Ali'den...
"Günaydın" dedim;Barış,Pars ve Berlin'in yanına ilerlerken.Ata'nın beni dövmesinin üzerinden 2 gün geçmişti.
İlk gününde okula gitmemiştim,berbat bir durumdaydım çünkü.
İkinci gününde okula geldiğimde,arkadaş grubumuzun dağıldığını görmüştüm.
Bugün yani üçüncü günde,ikinci günle aynıydı.
Onların yanına ilerlerken elim karın bölgemdeydi.Üzerinden üç gün geçmesine rağmen hala kavganın mor ve kırmızı izleri vücudumdan silinmemişti.
Her nefes alışımda karnıma bir bıçak saplanmışçasına acıyordu canım.
Ayağımda zedelenme vardı,kaşım patlamıştı ve sağ gözüm şişmişti.Karnımı ve sırtımıysa büyük ve mor izler sarmıştı.
Barış beni gördüğü gibi ayağa kalktı ve yanıma geldi.Bir elimi alıp omzuna koydu ve yavaş yavaş yürütmeye başladı.
"Bir daha geleceğin zaman bize haber ver,Tekelioğlu.Sana yardım edelim."
Bu söylediklerine gülmüştüm.
"Çocuk muyum ben be?"
"Şu an,evet çocuksun!" diyerek gülmeye başladı.Omzundaki elimle ensesine vurdum.
Anında boşta olan eliyle ensesini tuttu.
"Ulan kardeş dedik bağrımıza bastık,şerefsiz bak! Yardım edelim diyoruz,beyefendi ensemize vuruyor! Bitmiş bu gençlik bitmiş!"
Berlin ve Pars'a bakarak söylediği şeylere hepimiz kahkahalar atmıştık.
O sırada yanımızdan geçen Ata ve Vera ikilisi bize iğrenerek bakmıştı.
Vera sadece susup önüne dönmüştü.
Ata ise susmak istememiş,laf atmıştı.
"İbneyle ibne oluyor orospu çocuğu!"
"Sensin orospu çocuğu,puşt!" dedi Barış ona bakarak.
Beni yavaşça sandalyeye oturtup kulağıma fısıldadı.
"Kavga çıkarsa Berlin'le sınıfa çıkın,tamam mı? Pars benimle kalsın."
"Saçmalama,Ozansoy.Kavga çıkacaksa beraber çıkaracağız.Disiplinse disiplin,umurumda değil!"
"Bir kere de sözümü dinle be Tekelioğlu,bir kere!"
"Oooo,okulumuzun ibnesi kendine sevgili yapmış!"
Bu kez Akın'ın sesini duyduğumuzda,Barış hızla ayağa kalktı.
"Ali'ye mi söylüyorsunuz bunları lan,pezevenkler! Daha iki gün önce,Aslı'yı taciz etmedin mi sen orospu çocuğu?!" dedi Akın'a bakarak.
"Kes sesini,sikerim ikinizi de,ibneler!"
Ata'nın tekrar konuşmasına dayanamayarak gidip yakasına yapıştı,Barış.Pars ve Berlin de hızla ayağa kalktı.
"Ulan Ata,ulan Ata! Ahsen'le aranızı bu çocuk yapmadı mı lan?! İstediğin zaman paraya ihtiyacın olduğunda yardım etmedi mi?! Baban seni sokağa attığında sana evini açmadı mı?! Söyle lan,söyle!"
Ata'yı bir hırsla bırakıp,Vera'nın karşısına geçti bu kez.
"Sen aptal,söylesene hadi bu çocuk senin kötülüğün için ne yaptı?! Yaptığın bütün pisliklere onu da sürükledin! Aramızı o yaptı,sen beni sevdiğini söyledikten sonra bizim sevgili olmamız için uğraşmadı mı?! Küçükken sen düştüğünde hepimizden önce seni o kaldırmadı mı?! Söyle hadi,söyle! Sen hayatımda gördüğüm en bencil insansın,Vera Aykan,sen benim gözümde bu dünyadaki en iğrenç ve en bencil yaratıksın! Ha bu arada,benimle sevgili olduğunda da başka bir adamla yattığını bilmiyor muyum sanıyorsun?! Senin bu çocuğa konuşmaya hakkın yok!"
Bu kez tüm okula döndürdü bedenini.
"Siz,aptalsınız! Siz,bencilsiniz! Şu ibne dediğiniz,küfürler savurduğunuz çocuğun hepinize yararı dokundu! Eğer beni onun sevgilisi olarak sayacaksanız,sayın! Şu saatten sonra sevgilim! Ama ona veya bize yaklaşan olursa kafanızla bedeniniz farklı yerlerde olur,haberiniz olsun!"
Bunları söylerken şiddetle bağırıyordu.Bense gözlerimden akan yaşları durdurmaya çalışmakla meşguldüm.
Yanıma gelip tekrar oturduğunda,başımı eğmiştim.
"Özür dilerim,Barış."
"Ne,ne özrü ya?"
Çenemden tutup kafamı kaldırdığında yanaklarımın ıslandığını görmüştü.
Gözyaşlarımı elinin tersiyle silip kafamı ona döndürdü.
"Sen zarar görme diye uğraşıyorum,Ali.Lütfen ağlamayı kes."
