Βασιλικός ακατάλληλο

Κεφάλαιο 11

Τις επόμενες ημέρες κοιμόταν στο δωμάτιο της Λήδας. Ήθελε να του ξεφύγει. Απέφευγε να πηγαίνει σε μέρη που μπορούσε να τον συναντήσει και οι βόλτες τις Τετάρτες στην αγορά είχαν σταματήσει. Έπειτα από μία εβδομάδα επέστρεψε στην κάμαρη της είχε την ελπίδα πως ο Ξάνθιππος θα είχε σταματήσει να έρχεται. Και είχε δίκιο.

Το επόμενο βράδυ αργά τα μεσάνυχτα η Εκάτη ξύπνησε ιδρωμένη και τρομαγμένη από έναν εφιάλτη. Είχε πολλά χρόνια να δει κακό όνειρο και σηκώθηκε να πάει στο δωμάτιο της Μυρσίνης. Πάντα έβρισκε παρηγοριά στην αγκαλιά της. Έριξε μια μεταξωτή ρόμπα πάνω της και βγήκε από το δωμάτιο της. Αλαφιασμένη όπως ήταν δεν κοίταξε μπροστά της και έπεσε πάνω σε έναν άντρα.

-ωχ.. συγνώμη δεν...

Σήκωσε το κεφάλι της και είδε τον Ξάνθιππο να την κοιτάει με μάτια γεμάτα ανησυχία.

-Εκάτη μου, τι έγινε τι έπαθες?? Γιατί είσαι ιδρωμένη??

Η Εκάτη έμεινε ακίνητη και χαμήλωσε το κεφάλι της. Δεν ήθελε να κοιτάει μέσα σε αυτά τα μαύρα μάτια.

-Εκάτη που πηγαίνει τέτοια ώρα?? Κοίταξε με μικρή!!

-πάω στο δωμάτιο της Μυρσίνης.. είδα ένα κακό όνειρο και πάντα πάω σε εκείνη...

-έλα εδώ πάμε στο δωμάτιο μου να ηρεμήσεις. Είναι κρίμα να ξυπνήσεις την Μυρσίνη και να την ταράξεις αφού είμαι εγώ εδώ τώρα.

Ήξερε καλά ότι αυτό ήταν δικαιολογία. Αλλά είχε να την δει πολύ καιρό. Είχε καταλάβει ότι τον απέφευγε αλλά δεν ήξερε γιατί. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι δεν του άρεσε που δεν την έβλεπε.

Η Εκάτη έγνεψε θετικά και ο Ξάνθιππος πέρασε το χέρι του από την μικρή της μέση και την οδήγησε στο δωμάτιο του.