zoraki evlilik

Arel ⭐

Ateşten...

Hatırlatma:
Bakışlarımı etrafta gezdirirken gördüğüm manzarayla olduğum yere çakılı kaldım.
____________________________________________

Gördüğümün gerçek olmamasını diledim. Çünkü Arel duvara yaslanarak yere çökmüş , gözlerindeki korku ve yaşla bana bakıyordu. İçim tarifi olmayan bir sızı ile doldu. Bir adım attığımda ellerini yüzüne kapattı. Bu hareketi ile duraksadım. Bakışlarımı Arelden çekip Suya çevirdiğimde onun da bakışları Areli bulmuştu. Kendi yüzünü aceleyle silerek endişeyle hızla ayağa kalkıp Arelin önünde diz çöktü. Kendi oğlumu kendimden korkutmuştum. Onun korku dolu bakışlarını gördükçe dünyam başıma yıkılıyordu. Su ellerini kaldırıp Arelin yanaklarında ki yaşları silip " Annecim noldu" diye sordu. Arel gözlerini bana çevirip eliyle ben işaret ederek "baba " diyip tekrar ağlamaya başladı. Su gözlerini bana çevirip kırgın gözlerle baktı. Ayağa kalkıp Areli kucağına alarak odaya girdi. Ben ise arkalarından sadece bakmakla yetindim. Bu kadar can yakıcı olmamalıydı herşey. Hiç canım yanmadığı kadar yanıyordu onların canı yandığında . Sevmek bu muydu? Sevdiğinin canı olması mıydı ? Evden dışarı çıkıp kafayı dağıtmayı istedim. Fransaya daha önce de geldiğim için araba kiralayıp biraz sokaklarda dolaştım. Bu olanları hiç yaşamamış olmayı dilerdim.  Keşke o gün yapmasaydım . Belki şuan mutlu olurduk. Keşke o gün bebeğimizi aldırma deseydim. Belki şuan oğlumun gözlerinde ki korkuyu görmemiş olacaktım. Sevdiğim yakmıştı beni . Onu kalbime aldığım gün yakmasına izin verdiğim gündü. Ve ben bundan zerre pişman değildim.  Onu kalbime almaktan zerre pişman değildim. Bir markete girip bir kaç günlük yiyecek birşeyler aldım. Hepsini arabaya taşıyıp eve sürdüm. Kısık sesle bir şarkı açıp mırıldanmaya başladım. Suyun yaptığı şey çok acımasızdı. En azından ben tek başıma acı çekerken onun sığınağı olan Arel vardı. Acım git gide katlanmaktan başka birşey yapmıyordu. Bütün olanların acısını kalbimin en derinlerinde hissederek yaşamak çok zordu. Gözlerimi dışarı da gezdirdiğim de oyuncakçıyı görmemle Arele oyuncak almaya karar verdim. Alacağım oyuncak onun ilk oyuncağı olacaktı. Arabayı parkedip içeriye girdim. Rafların arasında dolaşırken gözüme çarpan oyuncağı elime aldım. Küçük siyah bir arabaydı. Onu alıp etraftan birkaç oyuncak daha alarak parası ödedim. Arabaya binip eve geçtiğimde arabadan poşetleri alıp kapıyı çaldım. Biraz aradan sonra kapı açıldığında Suyu gördüm. İçeri girip elimdekileri yere bıraktım. " Yiyecek birşeyler aldım." diyip Arel için aldığım oyuncakları alıp odaya girdim. Arel yatakta yatmış yan durarak uyuyordu. Elimde ki poşetten ses çıkarmadan oyuncakları çıkarıp yatağın yanındaki dolabın üzerine koydum. Üzerimi değiştirip bende Arelin yanına yattım. Ellerimi beline koyup sıkıca sardım küçük bedenini.  Uykuya dalarken son sözlerim bile canımı yakmaya yetmişti.
" Özür dilerim oğlum"

Sudan...

