Herkese yeni bir geceden selamlar. 👋🏻
Bu sefer aklımda hiçbir konu yok. Ne yazacağım hakkında en ufak bir fikrim de yok. Neyse o zaman bölüme geçelim.
Saygılarımı sunuyorum.🌼Bazen şöyle yatağıma uzanıp yaşadıklarımı, yaşayacaklarımı düşünüyorum. Bazen çok tuhaf geliyor. Her ne yaşasam da kalbimdeki neşenin bir gram azalmamış olması. Her ne yaşarsam yaşayayım yine neşe saçıyorum etrafıma. İnsanları güldürebilmek için uğraşıyorum. Onlara içimden geldiği için yardım ediyorum. Onlar mutlu olduğunda ben de mutlu oluyorum. Ara sıra köşeye geçip insanları izliyorum. Birbirlerini nasıl sevdiklerini, çocukların küçük bir oyuncakla nasıl sevinçten zıpladıklarını.. Ama pek insanların içinde ağlayan birini görmedim. Görseydim gidip neden ağladığını sorardım. Tuvalet köşelerinde ağlayanları gördüm. Selpak uzattım. Onlar için üzüldüm gerçekten. Bir insanın ağlamasına dayanamam çünkü. İçim parçalanır. Ben de çok fazla insan içinde ağlamış biri değilim aslına bakarsanız. Ağladıysam bile görmediler. Öyle gelip neyin var diye soran pek olmadı açıkçası. Ama kardeşim dediğim 2. ailem olan insanlar hep yanımdaydı. Onlara minnettarım. İyi ki hayatımdalar..
Tuhaf birisiyimdir ben. Bazen günlerce ortalıkta ruh gibi gezerim. Bazen de evin içinde zıplaya zıplaya şarkı söylerim. Böyleyim ben. Bazen kırılgan,bazen mutsuz,bazen mutlu,bazen yardımsever, bazen agresif,nadiren de sinirli biriyim. Öyle çok sinirlendiğim anlar yoktur. Anlık bir şeydir benim sinirli olmam. Aniden sinirlenir aniden susarım.. Mesela bazen çok konuşurum,susmam. Yalnız kalınca çok düşünürüm. Yavaş yavaş her şeye,herkese alışıyorum. Günler önce gece gözyaşımla ıslanan yastığım artık ıslanmıyor mesela. İçinde bulunduğum duygusal çöküntü düzelmeye başlıyor. Yine mutlu olmak için çabalıyor içimdeki ufaklık..
Bazen dakikalarca gökyüzüne bakıyorum. Saatlerce gökyüzünü,yıldızları izliyorum. Onları bu kadar güzel yapan şey sizce nedir? Bazılarının gökyüzüne doğru ettiği dualar mı sizce onu bu kadar güzel yapan? Yoksa bu dünyadan uçup giden güzel insanlar mı onu bu kadar güzel yapıyor? Bunun cevabını ben de bilmiyorum. Ne zaman öleceğimi,ne zaman hayallerimi gerçekleştireceğimi bilmiyorum. Belki en yakınlarımı kaybedeceğim bi' gün. Belki de çok güzel bir geleceğim olacak bilmiyorum. Sadece hayatı akışına bırakıyorum. Bazı şeyleri zorlamıyorum. Ne diyorsalar tamam haklısınız diyorum bazen. Çünkü bazen cevap vermekten,kendimi anlatmaktan yoruluyorum. Onların anlamalarını beklemekten yoruluyorum...
Bazen küçük çocukları düşünüyorum. Sevindikleri,üzüldükleri anları düşünüyorum. Bir çocuğun kalbini anlayabiliyorsanız ne mutlu size. Çünkü bir çocuğun kalbini anlayabilmek pek kolay değildir. Çocukla çocuk gibi olabiliyorsanız,oyunlar oynayabiliyorsanız mutlu olmanız gerekiyor. Yoksa neden mutsuzsun diye sorarlar size. Sonra boşver anlamazsın dersiniz. Çocuk belli etmez ama üzülür. İşte bu yüzden mutlu olun. Gülümseyin. Gülümsemek elbette çok yakışıyordur benim görüşüme göre. Herkes gibi ben de severim gülmeyi,güldürebilmeyi. Ama her zaman gülemiyor insan. Kâh ağlıyor kâh hislerini unutabiliyor.. Fakat ayağa daha güçlü kalkıyor. Ağlamayın demiyorum. Ağlayın,içinizdekileri boşaltın. Bağırın,çağırın. Rahatlayın..
