Moonlight War (Gazellian Series #5)

Chapter 14

Chapter 14

Pangako

Ang malakas na halakhak ni Rosh na namayani sa loob ng karwahe ay unti-unti rin nanghina na tila ang dahilan ng kanyang pagtawa ay nagsisimula nang pumasok sa aking isipan.

Marahas siyang lumingon sa akin at tila wala man lang bakas ng pagtawa mula sa kanyang mukha.

"No. Not the princess. Let's look for an alternative way, Leticia." Ilang beses umiling sa akin ni Rosh.

Muntik ko nang makalimutan na labis nga pala ang pagkahumaling ng mga munting prinsesa ng mga Gazellian kay Rosh.

"Ngunit ikaw na rin ang nagsabi sa akin, Rosh, na may mali... may kulang at iyon ay magmumula sa kina Claret at Zen. Si Divina... pareho tayo ng iniisip."

Umiling muli siya. "And what? Isasama natin ang bata sa paglalakbay? This is a dangerous journey, Leticia."

Natahimik ako sa sinabi niya dahil kahit ako ay hindi nanaisin na isama si Divina sa aming paglalakbay.

Sumandal sa kanyang upuan si Rosh, pinakrus ang kanyang mga braso at hita habang mariin nakakagat sa kanyang pang-ibabang labi.

Kunot na kunot ang kanyang noo habang ang kanyang daliri'y paulit-ulit na tumatapik sa kanyang braso.

"But there's no other way... hindi naman natin maaaring pilitin sina Harper, Casper at Caleb na tuntunin ang mga nakatakda sa kanila gayong hindi pa naman nararapat."

"Babalikan natin si Divina sa Parsua? Sa tingin mo ba'y hahayaan nina Claret at Zen na mapasakamay natin ang kanilang anak?"

Halos hindi maipinta ang mukha ni Rosh nang lumingon muli siya sa akin. "Babalikan natin si Divina?"

"Ano ang maaari natin gawin? Dapat ba'y magtungo muna tayo sa kubo ng bulwagan? Paano kung si Divina ang unang susi? Ang pagmamahalan nina Claret ang Zen ang nagsimula ng mahabang bugtong na ito..."

Mariin pumitik si Rosh at minasahe ang kanyang sentido.

"There's a pattern, yes. Claret and Zen... means Divina..." halos sabunutan niya ang kanyang sarili.

"Sasama siya sa 'yo, Rosh."

Marahas siyang napadilat sa akin. "Of course, she will! Ako na lang lagi ang nakikita ng batang iyon. This is Dastan's fault! Oo na lang siya ng oo sa sutil na batang iyon!"

Napangisi ako. "Dahil kahit inosenteng bata'y sa kanilang mga mata'y isa kang makisig at magiting na prinsipe."

Sa unang pagkakataon ay nasaksihan ko siyang hindi nasiyahan sa papuring ibinbigay sa kanya.

Sa tuwing darating siya sa Parsua Sartorias lulan ng puting kabayo o eleganteng karwahe. Malayo pa lang si Rosh sa palasyo ay naglulundagan na sa tuwa sina Divina at Dawn.

"Bakit hindi na lang nag-iwan si Haring Thaddeus ng ibang relikya para kina Claret at Zen? Bakit kailangan ipadaan niya pa sa paslit na iyon?"

Hinayaan ko munang maghimutok si Rosh habang nag-iisip na ako ng paraan upang makalapit kami kay Divina. Masyado nang malayo ang nalakbay namin para bumalik sa Sartorias at sekretong lapitan ang prinsesa, lalo na't siguradong mataas ang seguridad ngayon sa buong palasyo.

"Rosh—" natigil ang anumang sasabihin ko sana nang bigla siyang nagsalita.

"Maaaring sa loob ng kubo ng bulwagan natin malalamin kung saan ang eksaktong lokasyon ng mga relikya. And maybe... Divina will be our compass. Dahil kung siya ang alternatibo ng relikya para kina Zen at Claret, ibig sabihin mararamdaman ni Divina ang natitirang tatlo. Ang bungang nakapreserba sa bote, ang maliit na kahon na may musika at ang kwintas na may luha."