Areli o halde görmek tarifi olmayan bir acıyı kalbime saplamıştı. Kucağıma aldığımda  gözlerinde gördüğüm korku yetmişti bana. Odaya girip kapıyı kapattıktan sonra sıkıca sarılarak uyutmaya çalıştım. Herşeyin suçlusu bendim.  Ve gün geçtikçe bu daha da katlanılmaz bir acıya ev sahipliği yapıyordu. Gün geçtikçe içine düştüğüm bu durumun tek suçlusu ben olduğumu tokat gibi suratıma çarpıyordu. Ateş sonuna kadar haklıydı: ondan belki hayallerini çalmıştım Areli saklayarak. Arelin her anını gülüşünü saklamıştım . O zamanlar gök gürültüsünden yağmurdan limana sığınmak yerine bir gemiye sığınmıştım. Evet gemi batmamıştı ölmemiştim ama çok ağır yaralar almıştım.  Benimle birlikte sığındığım gemimde yara almıştı. Areli uyutup odadan çıktığımda Ateşi aradı gözlerim.  Ama galiba biz odaya girince çıkmıştı dışarı. O gözlerde görmek istediğim duygular yerine sürekli acı görmem olanları daha da katlanılmaz yapıyordu. Ateş beni kolay kolay affedecek gibi durmuyordu. Salona geçip etrafı biraz toplayıp eşyalarımı bavullara doldurdum.  Bir kaç günlük kıyafetleri dolaba koyup Ateşin kıyafetlerini de dolaba koydum. Artık geceleri birlikte uyuyorduk . Daha doğrusu zorunda kalıyorduk.  Ben Arelsiz uyuyamadığım için Ateş ise daha fazla Arelsiz kalmak istemediği için katlanıyorduk birbirimize.  Zamanı geldiğinde alacağımız yaraların haddi hesabı olmayacaktı. Ben Arel ile Ateşi kırıp döktüğüm gibi Ateş de beni kırıp dökmeye başlamıştı. Ki ben Ateş haklı olduğu için sesimi bile çıkaramıyordum. Kapının çalmasıyla ne zaman oturduğumu bilmediğim koltuktan kalkıp kapıyı açtım. Ateş ellerinde poşetle girip poşetleri kenara koydu. "Yiyecek birşeyler aldım " diyip içlerinden bir tane poşeti alıp Arelin yattığı odaya girdi. Bende poşetleri alıp mutfağa girdim. Herşeyi yerine yerleştirip akşam için yemek hazırlamaya başladım. 

⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌⚌

Yemekler hazır olunca ellerimi yıkayıp saate baktım. Yorgunluk bedenim de kol gezdiği için biraz dinlensem iyi olacaktı. Ateş odaya gireli yaklaşık 4 saat olmuştu. Adımlarımı odaya yönlendirip kapıyı açtığımda yüzüme gülümseme yayıldı. Her ne olursa olsun gün sonu onları sarılı vaziyette görmek yorgunluğumu alıyordu. Üzerim yemek koktuğu için banyoya girdim. Sıcak su bütün yorgunluğu alırken daha rahatlamış hissediyordum. Duşumu aldığım da yanıma kıyafetlerimi almayı unuttuğumu farkettim. Üzerime bornozu geçirip banyodan çıktım. Ateşe baktığımda uyuduğunu görmem ile rahat nefes aldım. Dolaptan pijamalarımı  çıkarıp tekrar banyoya yönelerek üzerimi giyindim. Saçlarımı kurutsam ses olacağı için sadece havluya sarıp çıktım. Arelin diğer tarafına geçip  yattım. Üstlerinden kayan örtüyü üzerlerine örtüp onlara döndüm. Keşke herşey daha güzel olsaydı. Ama bundan sonra güzel olması için daha çok uğraşacağım.  Bu kadar kolay vazgeçmeyeceğim senden... bizden. Hiç biz olamasak da uğraşacağım biz olmak için. Elimi yavaşça kaldırıp dokunmaktan korktuğum yeni çıkmaya başlayan sakallı yanağına koydum. Baş parmağımla yanağını okşayıp alt dudağında durdum. Şimdi ne çok isterdim seni öpmeyi , o güzel kokunu içime çekip sarhoş olmayı.  Ama önemlisi de ne çok isterdim beni affedip beni sevmeni. Ben seni çok özledim sevgilim,  çok acı çektim ama sen çekme. Gözlerimi kapatarak uykuya daldım.
                     "Özür Dilerim Sevgilim "

Hepinize tekrardan okuduğunuz için teşekkür ediyorum.

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın!

Bu arada herkesten rica ediyorum saygı çercevesi içerisinde yapacaksanız yorum yapın. Çünkü küfür etmeniz ve insanları aşağılayarak yargılamanız size birşey kazandırmayacak ama karşınızda ki kişiden çok şey kaybettirecek.!