Mesela şuan balkona çıkıp ya da pencereyi açıp şöyle kocaman bir nefes çekin ciğerlerinize. Bulutlara bakın,oluşturdukları şekilleri tahmin etmeye çalışın. Bir keresinde bi' bulut görmüştüm. Meleğe benzer bir figür bebebğin elinden tutmuştu. Çok güzeldi.. ") Bu aralar pek bulut yok,farkındayım. Ama martılar,güvercinler var mesela. Onlara bakıp uçtuğunuzu düşünün. Ne güzel olurdu değil mi? :)
Sizce de çok güzel uçmuyorlar mı? Çok güzel süzülüyorlar. Bunları yazarken camdan süzülmelerini izliyorum. Şanslıyım ki camdan baktığımda güvercinlerin olduğunu görebiliyorum. :) Ben de uçmak isterdim. Böyle büyük,beyaz kanatlarım olsun isterdim. İstediğim yere uçmak isterdim. Ben bir kuş olsam birsürü yeri gezerdim. Mesela İstanbul'un güzel yerlerine uçardım. Galata Kulesine konardım. Sonra Kız Kulesine doğru süzülürdüm. Sonra ne yapardım bilmiyorum ama eğer bir kuş olsaydım saatlerce uçardım...
Tekrar küçük olmayı isterdim. Ama dostlarım hiç değişmesin. Onlar hep yanımda olsun. Buradan tanıyıp dost olduklarım da yanımda olsun isterdim. Hep beraber gülüp eğlenelim. Su savaşı yapalım. Sonra sırılsıklam olunca annelerimiz başımızda dırdır etsin.. Yok yok bu lafımı geri aldım pek sevmem başımda dırdır edilmesini. Kimsenin de seveceğini düşünmüyorum da zaten. :)
Hatırlıyor musunuz kanser adlı bölümde bir yerde 28 Şubat tarihi geçiyordu. Ben 28 Şubat'ta kıvırcığımızın sesini keşfetmiştim. Yorumlara bakarken onun aramızdan ayrıldığını öğrenmiştim. Çok üzülmüştüm. Böyle içten bir sesi daha önce keşfedemediğim için çok üzülmüştüm. Hatta küçük bir sır. Saatlerce ağlamıştım. Hâlâ bazen aklıma gelince bir damla yaş süzülür yanağıma doğru. Şarkı listemde şarkılarına denk geldiğimde buruk bir gülümseme oluşur yüzümde. 1 yıl oluyor onu keşfedeli.. Öldüğünü öğreneli.. Şu 1 yılda pek çok kez şarkılarının yorum kısmında içimi dökmüşümdür. Onunla günlük yazmışımdır. Normal günlük gibi ama değil de. Ona mektup yazar gibiydim açıkçası. Yaşadığım şeyleri, içimden gelenleri yazıyordum. Hâlâ saklarım o kağıtları..
18 Mayıs 2020 Saat 22.18...
Bugün gün içinde yazdığım bölüm kadar güzel bitmedi günüm.. Birinin kalbini kırıyorum istemeyerek.. O kişi nasıl tepki verecek bilmiyorum.. Çok sinirlenecek bana ama insan istemediği bir şeyi yapamaz ki.. Böyle olmasaydı o kalbi kırmak istemezdim kesinlikle.. Kalp kırmaktan nefret ettiğimi biliyorsunuz. Olmadı,yapamadım.. Üzgünüm.. Kalbini bilmeden ya da istemeyerek kırdığım herkesten çok özür dilerim. Umarım beni anlıyorsunuzdur. Ben de isterdim bu bölümün sonu güzel olsun. Bu hikayenin sonu mutlu sonla bitsin.. Ama yapacak bir şeyim yok.. Kaderimizde bu varmış.. Kendinize iyi bakın. Ve sevmeyi unutmayın lütfen. Birinden tek beklentiniz sadece sevgi olsun başka bir şey değil. Bazı şeyler için insanları yıkıp dökmeyin. Şunu unutmayın.Kalp bir cam gibidir. Bir kez darbe aldığında tekrar birleştirmeye çalışırsınız o kalbi. Ama ne o kalp eskisi gibi sağlam olur ne de kalbinize sürülen o yapıştırıcı eskisi kadar güzel işlevini görür...
U'mutlu geceler...
Saygılarımla,melekgibisever...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ideas Bullet Proof
ChickLitGecenin veya günün sessiz saatlerinde beynime düşenleri yazıya döküyorum. Bu kitap içimden geldiği gibi ve özgürce bir kitap olacak. Ölen bir papatyanın kokusunu anlatacağım sizlere. Ölüm döşeğinde olan kadının sevdiğinin hissettiklerini,özgür bir m...