you found me | taekook

yedi

🎆🎆🎆

Yürürken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım için evin önüne geldiğimde akşam olmuştu. Teyzemin nasıl bir tepki vereceğini bilmediğimden tereddütle kapının önünde bekliyordum. Kapının birden açılmasıyla yerimden sıçradım.

"Taehyung, sen manyak mısın? Aptal."

"Teyzem çok sinirli mi?"

"Bir gün elinde öleceksin, haberin yok. Görünmeden odana git hemen."

Heejinin bana yardım etmesine şaşırırken ağır adımlarla kapıdan içeri girip odama yürümeye başladım.

"Taehyung!"

Teyzemin sesini duyduğumda gözlerimin önünde, kırmızı renkte 'görev başarısız' yazısı belirdi.

"Efendim?"

"Okuldan kaçmışsın bugün. Biz o okula boşuna mı para veriyoruz? Okumayacaksan söyle. Bir işe girer çalışırsın da bir halta yaramış olursun."

"Kaçmam bir daha."

Bir şey demesine daha izin vermeden odaya gidecektim ki elindeki dergiyi kafama fırlattı.

"Yarın eve gelmiyorsun. Hatta diğer günde. Bugün kaçtığında nerde sürttüysen defol oraya."

"Beni evden kovamazsın."

"İlk kez kovmuyorum."

"Çocuk yok artık senin karşında."

"Bunu reşit olduğun zaman konuşuruz. Defol şimdi odana."

"Az kaldı. Bekle sen."

İşaret parmağımı tehdit eder bir şekilde teyzeme doğru salladıktan sonra odaya geldim ve kapıyı hızla çarptım. Bu evden gitmenin o kadar çok hayalini kuruyordum ki lisenin bitmesini dört gözle bekliyordum.

Açlıktan karnım guruldarken kendimi yatağıma attım. Bir şeyler yemem için uyumalarını beklemem gerekiyordu. Bir de yarına kendime kalacak yer bulmalıydım. Yoongiden hala haber yoktu ve benim de param yoktu.

Kapımın açılmasıyla yattığım yerden kalktım ve gelen kişiye baktım. Heejin elinde bir tepsiyle içeri girdi. Ona şaşırmış gözlerimle bakarken tepsiyi yere bıraktı.

"Hayırdır?"

"Mutfakta bir şeyler yaparsın da annemi sinirlendirirsin diye getirdim. Senin için değil yani yanlış anlama."

"İyi. Teşekkürler."

"İyi. Yarın da eve gelme. Bu kadar sakin davrandığına bakma sinir krizi geçirdi bugün. Canını seviyorsan yarın gelmezsin."

"Peki, bana biraz borç para verir misin?"

"Sınıfındaki beyinsizlere kaptır diye mi? Kalsın canım."

Odadan çıktıktan sonra bu kadar iyiliğin Heejine fazla geldiğini düşünüp güldüm. Yemek getirmişti en azından ve bu Heejinden gördüğüm nadir iyiliklerdendi.

Yemeğimi yedikten sonra bir şekilde tepsiyi Heejine verip bulaşık yükünden de kurtulmuştum. Pijamalarımı giyip yatağıma yattığımda yarın nerede kalacağıma kafa yormaya başladım. Yoongi hyungtan başka kimsem yoktu ki. Çok uzun süre düşünemeden yorgunluktan uyuya kalmıştım zaten.

Sabah alarmdan önce gözlerimi açtığımda bacağıma giren ağrıyla hafifçe inledim. Bacaklarım benden dünün acısını çıkarıyorlardı.

Banyoya gidip işlerimi hallettikten sonra mutfakta bir şeyler atıştırıp giyindim ve evden çıktım. Çantama bir tişört atmıştım. Sokakta yatarsam muhtemelen bu tişörtle donardım ama üzerimdeki kot cekete de güveniyordum.