım ve
"Bu güzel bacaklar o pis merdivenlere mi kaldı ayol!"
Dedim
Melisa göz devirip "Gel işte.Birisi günlüğümü almadan günlüğümü bulalım ki birisi günlüğümü alıp günlüğümü okumasın!"
Diye hızlıca konuştuktan sonra bana bakıp merdivenlere doğru koştu. Bense orada odun gibi duruyordum.Melisada yanıma gelip eliyle baktığım yeri takip etti ve oda oraya bakmaya başladı.Sonra oflayıp elini gözümün önünde salladı.Bende kafamı biraz geri çekip
"Neh?"
Dediğimde oda
"Biraz daha burda durursan kök salacaksın- gelsene lan gavut tohumu!"
diyince oflayıp kollarımı serbest bıraktım ve Melisanın arkasından merdivenlere doğru yürümeye başladım. Melisa iki dakkada bir arkasına dönüp hala ordamıyım diye bakıyordu.Bende o ne zaman bana dönse ona göz deviriyordum. Gözlerim birgün devrilmekten beynime doğru kayacaktı resmen.
"Vağriğğğhl"
"Ha?"
"İçimden gelduh"
Çok anlamlı ve uzun 'SOHBET 'imizden sonra Melisa'nın ayağı kaydı ve..Hayır yere yapışmadı çünkü kurtarıcı melek ben, BEN onu kurtardım.
"HOP-Tutmasaydım düşüyodun"
"he ya aynen.Hadi çabuk ol çok oyalandık"
Diyip koşmaya başladı.Bende onun arkasından koşmaya başladım.
"AYOL BİRAZ YAVAŞ DA?!"
Diye sistem ettiğimde Melisa bana dönüp dil çıkardı ve
"ASIL SEN BİRAZ HIZLAN! BENİM YANIMDA KAPLUMBAĞA GİBİ KALDIN AYOL!"
Diyerek koşmaya devam etti. İçimden birkaç masum küfür saydırdıktan sonra ona yetişebilmek için hızımı iki katına çıkarmaya çalıştım.
Melisa bir anda durduğunda hızımı yakalayamayıp ona çarptım ve oda karşısındaki adamın üzerine yıkıldı. Ama hiç özür dilemeden anında adama bağırmaya başladı. O kadar bağırmasına rağmen ne dediğini anlamadım ve üçümüzün üst üste olduğunu fark ettim ve hemen Melisanın üzerinden kalktım. Üzerine düştüğümüz- pardon resmen atladığımız kişi şuanda salak salak sırıtıyordu, Melisa ise aşırı sinirli gözüküyordu.Bir an o adamın üzerine bilerekten mi yoksa yanlışlıkla mı 'düştü' diye düşündüm. Ama sonra ona nasıl çarptığımı hatırladım ve yanlışlıkla olduğuna zor da olsa 'inandım' diyebilirim. Melisanın üzerinden kalktığımdan sonra kız öyle bi derin bir nefes aldı ki biraz daha uzun sürseydi burnunun içine beni de alacaktı. O derin nefesin ardından sonra adama tekrardan bağırdı,
"O BENİM GÜNLÜĞÜM YALNIZ?"
~~
Evet biliyorum kısa fakat yavaş yavaş bölüm atıcam ve saat şuanda 01:17 ve evdeki herkes uyuyor. Aklıma geldiğinden dolayı yazmaya karar verdim. Uzatabildiğim kadar uzattım fakat birazcık daha uzatırsam canınız sıkılır diyerekten bu bölümü kısa yapmaya karar verdim. Diğer bölümü uzun yapıcam merak etmeyin
~~
Ayrıca eğer okuma listemde bulunan 'Karakedi' kitabını okuyup oy verirseniz ve küçük bir yorum bırakırsanız bizi çok mutlu etmiş olursunuz şimdiden teşekkürler~ <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
