Evet ben bir savaşçıyım. Ben çok küçükken hatta yeni doğmuşken babam beni istemeyip bir salın üstüne koyduktan sonra akıntıya bırakmış. Sonra beni bulan bir denizci bulup evlat edinmiş . Bence benim öz babam o . Hani hep sorarlarya seni doğuranmı annendir yoksa büyütenmi diye ? Bence tabiykide büyütendir. Babamın bir tane daha oğlu var. Hani üvey kardeşler iyi geçinemezler derler ya bence yalan çünkü ben kardeşimi , o da beni çok sever . Babam çok eski bir savaşçıymış taaki annemle tanışana kadar . Annem babamı savaşçılıktan çekip çıkarmış , e tabi hangi kadın kocasının hayatını ipin üzerinde taşımasını ister ki ? Babam ben 7 yaşındayken bıçak kullanmayı öğretmişti bana . Annem her zaman bu duruma karşı çıkmıştı ama dinleyen kim . Kimi zaman ahırda kimi zaman ormanda babam bana annemden gizli bıçak ve kılıç kullanmayı öğretiyordu . Çünkü babama göre en kutsal meslek savaşçılıktı . Benide cesur , korkusuz , mert bir savaşçı olarak yetişmemi istiyordu . Kardeşimde öyle , oda benimle birlikte bıçak ve kılıç dersi alıyordu fakat savaşçı olmaktan korkuyordu bu yüzden bir yolunu bulup bazen derslere katılmıyordu . Bir gün ben daha çok küçükken köyümüzü haçlı orduları basıp tüm mallarımızı yakıp yağmaladılar . Neyse ailemizden birisine zarar gelmemişti .
